BRING YOU HOME

13

Hindi ko maiwasang matawa, totoo kaya yung sinasabi ni Ate Lerma? I mean, I’m not longing for attention. Masaya lang akong malaman na may humahanga pala sa ‘kin.

“Maraoussia.”

“Ahh. Papunta na..”

The dim light touches his face. Kitang-kita ko bawat reaksyon n’ya. I wonder why he’s here with me. I heard, someone offered him a big penny to have an hour training. Taga kabilang strand. As usual, mga babae ang nag-alok sa kanya kaya hindi ko akalaing tatanggihan n’ya lahat.

“First thing you need to learn is focus. Bawal ang idiot sa larong ito..”

“Ahh. H-Hindi na ba ako mag-i-stretching?”

“Sige, simulan mo na.”

I faked the exercise. He kept on dribbling and shooting at lahat ng iyon walang mintis. Sa unang gabi pa lang namin ang dami ko ng natutunan. Hindi ko na lang masyado pinapansin ang too much skinship naming dalawa. I swallowed hard. Tumitindi ang bilis ng puso ko pag aksidente kong nababanga ang dibdib niya.

“Move! Kailangan mong protektahan ang bola mula sa kalaban. H’wag kang lemyak-lemyak!” He impatiently dribble the ball away from me. Kakasabi pa lang niya a. Tuloy, kailangan ko ulit kunin sa kanya. Para akong tangang haharang-harang pa pero nakakalusot naman. I  grab his shirt sa kagustuhan kong pigilan s’ya sa pag-shoot.

Tuloy… I heard the mental whistle. Foul!

“Jesus!”

“Sorry..”

“Let’s repeat! Maganda na ang dribble mo kanina pero agad na maaagaw sayo ang bola. Here..”

I flinched when i felt him from behind. Bumaba ang kamay niya sa braso ko at dahan-dahang dinemonstrate kung paano magiging matigas ang mga ito.

My Gosh…

“Leo…”

“It’s okay..”

Hindi ba n’ya ituturo kung paano titigas ang mga binti ko? I hate that he made me feel so tender inside him! Na parang gusto ko na lang magpaubaya sa kanya.
His lips were made to persuade women. Parang handa akong sumunod sa mga binubulong niya sa akin. No wonder, ganito rin ba s’ya makipag-usap kay Sandra?

“You shouldn’t dribble too high than your height or else you will lose it, okay?” 

“O-Okay… susubukan ko ulit.”

“Good.. That’s my girl.”

I used to be academically good so I guess kabaligtaran when it comes to sport. Naloloka na ‘ko. Everyone’s putting the pressure on me coz they found out that Leonardo is my trainor. Ni hindi ko nga alam kung paano kumalat na parang sunog.

“Tapos na tayo?”

“Hmmn..” I saw him stared the moon.

Ako din. Tinignan ko iyon. Madalang ko na lang pansinin ang buwan dahil sa pagkabusy ko sa school. Malamig din ang simoy ng hangin kaya nagtagal pa kami sa court.
We were alone like what happened at the Lagoon. Maybe, I canʼt justify now how euphoric it is to me but.. I let myself dwell on it. Siya na malaya kong natitignan habang nakapikit sa harapan ng buwan. Gusto kong lumapit sa kanya para punasan ang pawis niya. Gaya ng laging ginagawa ni Sandra.

It takes a courage to do that!

“Uwi na tayo?”

Gusto kong sabihing hindi! Huwag muna.. Kaso ano namang sasabihin kong dahilan para manatili pa kami dito?