Het komt goed

Hoofdstuk 18

-pov James

"Wat is er?" antwoordde ze met een verdrietige stem. Ik hinkte naar haar bed en ik gaf haar een knuffel.
"Niks, ik wilde even weten of het ging." legde ik uit en ik ging met mijn rug tegen het hoofdbord van Lisa haar bed zitten en ze kwam naast me zitten en de legde haar hoofd op mijn schouder.
"Sorry." zei ik een beetje schuldig.
"Nee, het geeft niet." zei ze geruststellend en ik sloeg mijn arm om haar schouder ik gaf haar een kusje op haar hoofd.
"Ik heb trouwens nog goed nieuws." zei ik nadat het even stil was.
"Wat is het nieuws?" vroeg ze nieuwsgierig.
"Mijn gips  mag er volgende week af." zei ik blij.
"Wat?! Dat is echt super goed nieuws!" riep ze bijna en ze vloog me om me nek.
"Vergeet niet dat ik daarna ook nog verder moet herstellen hè." zei ik een beetje plagend, maar serieus.
"Ja weet ik, maar ik ben gewoon heel blij." zei ze en ze prikte me in mijn zij. Ik probeerde haar te kietelen, maar ik kon natuurlijk niet zo snel bewegen en daar maakte ze goed gebruik van.
"Wat is er eigenlijk tussen jou en Nick?" vroeg Lisa nadat we weer normaal zaten.
"Oh, niks bijzonders." zei ik ontkennend.
"Volgensmij wel," zei ze een klein beetje bozig "Lena heeft mij verteld dat er iets tussen jou en Nick speelt, en ik wil het gewoon graag weten."
"Er speelt wel iets tussen ons, maar het ligt een beetje gevoelig." zei ik nog steeds ontkennend.
"Ik vertel waarom Linda en Mark niet mijn ouders zijn, dan vertel jij wat er tussen jou en Nick speelt." probeerde Lisa een deal te sluiten.
"Ik weet dat al..." zei ik schuldig. "Dat van je moeder zegmaar. Mark heeft het tegen mij verteld."
"Oh." zei Lisa verbaasd.
"Dus ik zou nu wel over Nick en mij moeten vertellen." ging ik verder. "Nou waar beginnen we? Mijn vader heeft mij en mijn moeder verlaten toen ik ongeveer 7 was." ik zag Lisa's verbaasde gezicht, maar ik vertelde verder. "Mijn oom, Nicks vader, werd verliefd op mijn moeder en hij trok bij mij en mijn moeder in, samen met zijn zoon Nick. Nick zijn vader heeft soortvan mijn moeder mishandeld en Nick deed hetzelfde bij mij..." zij ik terwijl ik tranen in mijn ogen had Lisa merkte het en gaf me een knuffel.
"Oh." zei ze verbaasd. "Maar waarom l*lt hij dan allemaal onzin over jou?" 
"Omdat ik het door heb verteld aan mensen, eerst dreigde hij met andere dingen, maar nu neemt hij payback door allemaal onzin te l*llen over mij waar niks van klopt."
"Wat een l*l." zei Lisa een beetje boos.
"Klopt." was James het met me eens. Ik zuchtte even en Lisa legde weer haar hoofd op mijn schouder en ik sloeg weer mijn arm om haar schouder en ik gaf weer een kusje op haar hoofd.

Toen hij 17.30 uur was, vroeg Lisa: "Oké, ik ga pizza bestellen, welke wil jij?"  
"Oh doe maar een peperoni ofzo." zei ik een beetje afwezig.
"Oké!" zei ze blij en ze belde de pizzeria op.
"Ja top! Tot zo!" beëindigde ze het gesprek.
Na een half uurtje kwam de pizza en Lisa nam ze mee naar boven. 
"Lekker!" zei ik en ik wreef in mijn handen. Ze kwam naast me zitten en ze gaf de pizzadoos aan mij. Ik pakte een stukje en zei tegen Lisa: "Jij moet eerst proeven." En ze nam een hap van mijn pizza en daarna nam ik ook een hap.
"Hij is lekker hoor!" zei ze blij.
"Ben ik ook lekker?" zei ik plagend.
"Daar moet ik nog even over nadenken." speelde ze mee.
Nadat we de pizza op hadden, brachten Mark en Lisa me weer naar huis.
"Doei schat." zei ze en ze knuffelde me en ze gaf me een kus.
"Doei lieverd." en ik gaf haar nog een kus. 

-pov Lisa-
"Was het gezellig met James?" vroeg Mark toen we op de terugweg.
"Ja!" zei ik blij.
"Gelukkig maar." zei Mark een soort van gerustgesteld. 

Toen we weer thuis waren, ging ik Storm longeren terwijl Warrior in de paddock stond. Nadat ik klaar was met longeren, zette ik Storm in de paddock en haalde ik Warrior eruit. Ik poetse Warrior best wel lang en daarna ging ik weer eens naar het landweggetje. Dit keer vond hij het al een stuk minder spannend, maar hij was nog niet helemaal relaxt. Toen ik weer terug was, haalde ik nog even een borsteltje over Storm heen en ging ik weer naar binnen.
Ik douchte even snel en toen belde ik Lena.

"Heyy!" begroette Lena mij toen de opnam.
"Haiii!" zei ik terug
"Ennnnn" begon ze "Wat heb je gekregen van Jamesssss." 
"Eh- uhm ik heb een armbandje van hem gekregen." zei ik terwijl ik merkte dat ik weer tranen in mijn ogen kreeg.
"Is er iets?" vroeg Lena bezorgd. "Vond je hem niet leuk ofzo?"
"Wel, maar mijn moeder had altijd zo'n soort armbandje." legde ik uit
"Oh, daar had hij natuurlijk niet op gerekend." zei Lena met medelijden. "Wat hebben jullie verder gedaan?"
"Gewoon op bed gezeten en pizza gegeten." antwoordde ik "Hij heeft me ook verteld over wat er tussen hem en Nick speelt." 
"Wow," zei Lena verbaasd "Dat heeft hij zelfs niet tegen mij verteld." 
"Hoelang kennen jij en James elkaar eigenlijk al?" vroeg ik
"Ongeveer 4 jaar. Sinds dat we op de middelbare school zitten eigenlijk." legde Lena uit.
"Dat is echt al lang!" zei ik verbaasd.
"Sorry ik moet gaan! Doeii!!" zei Lena nadat we nog even gepraat hadden.
"Doei doei!" zei ik en ze hing op.

Nadat ze op had opgehangen ging ik twijfelen. Twijfelen over of hij Lena niet leuker vond, maar hij had mij al meer verteld dan Lena, dus zo wisselden die gedachtes elkaar af.

Het was een week later en ik, James en Linda zaten samen in de auto naar het ziekenhuis om het gips van James te laten verwijderen. James was heel de dag al blij, dus ik ook.
Nadat we 20 minuutjes in de wachtkamer hadden gewacht, gingen we eerst naar de röntgenkamer voor een röntgenfoto zodat de dokter zeker wist dat de breuk genezen was. Ongeveer een kwartiertje na de foto gingen we naar de dokter en liet hij zien waar de breuk had gezeten en liet hij zien dat de breuk nu genezen was, dus konden we gelijk door naar de gipskamer.
"Jemig wat is mijn enkel dun." zei James lachend nadat het gips eraf was.
"Nou, dan is de zwelling in ieder geval weg." zei degene van de gipskamer. "Je mag nu heel, heel licht je enkel belasten. Naja, eigenlijk bijna niet, en dan ga je samen met je fysio oefeningen doen en alles, zodat je enkel weer sterk genoeg is." ging hij verder.
"Is goed!" zei James en hij stond op. 
"Tot ziens!" zei degene van de gipskamer en wij liepen naar de auto.
"Hopelijk gaat het vanaf nu goed met de oefeningen van de fysio, zodat ik snel weer alles kan." zei James.
"Ik hoop het ook!" zei ik terug en we reden naar huis.