Sea's whisper [L.S | Z.M]

[Part 34] His best secret

هری وقتی پله ها رو به سمت بالا طی میکرد به خوبی میدونست اون زن برای چی اینجاست. اون قرار بود چیزی که هری تمام مدت مخفیش کرده و نمیتونست به زبون بیاره رو افشا کنه...انگار این مرحله داشت رو به پایان میرفت و هری نگران بود که هیولاش باشه.

تیرگی داشت به طیف نارنجی و زرد رنگ غروب یورش میبرد و خورشید درحال تسلیم شدن بود،اتفاقی که برای کشتی و لیلیث افتاده بود.

درست مثل سری قبل،شیطان استوار و پرقدرت ایستاده بود و مار دور گردنش اینبار سیر و آروم تر به نظر میرسید.

هنوز اثرات حرفهایی که قبلا زده بود از بین نرفته بود،اینبار قرار بود ضربه ای محکم تر بزنه،سم احساسش میکرد.

هنگامی که همه افراد کشتی بجز رومن که توی زندان گیر افتاده بود به سطح کشتی رسیدن،لیلیث لبخندی زد.

-ملاقات دوباره همیشه منو خوشحال میکنه.

مثل همیشه لیلیث صحبت میکرد و بقیه متهم به گوش دادن بودن. سم کلی حرف داشت که نثار اون زن بکنه،لویی کلی فریاد و نایل پر از سوال ولی لیلیث با ابهتی که داشت همچیز رو از خاطر میبرد و تنها سکوت باقی میموند.

-اینبار دیگه میتونم فرزندان‌ خودم صداتون بزنم...مگه نه هری؟

نگاه های لیلیث به سمت هری چرخید و اون پسر دستانش رو کنار بدنش مشت کرد. حسش درست میگفت.

-تغییرات چطور پیش میره؟

این سوال کافی بود تا نگاه تمام حضار با تعجب به سمت هری بچرخه و قلب لویی دوباره تپش رو از سر گرفت؛از اول هم میدونست اون پسر تمام مدت قایمش کرده و حالا آشکار شده بود...برای همه.

هری از سر حرص نیشخندی زد.

-بی نقص!

-پس انگار راز کوچیکمون...هنوز راز باقی مونده چون همه متعجب شدن

لیلیث طوری این جمله رو به زبون اورد که انگار از این موضوع بی خبره اما اون زن همه چیز رو میدونست و چیزی که هری هدیه گرفته بود،تنها بخشی از توانایی های شیطان بود.

-چه بلایی سرش آوردی؟

سم با صدایی که سعی در محکم نگه داشتنش داشت پرسید و موفق شد توجه لیلیث رو برای خودش بخره.

لیلیث شروع به قدم زدن کرد؛همون قدم های با ظرافت که در پارادوکس با ابهت وحشت برانگیزش می رقصید.

اون زن شبیه اثر بی نقص از خدا بود که توسط شیطان آلوده شده...همچیز درباره اش در تضاد و پارادوکس بود.

-اشتباه نکن...من بلایی سرش نیاوردم...خودش کسی که باعثش شده.

-سعی داشتی همه ما رو به جون هم بندازی،موفق هم شدی دیگه چی میخوای؟