Het komt goed

Hoofdstuk 16

-pov Lisa-

"Wat is er?" vroeg ik een beetje verbaasd, maar ook bezorgd.
"Ik hou van je." zei hij.
"Ik ook van jou. Je moet me niet zo laten schrikken! Ik dacht dat je boos was ofzo." zei ik terwijl ik weer tot rust kon komen
"Ik wilde je alleen maar een beetje plagen hoor. Ik moet iets als ik bijna niks meer kan." zei hij lachend en ik moest ook een beetje lachen.
We praatten totdat ik in slaap viel.

De dagen daarna heb ik samen met Linda getraind voor een wedstrijd die ik over 3 weken heb.
"Oké, doe eerst maar 4 galopsprongen en dan ga je daarna er nog een keer overheen en dan doe je 5 galopsprongen." zei Linda en ik telde mijn galop sprongen
"1, 2, 3 ,4 ,5" telde ik bij de 2de keer over de twee sprongen.
"Goedzo! Dat zag er goed uit!" prees Linda. Daarna hebben we ook nog een laag rondje gedaan van ongeveer 70 cm en we hadden maar 1 balkje.
Nadat ik had afgezadeld, had ik Storm in de paddock gezet en ging ik met Warrior oefenen met hoefjes uitkrabben en hij deed het echt heel goed. We hadden het al vaker geoefend en de eerste keer probeert hij altijd op zijn achterbenen te gaan staan of hij probeert zijn been uit mijn hand te trekken, maar als ik zijn hoef een tweede keer oppak, doet hij dat al niet meer. Ik gaf hem wat snoepjes en ik ging over naar de andere hoeven. Die deed hij ook heel goed, dus hij kreeg nog meer snoepjes en daarna ging ik weer proberen om te wandelen over het landweggetje, deze keer ging het al beter, maar hij vond alles nog steeds best spannend wat natuurlijk niet heel gek is voor een veulen dat nog geen jaar oud is. 

3 weken later was het zo ver: we hadden de wedstrijd. Ik was super zenuwachtig, want dit was mijn eerste wedstrijd na meer dan een halfjaar. Linda had Storm in de vrachtwagen gezet en ik had de rest van de spullen ingeladen en toen vertrokken we. We moesten ongeveer een half uurtje rijden voordat we op de wedstrijd aangekomen waren.
"Heb je er een beetje zin?" vroeg Linda toen we even onderweg waren.
"Ja, maar ik ben echt heel zenuwachtig." antwoordde ik.
"Snap ik wel, maar het komt goed! Jij en Storm hebben super goed geoefend en jullie kennen elkaar echt al heel lang." zei Linda geruststellend.
"Ja, denk het ook." zei ik een beetje afwezig. 
Toen we aan waren gekomen, schreef ik me eerst in bij het secretariaat en toen gingen we even bij andere mensen kijken die al hun rondje moesten springen en na ongeveer een kwartiertje kon ik parcourslopen. 
Daarna ging ik Storm uitladen en opzadelen en ging ik inrijden. Voordat ik de baan in ging, haald ik eerst even 3 keer diep adem en kon ik beginnen aan mijn parcours. Er zaten best scherpe bochten in, maar Storm kon dat heel goed en bijna alle afstanden waren perfect.
Mijn ronde was foutloos, dus ik mocht verder naar de barage. Ik was één van de laatse van de lijst en na de barage stond ik nog eerste, dus er was best wel wat kans.
De deelnemers na mij hadden allebei een balk, dus IK HAD GEWONNEN!! Ik kreeg mijn rozet en ik mocht ook de ereronde rijden.
Ik kwam de baan uit en ik stapte naar de vrachtwagen en toen ik afgestapt was, zag ik pas dat James er was. Ik knipperde nog een paar keer, om zeker te weten dat het James was.
Ik gaf Storm aan Linda en ik rende naar James die samen met Mark de kant van mij en Linda op kwam. Ik gaf hem een knuffel en vroeg verbaasd: "Wat doe jij nou weer hier?".
"Jou aanmoedigen," zei James "Ik kan je op je eerste wedstrijd toch niet, niet aan komen moedigen?" legde hij uit en hij knuffelde me nog een keer. 
"Goed gedaan Lies!" prees Mark.
"Dankje!" bedankte ik Mark "Ik had het eigenlijk totaal niet verwacht." zei ik een zachtjes.
James ging in de vrachtwagen zitten, want hij kon niet lang staan door zijn enkel, en Linda hielp mij met Storm afzadelen en daarna ging ik nog even met Storm aan de hand uitstappen. 
"Hoe zijn jullie hier eigenlijk gekomen?" vroeg ik aan Mark nadat Storm weer op de vrachtwagen stond.
"Oh, gewoon met de auto." legde Mark uit terwijl hij naar de auto wees die naast de vrachtwagen stond. "Ik had James opgehaald, en toen kwamen we hierheen." 
"Lisa, de prijsuitreiking is over een paar minuten." herinnerde Linda mij.
"Ohja, ik ga er alvast heen, gaan jullie mee?" vroeg ik en Mark en Linda kwamen met me mee.
"De 1e prijs is voor Lisa de Jong met haar pony Thunderstorm!" zei degene die de prijzen weggaf door de microfoon en ik kreeg een klein beeldje en een deken toegereikt. "Dankjewel" zei ik en ik glimlachte. Nadat er nog een foto was gemaakt van de eerste, tweede en derde plaats, ging ik weer terug naar de vrachtwagen. Ik liet mijn prijzen aan James, zien want die was niet meegegaan naar de prijsuitreiking en daarna gingen we weer naar huis. 
Toen we thuis waren, laadde ik Storm uit en James ging met mij mee naar de stal.
"Je kan ook gewoon naar binnen gaan hoor," zei ik een beetje bezorgd "Ik denk dat het beter is voor je enkel als je gewoon binnen gaat zitten." 
"Nee, ik wilde Warrior wel eens zien." zei hij een beetje plagend.
"Oh- oh ja is goed." zei ik en James volgde me op z'n krukken.

-pov James-
"Hier staat Warrior." zei Lisa en ze liep naar de stal waar Warrior stond. Ik heb eigenlijk niks met paarden, maar ik voelde gewoon dat hij bij Lisa past. Bij Lisa merk je gewoon dat ze iets bijzonders heeft meegemaakt en zelfs iets verbergt. En bij Warrior merk je dat ook gewoon.
Ik aaide Warrior en ik zei tegen Lisa: "Hij is echt mooi." 
"Dankje." zei Lisa een beetje verlegen. Ik glimlachte naar haar en ik ging weer naar binnen.

-pov Lisa-
Ik deed alsof ik het niet had gezien, alsof ik het niet had gezien hoe hij naar Warrior keek. Ik wist wel dat hij merkte dat er iets achter Warrior en mij schuilde.