Kapitulo VII: Fire Out

80 51 7
                                    


"In hoe signo vinces."

Hindi parin makapaniwala si Lewis sa kaniyang narinig sa isip. Isang boses ng lalake ang nagsalita sa kaniyang isip, dahil sa narinig hindi siya nakaalis sa kaniyang puwesto.

Habang si Pheira ay ina-alerto ang sarili dahil sa kaunting paggalaw niyo ay siguro buhay niya ang kabayaran. Nawala ang ahas na kasing lake ng pinagpatong na blackboard sa kanilang silid aralan.

Lumitaw ito sa anyo ng ahas na gawa sa buhangin pero ang estilo ng tunay na ahas. Muntik na silang tuklawin nito pero dahil sa kaniyang apoy ay nakailag sila.

"Hydra!" pagsisigaw sa inis ni Phiera sa usa niyang kasamahang babae.

Agad natauhan ang babae sa boses ni Phiera, she manipulated the water elemental to attack the giant snake pero kahit anong gawin nila there's no chance of defeating the snake.

Samantala sa may isang tabi kagaya ni Lewis may nagmamasid lang din sa laban ng tatlong babae sa gitna ng Arena. Hindi maaninag dahil walang sapat na ilaw para matakluban ang buong Arena. Nag-aantay, nagmamasid, pinaplano kung paano aatake sa halimaw, hindi gumana ang kahit anong elemental charm sa halimaw.

Mabilis ang refleces ng halimaw, ang daling umiwas sa anong atake sa kanya halatang sanay ito sa mga kapangyarihang binabato sa kanya ng kalaban. Wala itong magawa kundi umilag at umatake papunta sa ilalim ng lupa.

Gumawa ito ng sagitsit na tunog  na dumagdag sa problema ng mga babae sa gita ng arena, tunog na kayang bumasag ng salamin dahil sa taas ng tinis.

Lewis's POV

Pinagmamasdan ko kung paano makipaglaban si na Pheira at ang dalawang babae, yung isang babaeng Hydra ang pangalan. Magaling siyang mag manipula ng kanyang kapangyarihan. She use it with awe and at the same time the flaw that runs through, every time she realise it. Ugh. Lewis stop it! Cut the shit keep observing your prey.

Ilag lang ng ilag ang ahas sa bawat pakawala ng apoy ni Pheira, pero atake, ilag, at pailalim sa lupa ang nakikita ko, wala siyang pinapakawalang asido o ano.

Nanghihina na sila, they cannot bear enough sadyang napakawala na nila ang halos kalahati ng enerhiya nila sa pakikilaban sa halimaw. Tiningnan ko ang ahas ng mabuti, it's scale is like the shape of a shield but heck right 'cause it is made of sand. Stupid.

And that hit me, this arena is like a book of horror tales. And labas ang front cover, the forest is like the protector that covers the front pages of the book, all of this is like in one piece of shit messy book.

Ang kaninang enerhiya na humila samin papaloob ay ang foreword, patikim pa lang kung ano ang aming nakikita't mararanasan sa buong semester dito sa Arena. Ang ahas ang Introduction ng istorya. Wala pang unang kabanata dahil tatapusin muna ang introduction.

"In hoe signo vinces" I muttered under my voice.

Ngayon alam ko na ang ibig sabihin ng sinabi niya.

I step out of the shadow sapat para ma sense ako ng higanteng ahas, he is a snake but his radius for sensing object is not like a real snake. Kanina ko pa 'to nakikita pero binabawi niya sa lakas ng surrounding.

"Fear, Death, Anger is the measure of all things, within it's perimeter of Temptation."

I tried to relax my self before doing things I imagine next to be dreadful.

"Time comes when I have you to be release."

Kailangan kitang pakawalan ulit, kung hindi mas lalong lala ang sitwasyon. Pero ngayon kailangan kitang pakawalan pero control parin ang lahat.

Ipinikit ko ang aking mata at nag concentrate, I feel that something is crawling onto me. There's no stopping her now. Nararamdaman kong unti-unti akong umaalis sa katinuan ng sarili ko.

Mu skin turned into pale color close to white, ang aking mata wala kong maaninang na maayos it turned into red as well. Ang kaninang maayos kong damit ngayon ay may mga tinik na bg mga kulitis, wala ni dampi ng sakit ang nararamdaman ko. It's not me anymore controlling myslef. Naghihiwalay ako sa katawan ko.

Ang kaninang nakakabasag na tinig ng higanteng ahas mula sa kaniyang bibig ay wala ng epekto sa mga tainga ko. All I could snese in my surrounding is hunger, the starvation within me. I'm hungry to see and smell the blood.

Wala parin siyang tigil sa paggawa ng kaniyang tunog. Pathetic creature.

"Putangina McPherson andiyan ka palang duwag! Bakit hindi mo kami dito tulungan kanina ka pa diyan nakatunganga!"

Bakas sa boses ni Pheira ang galit at panghihina. Tiningnan ko ang ahas at nag hihintay lamang siya kung anong susunod kong gagawin.

"Putcha! McPherson! What the hell? Don't stare at that creature kill it bitch!"

Without hesitation na sa harapan na ako ni Pheira. I grab her by the throat with all the strength I got. Si Hydra at yung isang babae ay hindi makapaniwala sa kanilang nakikita. Imbes na ang ahas ang patayin ko ay si Pheira ang sinasakal ko.

Halos iluwa na ni Pheira ang kaniyang mata, she's choking blood that runs from her mouth, I jabbed my thumb into her cricoid cartilage lower of her larynx. Her body is heating up.

The snake began hissing again but with a agonising pain, it's like screaming for her. They are connected to each other.

Pheira's drowning from her own blood, I could feel the organs in her body swelling up at the same time heating up. Pilit niyang kumawala sa pagkakasakal ko sa kanya pero wala parin.

I'm not the one who controls no more. It's her who's the boss. Umaapoy na siya kasabay non ang pagka wala ng pula ng kaniyang buhok. Unti-unti siyang nagiging abo. Kasabay nun ang boses iyak na tinig.

Na deform na ang ahas, ang kaniyang nakatayong pigura ako ngayo'y buhangin na nagkalat sa sahig ng arena. It's done. Ni hindi ako pinagpawisan.

Nawala ang apoy na nagsisilbing liwanag sa buong arena, nababalot muli ng kadiliman ang buong paligid. Silence was the leader of this event.

"P-pheira? W-what did you do?!"
"PHEIRAAAA!"
"You fucking killed her bitch!"

Nagsimulang mag-iyakan sila Hydra at ang isang babae, Pheira's gone that's what their crying for and all because of me.

"Pasalamat sila dahil tinapos ko ang kanilang pasakit. They better shut up or they'll be the next one on my list. By the way it's your turn to catch the blame."

Isang boses na nag-sabi sa aking utak and I know who's voice they belong. It's Letalis. Pheira's gone because I summoned Letalis, hindi ako ang pumatay.

♛♚♛♚

Of All The OddsWhere stories live. Discover now