unadulterated

22: benim aşkım sahte mi?

Jimin:

Bak özür dilerim tamam mı?

Yaptığım yanlış mıydı bilmiyorum ama özür dilerim, demek istediğim oyalamak değildi

Annem ve babama daha durumu anlatmadım bile, ne tepki vereceklerini bilmiyorum

Bunun üstüne seninle kalsam her şey daha zor olacak oysa çok istiyorum bunu

Sanırım senin anlatmak istediğini anlıyorum yavaş yavaş ikimiz için en iyisi buydu belki ama en zoru da bu

Ne diyeceğimi bilemiyorum daha...

Taehyung:

Anlıyorum

Jimin:

Ne demek anlıyorum?

Taehyung:

Anlıyorum Jimin

Haklısın, şimdi zamanı değil

Daha ne diyebilirim?

Jimin:

Soğuksun sanki?

Görüldü

Jimin:

Yine aynı olacağız değil mi? Bir sorun yok?

Görüldü

***

Jimin'den

Taehyung'un görüldü atmasının ve aramalarımı cevapsız bırakmasının üstünden yarım saat geçmişti, anladığını belirtmişti ve sorularımı yanıtsız bırakmıştı.

Sanırım gerçekten kırgındı.

Ona gitmeye karar vermiştim, akşam bir saatliğine de olsa onu görebileceğimi düşünmüştüm. Aramıza bir şey olabileceğinden deli gibi korkuyordum, belki de olmuştu. Geç olmadan düzeltmek istiyordum.

Banyoya girmiştim ve orada da düşünmüştüm biraz, düşündükçe sıkıntı geliyordu. Kendimi zaten kötü hissediyordum. Banyoda fazla kalmamıştım, bornozumla odama geçtim ve kurulanıp üstümü giyindim.

Saçlarımı kurutmak için banyoya gideceğim sırada annem ile babamın seslerini duymuştum, sesleri hiçte kısık çıkmıyordu. Tartışıyorlardı, banyo yolundan sapıp onların yanına yürüdüğümde annemin elindeki telefonun benim telefonum olduğunu görmüştüm.

Adımlarımı yavaşlatıp dudaklarımı ısırarak yanlarına vardım, belli ki bir şeyler görmüşlerdi. İkisi de sinirli bir şekilde bana bakarken öğrendiklerini anlamıştım, belliydi. Hiçbir mesajı silmiyordum. İkisi de asla benimle ilgilenmezdi bir anda neden akıllarına mesajlarımı karıştırmak gelmişti ki?

"Bizim ibne de sahalara geldi." Bilmemezlikten gelmeyecektim, yutkundum. "Sana verdiğim yemeğe, emeğe yazık." Emek... emekten bahsediyordu. Komikti.

"Onun yanına mı gidiyordun şimdi? Hiçbir şey olmamış gibi gelecektin birde burada konaklayacaktın." Annem başından beri sessizdi, iğrenerek bakıyordu yüzüme. Alışmıştım böyle bakmasına. "Iğrenç bir insansın, senden daha fazla utanıyorum şimdi. Senin için verdiğim emeğe-"