Het komt goed

Hoofdstuk 19

-pov James-

De laatste 5 maanden gingen best wel goed! Ik ben bijna hersteld, maar ik kan wel gewoon weer zonder lopen zonder krukken en alles. Toen ik vandaag op school kwam en ik naar Lisa's kluisje liep, zag ik dat Nick met Lisa stond te praten.
"Je moet echt oppassen bij die guy, hij is niet te vertrouwen." hoorde ik Nick tegen Lisa zeggen.
"Ik zou meer oppassen voor jou en je vader." zei ik terwijl ik tegen de kluisjes aanleunde. Nick kwam dichterbij.
"Jij gaat je hier niet mee bemoeien James." zei hij terwijl hij mij duwde.
"Ik mag me niet bemoeien met het feit dat jij onzin loop te l*llen over mij tegen mijn vriendin?" reageerde ik met een soort vragende toon en ik duwde Nick tegen de kluisjes aan. Hij gaf me een klap in mijn gezicht en ik gaf hem een klap terug.
"Het feit dat jij dingen tegen Lisa aan het zeggen bent, die beter over jezelf kan zeggen is zo misselijkmakend." zei ik boos en ik duwde hem weer tegen de kluisjes aan.
"Ik weet niet waar je die f*cking onzin vandaan haalt." zei hij ook boos, maar hij kon niet loskomen.
"Je weet dat ik sterker ben, dus wat probeer je?" zei ik uitdagend.
"Weet je dat heel zeker?" vroeg Nick en hij trapte me tegen mijn enkel. 
"F*CKKK!" schreeuwde ik en ik viel haast op de grond. Nick gaf me nog even een extra trap in mijn rug voordat hij weg liep en 'beloond' werd door zijn vrienden.

-pov Lisa- 
Wat gebeurde hier net? James heeft gevochten met Nick, dat was duidelijk, maar wat een l*l is die Nick. Voordat ik vanbinnen boos werd, moest ik James helpen. Want hoe hij naar de grond ging, zag er niet goed uit.
"James?" Vroeg ik en hij ging rechtop op de grond zitten.
"Ik pak die gozer! En ik ram hem helemaal naar de gedver." zei James, kokend van woede. Hij wilde opstaan, maar ik hield hem tegen.
"Houd me niet tegen Lisa!" zei hij boos en hij wilde weer opstaan. Toch hield ik hem weer tegen.
"Kijk naar je f*cking enkel!" zei ik nu ook boos terwijl ik naar James zijn enkel wees die weer dik was.
"F*ck!" zei hij teleurgesteld terwijl hij een beetje tranen in zijn ogen kreeg. "Het kan ook geen enkele f*cking keer goed gaan!" riep hij boos.
"Dat is niet waar." zei ik soort van geruststellend. "Nick is gewoon een l*l en daar kan jij niet zo veel aan doen."
"TRING" hoorde ik de bel. James die ondertussen al op gestaan was, wilde weglopen, naja op één been dan, om naar de les te gaan.
"Dat gaan we niet doen meneertje." zei ik terwijl ik hem tegenhield. "We gaan eerst langs de conciërge voor een ice pack en dan loop ik even langs het verzuim om ons af te melden en dan bel ik Linda om te vragen of ze ons op kan halen, want ik wil dat die enkel gecheckt wordt door de huisarts." legde ik uit.
"Oké is goed." zei James een beetje teleurgesteld en we gingen naar de conciërge.
"Wat heb jij nou gedaan?" vroeg de conciërge terwijl hij verbaasd naar de enkel van James keek. James keek naar mij, want hij wist niet hoe hij dit moest gaan vertellen.
"Uh- uh ja dat vraag ik mij ook nog steeds af." zei James een beetje ontkennend.
"Ik heb het wel gezien hoor, dat tussen jou en Nick." zei de conciërge "Je bent echt een zielig persoon als je zoiets doet." Ik en James knikten. De conciërge pakte een ice pack uit de vriezer en hij vroeg: "Moet ik jullie zelf afmelden zodat jullie je ouders kunnen bellen, of ga je zelf langs verzuim?"
"Oh u kan ons wel afmelden, kan ik gelijk bellen of Linda ons op kan halen." antwoordde ik.
"Is goed." zei de conciërge en hij pakte zijn telefoon om naar verzuim te bellen en ik ging Linda bellen. 
"Ze deden een beetje moeilijk, maar jullie kunnen opgehaald worden." kwam de conciërge met goed nieuws. Ik was best blij dat we weg konden.
"Linda komt ons zo ophalen." zei ik tegen James en James knikte naar me.
Na een kwartiertje was Linda er ik en James gingen naar de auto.
"Het is inderdaad handig als we even langs de huisarts gaan." zei Linda toen ze de enkel van James zag terwijl wij instapten. "Ik heb al naar de huisarts gebeld, en we kunnen rond 12.00 uur terecht." ging ze verder.
"Oké," zei James "Een vrije ochtend van school vind ik niet erg." zei hij grappend en ik moest ook even lachen.
Toen het 12.00 uur was, waren we bij de huisarts. 
"De enkel is deze keer gelukkig niet gebroken, maar hij is ook niet perse gekneusd. Want dan zou de enkel dubbel geklapt zijn, maar dat is niet gebeurd." legde de arts uit nadat hij naar James' enkel had gekeken. "Toch leg ik een soort drukverband aan, zodat de zwelling afneemt en je iets meer stevigheid." 
"Oké." antwoorde James en de arts legde het verband aan.
"Ik neem aan dat je je krukken nog hebt?" vroeg de huis arts en James knikte. "De eerste paar dagen moet je nog even met krukken lopen totdat het geen pijn meer doet, en na ongeveer een week zou de zwelling wel weg moeten zijn, en zo niet moet je weer even langs komen." 
"Is goed." zei James en we gingen weer naar huis.
"Ik word hier echt zo moe van." zuchtte James toen we weer in de auto zaten. "Voordat ik eindelijk weer in het water lig, wonen we onderhand al op Mars."
"Dat denk ik niet, maar het werkt inderdaad niet echt mee." zei ik ook een beetje teleurgesteld. "Maar ik had ergens gelezen dat je wel kan zwemmen nadat je je enkel hebt gebroken, maar dat is natuurlijk geen waterpolo." 
"Echt?!" vroeg James verbaasd. "Baantjes trekken is niet mijn favoriete onderdeel, maar het is beter dan niks. Ik zal het eens met mijn fysio overleggen." 
"Top!" zei ik blij. 

Na ongeveer 2 weken belde James me op.
"Hey schatje." zei hij toen ik opnam.
"Hey, is er iets?" vroeg ik.
"Uhm, ik ga vandaag weer zwemmen, dus ga je mee?" vroeg hij een soort van beschaamd.
"Oh, ja is goed. Hoelaat moet ik bij jou zijn?" vroeg ik.
"Ik kom je wel ophalen met mijn scooter." antwoorde hij.
"Mag je eigenlijk wel scooter rijden met je enkel?" vroeg ik bezorgd. 
"Ik heb geen voeten nodig om gas te geven en te remmen, en zoveel pijn doet mijn enkel niet meer en ik heb al even geoefend dus dat komt wel goed." stelde hij mij gerust.
"Oké, tot zo!" zei ik.
"Tot zo schatje!" zei hij terug en ik hing op. Ik pakte een badpak en handdoek en ik deed die in mijn tas. Zelf was ik niet zo van het zwemmen, maar voor James maakte ik wel even een uitzondering. Ik maakte een staart in mijn haar en na een kwartiertje stond James op de stoep.
"Zo, en wat gaan jullie doen?" vroeg Mark op een irritante toon. 
"Dat is geheim." speelde James een beetje mee terwijl ik hem een knuffel gaf. "Maar ik hoop dat het goed is als ik Lisa meeneem?" en James moest even lachen.
"Nou, vooruit dan." zei Mark nep twijfelend en ik moest mijn lach proberen in te houden.
"Kom we gaan." zei ik lachend en we liepen door de voordeur naar buiten.