FINDING YOU

Chapter Nine

[Mayumi]

Tila nablanko ang utak ko nang makita ang picture ni Papa at Marco. Sigurado ako na si Papa ang kasama niya. Pero paano? Kailan pa?

Tinitigan kong muli ang tatlong picture na sinend sa akin. Ang hugis ng mukha ng matanda at ang mga ngiti nito ang nagpapatunay na si papa nga ang nasa larawan. Sa mga oras 'yon ay akong napako sa kina-uupuan at 'di alam ang gagawin.

Maya-maya ay pinindot ko ang number ng nag-message at saka iyon tinawagan. Gusto ko malaman ang totoo. Bakit kasama ni Marco si Papa? Bakit hindi ko alam ang lahat ng ito? Pinunasan ko naman agad ang mga luhang dumadaloy sa aking mukha. Don't cry now, Yumi!

Pa-ulit ulit na pag-dial ang ginawa ko sa number ngunit wala akong nakuhang kahit isang sagot. Hindi man lang nag-ring nang isang beses ang pagtawag ko sa number.

Nag-sent na rin ako ng message ko sa number para alamin kung sino siya at saan niya galing ang picture na 'yan.

"P-Prank ba 'to?" Pabulong kong tanong at saka muling tinawagan ang number.

Ilang saglit ay pumasok sa isipan ko ang taong mas kailangan kong tanungin sa bagay na 'to. Dali-dali akong tumayo at patakbong naglakad palabas ng apartment. Pagkatapos ko i-lock ay nagtungo ako sa harapan ng apartment ni Marco.

Ilang beses ko iyon kinatok at sinubukan buksan. Gamit ang card lock ng aking apartment ay sinubukan kong gamitin iyon sa pinto ng apartment ni Marco. Halos manginig pa ang kamay ko habang binubuksan ang pinto. Ilang saglit ay nanlambot ang aking mga paa nang mag-error ang card lock ng pinto.

"Arghhh!" Singhal ko at saka marahas na tumungo sa elevator.

Halos maghalo-halo na ang pumapasok sa aking isipan. Si Papa. Si Marco. Ang restaurant. 'Di ko alam kung ano ba ang uunahin ko. Napahilamos ako ng mukha hanggang buhok habang hinintay na huminto ang elevator.

Ang tanging pumapasok sa aking ay ang mga katanungan na walang malinaw na kasagutan. Napatikom ako ng bibig habang pinipigilan ang sarili na lumuha ulit.

"May celebration pa ang restaurant, Yumi! Kumalma ka," bulong kong muli sa aking sarili.

Bumukas ang pinto ng elevator at bumungad sa akin ang magandang araw. Sana ganyan din ang buhay, sana lagi nalang maganda ang bungad nito sa lahat. Bumuntong hininga ako at saka na lumabas.

Naglakad ako hanggang sa makapasok ng retaurant. Bumungad naman sa akin ang ingay ng music at ang ingay ng mga nagkakasiyahan na emplayado. Napapalibutan din ang buong restaurant ng mga iilang customer.

Habang sinusuyod ko ang daan patungo sa counter ay may iilan na bumabati sa akin. Nahagip ng mata ko si Tristan at saka mabilis na lumapit sa kanya.

"Tristan!" Malakas na tawag ko.

Lumingon naman siya agad at ngumiti. "You're here! I thought you are with Marco," saad niya.

Kumunot ang noo ko sa kanya. "No. I'm not. By the way, where is he?"

Nagkibit-balikat siya at umiling-iling. "I don't know but he said he will come back around afternoon."

Huminga ako nang malalim at saka ngumiti. Nagpaalam din naman siya at tumango na rin ako. Dumiretso ako sa kitchen at pinatong ang dala kong bag sa cabinet. Bago ako makaalis ay narinig kong muli ang pagtunog ng aking cellphone. Mabilis kong kinuha ang phone sa bag at nakita ang isang tawag mula sa unknown number.

Sinagot ko iyon agad at hinintay ang tao na magsalita sa kabilang linya.

"Hello! Yumi?"