Salgın: Savaş

Aslında bu bir bölümdü.

    Yazarın notu: Söylemeyi unutmuşum, yeni kapağı ben yaptım. Önceki mi daha iyiydi yoksa bu mu sizce?

    Yazarın notu 2: Medyadaki kapağı redbudd yaptı. Öyle güzeldi ve öyle çok güldürdü ki koymadan edemedim.

    Yazarın notu 3: Çok not oldu biliyorum, belki de okumazsınız, canınız sağ olsun. Normalde bu şeyin bir bölüm olması gerekiyordu. Ama açıkçası yeni bölüme nereden girsem bilemiyorum. Daha doğrusu içimden gelmiyor. Okuyucuyla ya da hikayeyle ilgili değil. Benimle ilgili. Herkesin hayatında yaşadığı kötü şeyler olabilir ve herkes gibi benim de oluyor. Çok önemli değil, gelip geçer ama istemesem de etkiliyor. Bu yüzden yazasım gelmiyor kusura bakmayın. Okuyucu sayısı bu kadar artmışken bunu yazmak istemezdim ama bir süreliğine yazmayı bırakıyorum. Herhangi bir şey yazmayı. Günlüğümü de yazmayacağım çünkü gerçekten yazacak gibi hissetmiyorum.

    Ben bu hikayeyi yazarken çok heyecanlanıyorum. Gerçekten, yazarken içimde yaşıyorum ben de olanları. Bir an kendimi itip kakılan Özgür'de, bir an olayları anlatan Savaş'ta, bir an uzaktan izleyen Alp'te buluyorum. Ve bu hissi seviyorum. Bir zombi saldırısının ortasında koşuşturuyormuşum gibi oluyor. Ve bu hep çok güzel gelirdi, şuana kadar.

    Eğer çok beklemek istemezseniz henüz 7 bölümü olan diğer hikayemi okuyabilirsiniz, adı Devrim Fısıltıları. Ölen bir çocukla konuşan ve ona yardım eden bir kızla ilgili. Çok da sıkıcı değil, sevebilirsiniz. Ya da gidip D&R'dan yayımladığım kitabımı alabilirsiniz. İnternetten de bulabilirsiniz, adı Kiralık Yalancılar. Aksiyon içeren bir kitap. İki sene önce yayımlandı. Ama eğer bekleyeceğim derseniz sanırım iki-üç hafta daha herhangi bir şey yazamayacağım. Kitabın geneline bakılınca, finalle ilgili kafamda şekillenen bir şeyler var evet ama burada olması gereken bölüm için koskoca bir boşluk var içimde. Zaten son bölümle ilgili garip yorumlar aldım. Normalde yorumları pek önemsemem açıkçası, yani şöyle, hepsini okurum tek tek ve kafama kazırım ama diğer bölüm şöyle olsun böyle olsun diye karışmak isteyenleri önemsemem mesela. Çünkü bu benim hikayem, karışacak olan varsa kendi hikayesine karışsın, değil mi? Ama bu yorum biraz daha önemli birinden geldi ve diğer garip yorumlarla birlikte bakınca istemesem de hevesimi etkiledi. Okuyan ve her bölüme yorum yapanlar-okul arkadaşlarım hariç, onları biraz zorluyorum-var ve onlara karşı biraz sorumlu hissediyorum. O yüzden açıklamak istedim. Hepinize teşekkürler. Öylesine saçmalayan bir kuzın yazdığı yazıyı buraya kadar okuyanlara özellikle.

    Sınıf arkadaşlarımın bazıları sırf hikayeyi okumak için uygulamayı indirdiler ve bu beni gerçekten çok mutlu etti. Sizi çok seviyorum. Sadece destek olabilmek için yazar yazmaz okuyorlar. Sağda solda, değişik karakterler olsa da adınızı görürseniz şaşırmayın. Ve sınıf dışında her bölümü takip edenler, sizlere de çok çok teşekkür ederim. Ben okuyucumu gerçekten çok seviyor ve saygı duyuyorum.

    Bu garip yazıyı da uyuyamadığım için gece 12'de yazdım. Bu saatte telefonunuzu bipletip uyandırdıysam özür dilerim, tatlı uykunuza geri dönebilirsiniz çünkü zaten sadece saçmalıyorum. Ama uykunuz kaçtıysa kar çok güzel yağıyor, izlemenizi tavsiye ederim. Çünkü örneğin benim birkaç gün boyunca yapacağım tek şey bu olacak.

    İyi geceler.