Amortentia (Dramione Texting)

|| 42 ||

"Bayan Granger. Geciktiniz." Saatine baktı. "Tam üç dakika. Üzülerek söylüyorum ki Gryffindor'dan puan kırmak zorundayım." Şaşkınlıkla ağzım açıldı.

"Ama Prof-"

"Şşh." dedi. Dikkatle dinledi. Adım sesleri geliyordu. Kolumdan hızla tuttu.

"Profesör ne yapıyorsunuz?" Dolabın kapağını açtı.

"Sus ve sakın çıkma." Beni dolabın içine itti ve kapağı kapadı.

"Neler ol-" Odanın kapısı açıldığı an sustum. Kim gelmişti?

"Lucius." dedi Snape. "Seni görmek ne güzel." Elimle sıkıca ağzımı kapattım ve nefes alış-verişimi düzenlemeyi denedim. Burada olduğumu bilmemeliydi.

"Draco için mi geldin?" dedi bu sefer Snape.

"Kulağıma bazı dedikodular geldi." dedi Lucius. Hızla telefonumu çıkardım ve ilk iş olarak sessize aldım. Ardından Draco'ya mesaj attım.

ɢʀᴀɴɢᴇʀ: Malfoy!

ɢʀᴀɴɢᴇʀ: Lucius burada!

"Neymiş o?"

"Draco ve şu bulanık kız hakkında, aralarında bir şey olduğuna dair." dediğinde kaşlarım çatıldı. Şu an yüzüne yumruk atmayı çok isterdim.

"Draco ve Bayan Granger mı? Kim seninle dalga geçti Lucius?" dedi Snape. Sesinde alay vardı. Ne yani Draco ve ben olamaz mıydık?

"Ciddiyim Severus. Neler oluyor, senden duymak istedim."

"Bir şey olduğu yok, Lucius. Bence kendi oğlunu tanıyorsun. Draco'nun bulanıklarla ilgili düşüncesi net. Aralarında bir şey olması imkansız."

"Sana güvenebilir miyim Severus?"

"Daima." Kapıdan ses geldiğinde gittiğini sanarak çıkmaya hazırlandım. Ardından gelen sesle durdum.

"Baba." Tekrar geri çekildim. "Geldiğini bilmiyordum."

Tanrım, bu ne zaman bitecek?

"Sen neden buradasın Draco?"

"Profesöre bir şey soracaktım ders hakkında." Sessizlik oldu.

"Her neyse. Gitmem gerekiyor. Severus-" Bir süre durdu. "Bir şeyler olursa ilk senden duymak isterim."

"Emin olabilirsin, Lucius." Ve kapı kapandı. Yine de çıkmadım.

Birden dolabın kapağı açıldı. Yüzüme vuran ışıkla gözlerimi kıstım. Ardından görüş alanıma Draco girdi ve beni kolları arasına aldı.