Encounter (Onze Series #1)

09

"B-bakit?" I really tried not to stutter but nothing happened.

I'm panicking inside me! My heart is beating so fast. And feeling ko rin namula ako, my cheeks heated up because of what he said!

Four percent na lang talaga crush niya rin ako!

"Wala lang," he shortly answered.

"Sus, ikaw ha. Baka crush mo lang ako eh," I joked. The atmosphere between us is really awkward.

"Kumain ka nalang."

I pouted. Ang damot! Hindi naman mahirap umamin saakin 'e! Kahit halikan niya ako ico-consider ko na 'yong crush niya rin ako.

I was smiling the whole time as we eat. We also talked about me, he asked lots of questions about myself.

"Aminin mo nga. Crush mo ba ako?" Pag-hamon ko.

Natigilan naman siya sa sinabi ko at kaagad na umiling. "Ang unlimited." I heard him whisper. Pinanliitan ko siya ng tingin. "Hindi kita gusto, okay?" Diretsong sabi niya pa.

"Then why?!" My voice went up. "Why are you doing things like this?" Mahinang bulong ko na lang ngayon.

"Why? Can't I ask you out for dinner? You're my friend." He said.

"Friends don't do things like this, Jared! Konti na lang mag-halikan tayo tapos ibanglevel na ang label natin!" Tuloy-tuloy na sagot ko naman sa kanya.

May mga napaharap sa gawi namin dahil sa pag-sigaw ko. Yumuko na lang ako dahil sa kahihiyan.

"You assume things easily." He chuckled.

Paanong hindi ako maga-assume kung ganito naman siya? Hindi niya ba gets na marupok ako sa kanya? Or baka naman pinagtitripan niya lang ako?!

"I hate you."

Lumabas na din kaagad kami after namin kumain syempre. Hindi ko na siya pinansin at diretso na lang na naglakad pabalik ng parking.

"Hey," he held my arm.

Tuloy lang akong pumasok sa elevator. Hindi niya ako kinulit at tumabi na lang saakin dahil may mga tao pang pumapasok. Padami ng padami ang tao sa loob kaya nahiwalay ako kay Jared. Nasa likuran ko na siya ngayon at may katabi naman akong isang male employee ng isang store siguro dito.

"Galit ka? I'm sorry,"

Gulat akong napatingin sa gilid ko nang may bumulong doon. Ang lapit ng mukha ni Jared sa mukha ko kaya naitulak ko kaagad ang noo niya para makatayo siya ng maayos. Kita mo 'tong attention seeker na 'to! Kahiya!

Tahimik lang kaming nakarating sa parking. Sumakay rin kaagad ako sa passenger seat at nagsuot na ng seatbelt. I saw him take a deep breath before walking towards the driver's seat.

He smoothly drove the car pabalik sa Taft. Hindi ko alam kung bakit hinatid niya ako rito pero hindi na lang ako umangal. Inaantok na rin naman ako at madilim na kung ibabalik niya ako ng Katipunan.

Katipunan

"Holy shit," napasapo ako sa noo ko nang may maalala.

Nag-aalalang tumingin saakin si Jared. Tinaasan niya ako ng kilay kaya 'yun din ang ginawa ko!

"Bakit, Valerie?" Tanong niya.