Het komt goed

Hoofdstuk 4

-pov Lisa-

Ik had van een touw dat ik had gevonden in de koeienstal een halstertouw gemaakt en samen met de politie agente liepen we terug naar onze pensionstal. Toen ik het bordje 'stal Doornen' zag werd ik even weer heel gestrest, want dat was namelijk het bord van de stal van mijn ouders. Toen we aangekomen waren op de pensionstal bracht ik eerst Warrior naar zijn stal en toen liepen we samen richting het woonhuis. Mijn zus zat aan de keukentafel op Instagram te scrollen en ze schrok toen ze mij en de politie agente zag. Ik besefte me nu pas dat ik nul keer ben gebeld door of mijn zus of mijn vader. Dit gaf me het gevoel alsof ze het niet eens boeide dat ik een hele nacht weg was geweest. "Zou ik eerst even snel iets te eten mogen pakken?" vroeg ik aan de agente. "Ja natuurlijk" antwoorde ze aardig. Terwijl ik boterham met hagelslag aan het maken was hoorde ik de agente met mijn zus praten over of mijn vader thuis was. Mijn zus riep mijn vader en hij kwam vanuit zijn werkkamer naar de eetkamer gelopen. Toen ik ook aan de keukentafel zat vertelde de agente waar ik was gebleven vannacht. "Heeft u door gehad dat uw dochter weg was?" vroeg ze toen ze klaar was met vertellen waar ik was geweest. "Nee, ik bemoei me nooit echt met wat Lisa allemaal doet" antwoorde mijn vader afwezig. Ik zag dat de agente even niet wist wat ze moest zeggen. "Oké, uhm... u krijg een mail over hoe het onderzoek verder gaat, wat is uw e-mailadres?" vroeg de agente. Mijn vader gaf zijn e-mailadres, maar ik zag dat hij eigenlijk heel afwezig was en niet met de agente wilde praten. "En voor Lisa, jij word vanmiddag gebeld over hoe het met jou verder gaat" zei de agente tegen mij. Ik knikte ja en de agente nam afscheid en ging de deur uit. "Ik ga Warrior voeren" zei ik tegen mijn vader en zus, maar het boeide hun niet en ik liep maar gewoon de deur uit. In de zadelkamer ging ik een flesje maken voor Warrior. Toen het flesje klaar was nam ik het flesje en een super zachte borstel mee naar de stal van Warrior. Toen ik halverwege de gang was hinnikte Storm naar me en ik had meteen een schuld gevoel dat ik weg was gegaan zonder dat ik hem gedag had gezet, wat ik daarvoor wel altijd had gedaan. Ik gaf hem een pepermuntje en knuffelde hem en toen liep ik door naar de stal van Warrior. Warrior hinnikte ook naar me en dat gaf me een goed gevoel. Ik liet Warrior uit de fles drinken en ondertussen dacht ik na over wat er eigenlijk allemaal was gebeurd en over het telefoontje vanavond zou gaan. Toen Warrior uitgedronken was ging ik hem zachtjes met de zachte borstel die ik had meegebracht borstelen. Toen ik klaar was met borstelen ging ik naar Storm toe en pakte ik hem om te poetsen en daarna ging ik zonder zadel en met neckrope rijden. Dit vonden we het allerleukste om te doen en ik zag dat Storm er erg van genoot, alleen ik had steeds maar een knoop in mijn buik. Hierdoor vond Storm het neckrope rijden ook steeds minder leuk. Uiteindelijk kwam ik toch even tot rust en genoten we allebei ontzettend. Ik zag dat ondertussen mijn zus aan de bakrand was komen staan. "Het was wel lekker rustig toen je weg was" zei ze spottend. Ik probeerde het te negeren maar vanbinnen brak ik in 1000 stukjes. Ik deed alsof we net klaar waren en ging uitstappen op het erf. Toen ik uitgestapt was spoot ik Storm lekker af met warm water omdat hij heel goed had gewerkt en lekker bezweet was. Ik wist dat Storm hier heel erg van hield dus dat deed me goed. Toch voelde ik me alsof ik er helemaal niet toe deed en mijn zus mij echt weg wilde hebben. Ze kwam de gang inlopen met haar telefoon in haar hand en ging naar de stal van haar paard Dior. Dior was een top dressuur paard, ze liep Z2 en had hele mooie gangen. Mijn zus was altijd heel trots op haar geweest, maar nu behandelde ze Dior alsof het een voorwerp was en keek bijna niet naar haar om. Als mijn zus aan het rijden was, durfde ik bijna niet te kijken. Het was echt heel zielig om te zien hoe hard mijn zus in de buik van Dior prikte met haar sporen. Het liefste had ik mijn zus van dat paard afgetrokken, maar ja dat kan je ook niet maken. Ik zette Storm op stal en ik ging bij hem in de stal zitten en ik ging lekker op Instagram scrollen. Ik zuchtte diep, morgen moet ik weer naar school dacht ik. Ik heb school nooit leuk gevonden, maar nu wilde ik echt niet. Wie moest ooit de zorg van Warrior doen? Niemand in mijn gezin wilde dat en hij had echt om de 2 uur zijn melk nodig. Toen ik alle foto's op Instagram van die dag zo'n beetje gezien had liep ik naar het woonhuis toe. Mijn vader was bezig met spaghetti koken, mijn lievelings eten. "Hoi!" zei ik een soort van opgewekt. Ik zag dat mijn vader zijn AirPods in had, dus ik vond het al niet meer gek dat hij niet reageerde. Ik pakte mijn oortjes en ging op de bank een YouTube filmpje kijken. Toen mijn vader riep dat het eten klaar was ging ik aan tafel zitten. Ik schepte lekker veel spaghetti op. "Lisa, pak maar niet zo veel. Daar word je dik van" zei mijn vader. Vanbinnen herhaalde ik de woorden en tenslotte legde ik wat spaghetti terug in de pan. Eigenlijk had ik wel zin om even ergens over te kletsen, maar mijn zus en vader zaten alleen maar aan hun telefoon vast geplakt. Na het eten ging de telefoon. Ik nam op. "Goedenavond, u spreekt met de politie. Bent u Lisa?" hoorde ik aan de ander kant van de lijn.