Hi I am adopted princess

👑12👑

Pov Vanya

"Vanya kom mee!" Zegt Matthijs in eens. Hij lijkt gestresst. Matthijs zijn broer tilt een kast op en Matthijs doet een luik open. Ik kijk hun verbaast aan. "Mindlink de alpha." "Jayden?" "Ja." Ik knik. "Hoe moet ik dat doen?" "Op schieten!" "Denk aan hem en praat okay. Zeg dat zijn vader hier is." Ik knik. Ik ga in dat luik en Matthijs doe de Luik dicht. Ik hoor de kast op de grond.

'Jayden, Jayden.'
'Kalm Vanya. Rustig. Wat is er?"
'Ik ben bij Matthijs en je vader is nu langs.'
'Rustig. Ik stuur wachters en ik ook.'
'Dankje.'
'Hey je hoeft me niet te bedanken. Dat weet je. Waar gereageer je niet op me bericht.'
Ik blijf stil.
'Vanya?'
'Leg ik straks uit.'
'Is goed.'

Ik zie dat de Luik weer open gaat. Ik klim eruit en ik zie dat Jayden me wilt helpen maar ik sta al weer. "Je hebt waarschijnlijk niks gehoord." Zegt Matthijs. Ik knik. Jayden geeft me een knuffel en ik leg me hoofd op zijn schouder. Jayden laat me los. "Is ze uw mate?" Vraagt de broer van Matthijs. "Nee ze zijn soort van Neef en nicht." Zegt Matthijs. Ik weet niet eens wat een mate is. "Vanya waarom heb reageer je niet op me berichten?" Ik schiet in tranen. Jayden duwt me tegen hem aan. "We gaan naar me moeder." Ik kan niet veel zeggen want Jayden trekt me mee.

Na half uur komen we aan bij zijn moeder. Voor dat we ook iets kunnen doen doet Kirsten al open. "Kom binnen." Zegt ze. Ik loop naar binnen en ga op de bank zitten. "Jayden kan je heel even naar boven." Ik hoor dat Jayden naar boven gaat. Kirsten geeft me een knuffel. "Vanya wat is er?" "Pap heeft gezegd dat ik Jayden niet meer mag zien. Jayden weet van me krachten en dat weet pap niet." Frist kijkt meteen om hoog. "Maar wat als hij weet dat je Jayden hebt gezien." "Dat weet je. Ik krijg weer ook thuis school van wegen camera's op school." "Van nee. Je had het naar je zin." Ik knik dat het wel zo is. Kristen trekt me in een knuffel. "We gaan het voor je regelen dat je gewoon naar school gaat." Ik knik dat het goed is.

Jayden komt naar beneden. "Jayden je weet dat niet over Vanya's krachten mag praten omdat het gewoon nu te gevaarlijk is." Zegt Kristen. "Mam ze moet het leren om mee om te gaan." Ik moet de met de anderen overleggen. Jayden wilt hun beschermen. "Me vader is in het bos gegaan." "Welke kant?" "Bij de cliff maar dan meer richting jou huis." "Je moet daar heen nu!" Zeg ik. Ik sta zelf op en ren het bos in. Ik hoor Jayden achter me. "Vanya wat is er?" "Als je vader ze vind dan ben ik ver van huis." Zeg ik en ren de grot in. "Bastiaan!" "Bastiaan!" Niemand reageert niet. "Maart?! Matt?!" Please! Iemand reageer!" Bastiaan komt naar voren. "Vanya wat het ik over Jayden gezegd." "Bastiaan luister naar me ik heb hem mee genomen omdat hij jullie kan beschermen." "Vanya hij..." "dat ik een moordenaar ben?! Wil je dat zeggen?! Of dat ik een zoon van de moordenaar ben?!" Bastiaan krimpt een beetje in elkaar. Ineens komt een zwarte wolf binnen meteen verander Jayden in zijn wolf en valt de wolf aan.

Het wordt heftig. Bastiaan trekt me ergens mee. Zie dat iedereen is verscholen is. "Vanya het spijt me over wat ik over Jayden hebt gezegd. Ik dacht echt dat hij schuldig was." Ik knik dat het goed.

Pov Jayden

Me vader rent weer weg. Ik laat me vermoeid liggen op de grond. Ik hoor voetstappen maar reageert er niet op. "Jayden!" Hoor ik Vanya roepen en komt voor me zitten. Ze pakt me kop vast. "Vanya we moet hem nu Helen." hoor ik iemand zeggen. Vanya laat me rustig los en ik voel dat iets over me heen gaat.

Na 20 minuten voel ik dat Vanya me weer aait. "Laat hem maar even rusten." Zegt een vrouw. "Ik blijf bij hem. Hij neemt voor de 3e keer op tegen zijn vader als ik erbij ben." "Dat is goed." Er gaan mensen weg. Ik voel dat iemand op me komt liggen. Vanya. "Sorry dat ik niks heb gezegd over ze. Ik wou ze niet van streek raken als ik jou ineens hier nam. Ze zijn gewoon bang je vader." Ik kijk naar Vanya. "Ik snap gewoon niet waarom ze me eerst niet wou geloven. In elke mens zit iets kwaads en aardige in zijn lichaam. Sommige meer kwaad dan de anderen." Ik lik Vanya's hand rustig. Ik hoor haar grinken. "Even terug te komen op jou vraag over dat ik je berichtjes negeer. Me vader heeft me een nieuwe telefoon geven met een anderen nummer en ik mocht jou nummer niet meer hebben." 'Vanya je moet jezelf niet de schuld geven.'
"Ik heb problemen met mezelf accepteren. Alles wordt voor me kozen. Ik kan net me eigen kleden aan kleden." 'Van het ligt niet aan jou. Heb je me gehoord?!' Ik voel Vanya knikken. Ineens komt Eli de grot binnen.

"Waarom?!" Hoor ik Vanya boos zeggen. "Vanya je kan je zelf iets aan doen?! Ja pa heeft misschien van school gehaald maar ren alsjeblieft niet weg!!" "Je weet waarom ik dat doe!!" "Van je weet dat ik om je geeft. Ik wil je niet verliezen okay?" Ik voel dat Vanya knikt. Ik sta op en geeft Vanya een knuffel. Ze geeft me een knuffel terug. Haar broer kijkt ons raar aan. 'Ga maar mee met hem. We houden contact.' 'Maar je bent gewond. Ik kan je niet zo achter laten.' 'Het is goed Vanya.' Vanya legt haar hoofd even op de mijne maar daarna staat ze op en gaat weg. Ik ga je uit die boel shit halen. Je gaat zien wat je allemaal kan.