𝐀𝐧𝐝 𝐰𝐡𝐚𝐭 𝐚𝐛𝐨𝐮𝐭 "𝐮𝐬"

•12•

lizzie's POV-

Η επόμενη μέρα δεν άργησε να έρθει.
Φυσικά κοπελιά αφού πέρασες τέλεια χτες το βράδυ με τον J-

Ωχ ο Jimin που είναι ; Γιατί δεν είναι δίπλα μου;

Πήρα τις πατερίτσες μου οι οποίες βρισκόντουσαν δίπλα από το κρεβάτι του Jimin.

Κατεβαίνοντας κάτω άκουσα έναν θόρυβο,ωχ τι μπορεί να είναι;

Πήγα κάτω και τι να δω;

Τον Jimin να προσπαθεί να φτιάξει κρέπες και να έχει ρίξει το μείγμα όλο κάτω.

Jimin-«καλημέρα όμορφη»

Lizzie- «καλημέρα,να ρωτήσω λίγο τι προσπαθείς να κανείς εκεί»

Jimin- «με ναι ε κοίτα ήθελα να σου φτιάξω πρωινό αλλά δεν νομίζω να το έχω και τόσο»

Lizzie- «χαχαχα αρχικά έλα να τα μαζέψουμε και μπορούμε να τα φτιάξουμε μαζί»

Jimin- έγινε 'eomma'

-45 MINUTES LATER-

Είχαμε μαζέψει τα πράγματα και καθόμασταν στο τραπέζι και τρώγανε τις κρέπες μας.

Ώσπου το χτύπημα του κουδουνιού μας τράβηξε την προσοχή.

Jimin-' μα ποιος μπορεί να είναι?'

Όταν άνοιξε την πόρτα μια γυναίκα ψηλή νέα φαινόταν όχι πολύ μεγάλη,μα ποια είναι αυτή; αναρωτήθηκα,και το βλέμμα μου πήγε στον Jimin ο οποίος κοιτούσε την γυναίκα με γουρλωμένα μάτια.

Jimin-' Μα-μαμά?'

Είναι αυτή η μητέρα του? Νόμιζα είχε μόνο τον μπαμπά του.

Jimin-' τι-τι κανείς εσυ εδώ?'

(Dahee-μητέρα Jimin)

Dahee-'πριν με διώξεις η πεις κάτι άλλο σε παρακαλάω ασε με να μπω μέσα και να σου εξηγήσω'

Jimin-' δεν έχω τίποτα να ακούσω πια από εσένα'

Dahee-' σε παρακαλώ γιε μου μόνο μια ευκαιρία δώσε μου να σου εξηγήσω'

Jimin-' γιος σου? Πως τολμάς να με αποκαλείς γιο σου ενώ μας παρατησες? Για να πας με έναν άλλον άντρα και να φτιάξεις την ζωή σου? Και με άφησες μόνο μου τόσα χρόνια να μεγαλώσω χωρίς μια μητέρα δίπλα μου,δεν ντρέπεσαι μετά από τόσο καιρό να εμφανίζεσαι στην πόρτα μου και να ζητάς μια δεύτερη ευκαιρία?'

Lizzie-'Jimin τι έγινε γιατί φωνάζεις?'

Jimin-' ωχου μωρέ παράτα με και εσυ'

Dahee-' μην μιλάς έτσι στην κοπέλα αυτή δεν έφταιξε σε κάτι'

Jimin-' πρώτα άπολα εσυ εξαφανίσου τώρα από το σπίτι μου και όσο για σένα Lizz απλά ετοιμάσου και φύγε και εσυ'