Het komt goed

Epiloog

-pov Lisa-

Wauw, dat is lang geleden! Ik ben nu 22 jaar en ik heb mijn opleiding afgerond en ik heb nu een kleine pensionstal die ik graag nog wil uitbreiden. James is 23 en zit bij het Nederlands team. Ik ben zo trots op hem. Hij is best snel na het laatste stuk gescout door een nog grotere club en daarna is hij naar het Nederlands team gegaan. 
Met Warrior spring ik nu in het L, maar ik denk dat we al snel naar het M gaan. Met Storm ging het dit jaar een stuk minder. Hij is een  maand geleden overleden na een heftige koliek aanval. Ik mis hem nog altijd. Hij heeft mij zoveel geleerd. Al vanaf dat ik 10 was.
Mijn vader heb ik alleen nog maar op mijn achttiende verjaardag gezien, maar we hadden er daarna allebei niet zoveel behoefte aan om elkaar vaker te zien. Ook mijn zus heb ik niet zo vaak meer gezien. 

-pov James-
Ik zit naast een slapende Lisa in het vliegtuig. We zijn met het hele team op weg naar Amerika voor het WK. Mijn hele lichaam is volgeladen met zenuwen. Na een tijdje wordt Lisa wakker. Ze ziet dat ik onrustig ben
"Relax," zegt ze terwijl ze mijn hand pakt. "Het komt goed." Elke keer als ze die woorden zegt, moet ik terug denken aan alles hiervoor. Ik glimlach bij het idee hoe ze me door alles heen heeft geholpen en ik zie dat Lisa blij is dat ik ontspan. 

Het WK gaat echt top tot nu toe! We hebben zojuist de laatste wedstrijd gewonnen voor de finale en we vieren nu feest in de kleedkamer.
"Tot nu toe gaat het geweldig mannen!" zegt onze coach. "Rust goed uit voor morgen, jullie kunnen dit!" 
Nadat ik me om heb gekleed, loop ik de kleedkamer uit richting de uitgang van het zwembad. In de hal staan een aantal journalisten en een journalist van de NOS spreekt me aan.
"James Smit, dit is je eerste WK, hoe vind je het gaan?" vraagt de journalist.
"Het gaat echt super goed!" antwoord ik.
"Hoe ga je je voorbereiden voor de finale van morgen?" vraagt de journalist.
"Goed uitrusten en nog langs de fysio." antwoord ik en ik loop samen met wat teamgenoten het zwembad uit.  We lopen naar het hotel en ik loop naar de hotelkamer van mijn fysio. We doen wat oefeningen voor mijn enkel en dan ga ik naar mijn hotelkamer waar Lisa ook is. 
"Ik ben zo ontzettend trots op je." zegt ze en ze vliegt me om mijn hals. Ik geef haar een kus.  

De volgende de dag is het tijd voor de finale. De hele wedstrijd is er nog niet gescoord, want we zijn erg gelijk aan elkaar. Op een gegeven moment krijg ik een super kleine kans om te scoren en ik neem hem. En ik scoor! Ik kan mijn ogen niet geloven! Terwijl de scheids fluit voor het doelpunt, gaat de zoemer van het eindsignaal. Alle Nederlandse supporters staan te klappen en te juichen op de tribune.
We klimmen samen met het team uit het zwembad en we doen een groepsknuffel met de coach en het hele team. De tegenpartij feliciteert ons en nadat het weer een beetje rustig was, kregen we de medailles toegereikt. Toen ik mijn medaille had gekregen, liep ik naar de tribune waar Lisa zit. Ik hang de medaille om haar nek en ik neem haar mee het podium. Onderweg naar het podium krijg ik stiekem van mijn coach een doosje in mijn handen gedrukt. Nadat ze op het midden staat, ga ik op mijn knieën.
"Wil je met me trouwen?" vraag ik.
"Ja." antwoordt ze en ik kus haar. Op de achtergrond hoor ik mijn team en heel de tribune klappen.