Göz devirirken 'Klasik Malfoy' diye düşündüm. Ne bekliyordum ki?
"Harry nerede?" diye sordum Ron'a dönerek. Tam ağzını açmışken bakışlarını bir yere dikti ve gülümsedi. Ardından kafasıyla işaret etti. Bakışlarını takip ettiğimde Slughorn ile sınıfa giren Harry'yi gördüm.
"Adamı hiç rahat bırakmayacak, değil mi?" diye soran Ronald'a gülümsedim. Ardından gelen yoğun nane kokusuyla bakışlarımı kapıya çevirdim. Kimse yoktu.
"Neden yine Amortentia'yı işliyoruz?" diye sordum kendi kendime.
"Amortentia mı? Elindekinin Amortentia olduğunu nereden bildin?" Ron'un sorusunu duymazdan gelerek yanımıza gelen Harry'ye gülümsedim.
"Elimdekinin ne olduğunu bilen veya hatırlayanınız var mı?" diyerek Amortentia'yı havaya kaldırdı Slughorn. Hızla parmak kaldırdım; fakat o Slytherinden birine söz verdi.
O sırada kapı sertçe açıldı ve içeri Malfoy ve Parkinson girdi. Bir dakika ne?
Slughorn'a hiçbir açıklama yapmadan içeri girdiler. Draco birkaç saniye duraksadı. Ardından bana baktı ve yüzüne yine o alaycı ifadeyi takındı.
"Granger, parfümünü mü düşürdün? Sınıfı o iğrenç kokuna boğmuşsun."
Bir an da herkes sustu. Bakışlarımı ondan çektim. Herkesin gözleri büyümüş, bir bana bir de Malfoy'a bakıp duruyorlardı. Slughorn'un bile gözleri büyümüştü.
"Draco." dedi Theo. " O Amortentia."
YOU ARE READING
Amortentia (Dramione Texting)
FanfictionDraco Malfoy meraklıydı; fakat Hermione Granger da Amortentia'da kimin kokusunu aldığını söylemeyecek kadar inatçıydı.
