وصيه الحفيد

بارت ٢

فى بهو الفيلا مازال الجميع موجودا ما عدا كريم ونجلا كان الكل مازالوا ينتظرون حديث مهاب معهم
مهاب : انا كدة كمحامى خلصت دورى لكن كصديق للعائله احب انصحكم ياريت تنفذوا الوصيه علشان متلقوش نفسكم بعد ما كنتم الملاك تبقوا موظفين فى مالكم انا كدة خلصت ومستنى ردكم سلام عليكم 
يخرج مهاب ويترك الباقى فى صمت دائم ليقطعه امجد
امجد : وبعدين هنعمل ايه
محمد : مش عارف
سوسن : يعنى ايه هتسيبوا كل حاجه تضيع من ايدينا كدة
جميله : يا لهوى ونبقى اجريه دى اخرتها
محمد : احنا مقدمناش غير أننا ننفذ الوصيه
كان يتكلم وهو ناظر الى مصطفى أخيه ليهب الآخر واقفا
مصطفى : أجرى أجرى ولا بنتى الى حيلتى تتجوز ابنك
محمد : انا نفسى اعرف ماله ابنى بس
مصطفى : منفوخ وشايف نفسه قوى
محمد : انت بس الى مبيعجبكش العجب
مصطفى : لو اخر راجل فى الدنيا مش هتتجوزة
محمد : انت حر خلينا نشحت وكمان نتبري منك علشان عقلك المنور
امجد :بس يا بابا بس يا عمى مش كدة بدل ما نفكر هنعمل ايه تمسكوا فى خناق بعض
سوسن : عندك حق يا ابنى
جميله : استهدوا بالله يا جماعه مش كدة
محمد : اليوم كان طويل النهاردة نقوم ننام ونفكر هنعمل ايه
مصطفى : اعملوا الى عايزينه بعيد عن بنتى
مصطفى يترك الجميع ويصعد إلى غرفته
جميله : معلش يا ابو كريم انت عارف اخوك عصبى حبتين يطلع يطلع وينزل على مفيش سيبه ياخد ويدى مع نفسه وربنا يحلها من عندة
الجميع : يا رب
جميله : تصبحوا على خير
الجميع : وانتى من أهله
محمد : يلا نطلع احنا كمان ملهاش لازمه القعدة
يصعد الجميع والنوم يهجرهم حتى اذن الفجر تترك سوسن زوجها وتنزل الى المطبخ تجد جميله جالسه به شاردة
سوسن : صباح الخير يا جميله
جميله : صباح الخير يا سوسن
سوسن : نمتى
جميله : لا وانتى
سوسن : زيك بالظبط مش عارفه اعمل ايه
صوت : والى يقولكم تعملوا ايه تديوة ايه
سوسن بخضه
سوسن : امجد الله يسامحك مش تبطل عمايلك دى ايه الى مصحيك دلوقتى
امجد : بصراحه يا سوسو معرفتش انام من كتر التفكير دماغى هتتشل معقوله كل حاجه تضيع من ايدينا كدة
جميله : عندك حق يا ابنى
امجد : طب انا راضى ذمتكم دى ينفع
سوسن : واحنا يا ابنى فى ايدينا ايه نعمله ابوك وعمك المفروض هما الى يتصرفوا
جميله : لو استنينا محمد ومصطفى يتصرفوا يبقى ضاع كل حاجه
امجد : عندك حق يا مرات عمى علشان كدة انتى وماما الحل عندكم
سوسن وجميله : ازاى
امجد : قربوا منى كدة علشان محدش يسمعنا وانا اقولكم ازاى
فى القاهرة كان يجلس بفيلته الخاصه التى لا يعلم عنها أحد غير أخيه امجد شاردا
فلاش باك
كريم : بت انتى بتاعتى انا واول ما تخلصى الثانويه العامه هتجوزك
نجلا : لا يا اخويا لازم اخلص تعليمى الاول وبعدين اخد الماجستير والدكتوراه
كريم : وانتى انشاء الله عوزانى استنى كل دى لا طبعا انا مستنى السنه  دى بالعافيه تقولى لى جامعه وماجستير ودكتوراة يعنى بنتكلم فى ٦ سنين كدة
نجلا : وماله يا كيمو علشان خاطرى
كريم : خاطرك غالى عندى بس انا خلاص على أخرى ومش قادر استنى اكتر من كدة
نجلا : يعنى ايه مش هكمل تعليمى يا بشمهندس
كريم : ودى تيجى برضه بصى نتجوز وادخلى الجامعه واعملى ماجستير ودكتوراة وانتى فى بيتى وبين احضانى
نجلا : مدام كدة خلاص
كريم : خلاص ايه يا نوجا
نجلا : نتجوز يا قلب نوجا
كريم : طب ما تجيبى بوسه بمناسبه الاتفاق الحلو دى
نجلا : دى بعينك بعد الجواز يا خفيف
كريم : خفيف طب أجرى يا بت ضيعتى لحظات الرومانسيه
نجلا تضحك وتجرى من أمامه ليجرى  ورائها وهى تضحك وهو يضحك معها
باك
كريم لنفسه
كريم : وبعدين فيك يا قلبى وبعدين
مصطفى يدخل لإبنته فى مكتبها لتتفاجاء به
نجلا : بابا اهلا اهلا ايه النور دى كله
مصطفى : دى نورك انتى يا حبيبه وقلب ابوكى
يجلس أمامها وهى تعقد حاجبيها
نجلا : مدام حبيبه وقلب ابوكى يبقى فى حاجه قولى يا صاصا فيه ايه اوعى تكون عاوز تتجوز على جميله دى تقطعك وترمى كل حته منك فى حته
مصطفى : متقدرش تعمل كدة دى حبى فى قلبها مشعلل يا بت
نجلا : وانت
مصطفى : انا طول عمرى بحبها واول ما استوت قطفتها واكلتها هم
نجلا بضحك
نجلا : اه يا صاصا يا جامد انت
مصطفى : سيبك انتى كنت عاوز اتكلم معاكى
نجلا : لو على موضوع امبارح انا
مصطفى : دى اصلا موضوع مرفوض فيه النقاش انا جاى اقولك أن ادهم ابن صبرى العشرى طلبك تانى
نجلا : قول عاشر  ايه مبيزهقش
مصطفى : ماله بس يا بنتى وبعدين جدك الى كان موقف جوازك مات تقدرى
نجلا : وانت شايف أن دى وقته يا بابا
مصطفى : يعنى ايه
نجلا : يعنى ثروتنا بتضيع من ايدينا علشان شرط غبى ووصيه اغبى تقوم تقول جواز
مصطفى : ناويه على ايه يا بنت جميله اوعى تكونى بتفكرى تتجوزى الواد المحفلط دى
نجلا : لا يا بابا بس عاوزين نفكر فى حل الأول ولما نخلص من المصيبه دى هبقى افكر فى الجواز بس طبعا مش ادهم
مصطفى : انتى عارفه يا نجلا عمرى يا بنتى مغصبتك على حاجه بس يا بنتى بلاش تتضحى بنفسك وتتجوزى واحد مبتحبهوش
نجلا : ويعنى انا بحب ادهم
مصطفى : قصدك
نجلا : بس يا بابا انا لسه بفكر بس الموضوع لو رسى على جوازى من كريم ولا ادهم هختار الصح والمصلحه
مصطفى : وانا معاكى فى أى قرار وميهمكيش ومتنسيش انتى مين انتى دكتورة نجلا الغنام برنسيس عائله الغنام
يمر يومان ويعود كريم بناء على طلب والدة وفى حجرة محمد
محمد : اسمع يا ابنى انت مش صغير علشان اقولك الى المفروض تعمله بس انت شايف الوضع
كريم : بابا لو سمحت انا مقدرش على كدة
محمد : يعنى ايه
كريم: يعنى مفيش جواز
محمد : طب ممكن تفكر تانى علشان خاطر ابوك ما هو مش بعد العمر دى كله اتبهدل بالشكل دى
كريم : ما عاش ولا كان يا بابا حاضر هريحك وافكر انا هروح اوضتى اريح
يخرج ليجد أمامه نجلا كانت ذاهبه لغرفتها يقف امامها وعلى وجهه ابتسامه سخريه
كريم : ازيك يا دكتورة عامله ايه
نجلا بنظرة تحدى
نجلا : كويسه يا بشمهندس قوى
كريم : يا رب دايما ايه رأيك فى وصيه جدك
نجلا : انت قلت وصيه يعنى قابله للرفض أو القبول
كريم : عندك حق وخصوصا لو الخط مشغول بمعتز مثلا
نجلا : معتز تصدق واحشنى قوى من يوم ما سافر لندن زى ما وحشاك نهله مش كدة برضه
كريم : الا وحشانى دى انا حتى بفكر اسافر لها امريكا نكمل الى بدأناه من ٧ سنين
نجلا : بجد كويس ابقى بلغنى علشان ابعتلك بوكيه ورد تهنئه
تتركه يتوعد ويتميز غيظا وهى ايضا نارا مشتعله بداخلها وكانت تذهب وتجئ بغرفتها حتى سمعت دقت على الباب
نجلا : ادخل
جميله : فاضيه يا قلبى
نجلا :وان مكنتش فاضيه افضالك يا ست الكل خير فيه حاجه
تجلس جميله على الفراش وتشير لابنتها لتجلس بجانبها
جميله : عاوزة اتكلم معاكى فى وصيه جدك
نجلا : مالها وصيه جدى
جميله : كنت عاوزة اعرف رأيك ايه
نجلا : بصراحه مش عارفه لاول مرة مقدرش اخد قرار
جميله : ليه يا قلبى دى انتى طول عمرك عاقله وواعية ودماغك توزن بلد
نجلا :انتى عوزانى اوافق يا ماما انى اتجوز كريم
جميله : وليه لا
نجلا : وليه اه
جميله : علشان الورث علشان البهدله الى هنشوفها لو ما تمش الموضوع ولا ابوكى صاحب العيا بعد ما كان الكل بيبوس ايدة ويحترمه هيبقى أجرى على اخر ايامه ولا امك هتبقى ضيفه فى بيتها ولا انتى يا ضنايا مين هيبص لك اه انتى حلوة وقمر وتعليم وتربيه بس الى كانوا بيجروا وراكى مش هتشوفيهم لو خسرنا كل الى فيه
نجلا بحدة
نجلا :عوزانى اضحى بنفسى علشان انتم ترتاحوا
جميله : هى مش تضحيه قوى انتى كمان مستفيدة
نجلا : اه إدارة الشركات
جميله : والانتقام من كريم وتربيته من اول وجديد
نجلا : قصدك ايه يا ماما
جميله :اسمعى يا عيون امك محدش فاهمك ولا عارفك قدى كان كل ما جدك يفتح موضوع جوازكم كنتى بتقفليه بالضبه والمفتاح انتقاما منه ليه معرفش ومش عاوزة اعرف وكان جدك سايبك على راحتك لكن الى فات حاجه والى جاى حاجه تانيه دى اخر فرصه ليكى تأدبيه على غلطه فى حقك  يا تمسكى فيها يا تسبيها
نجلا : يا سلام عوزانى انزل واقولهم موافقه ولا اروح اطلبه وبعدين اكيد هو رافض
جميله : لا موافق
نجلا : وانتى تعرفى منين
جميله : سوسن قالت لى أنه هيطلبك من ابوكى وتقريبا كدة يا نجلا تقريبا هو عامل كدة علشان يورى للكل أنه خايف على مصلحه العيله وطبعا متأكد من رفضك فيلات للكل انك انتى الى وحشه وانانيه
نجلا : ماشى يا ماما
جميله : ماشى ايه مش فاهمه
نجلا : يعنى لو طلبنى من بابا هوافق بس علشان مصلحه العيله
جميله بضحك
جميله : يخليكى ليا يا عاقله يا راسيه
تخرج جميله من غرفه ابنتها تقابلها سوسن
سوسن : ها ايه الاخبار
جميله : وافقت بس لو ابنك طلبها من ابوها
سوسن : حلو قوى كدة الدور عليا ادعى لى
جميله : ربنا معاكى
تدق سوسن على باب غرفه كريم ليأذن لها بالدخول تدخل
سوسن : عامل ايه يا حبيبى
كريم : الحمد لله يا ماما
سوسن : ابوك كلمك
كريم : أيوة
سوسن : وناوى على ايه
كريم : مش عارف
سوسن :طب قولى الى بيدور فى دماغك
كريم : ازاى بس عاوزين اتجوزها ازاى
سوسن : علشان المصلحه بتقول كدة
كريم : وقلبى ما لوش اعتبار
سوسن : بقولك ايه يا ابن بطنى انت تضحك على الكل إلا انا
كريم : ماما
تقاطعه سوسن
سوسن : اسمعنى يا حبيبى انا اكتر واحدة عارفه انت بتحب نجلا قد ايه
كريم : لا انا
سوسن : كداب انت بتحبها علشان كدة انت قاعد من غير جواز لغايه دلوقتى اخوك خطب وانت مفكرتش حتى تصاحب أو تشوف واحدة غيرها اكيد حصل حاجه بينكم ومش عاوزة اعرفها بس جت يا ابنى الفرصه قدامك متضيعهاش
كريم : فرصه ايه
سوسن : انك تريح دى يا كيمو
تضع يدها على قلبه
كريم : بس
سوسن : مفيش بس حتى لو غلطت فيك قوى جه الوقت إلى تربيها على غلطها دى وتعيش بقى يا ابنى انا نفسى اشوف لك حته عيل قبل ما اموت
كريم  يقبل يدها
كريم : بعد الشر عليك يا ست الكل حاضر يا ماما هتجوزها
سوسن بفرحه
سوسن : أيوة كدة فرح قلبى
كريم : بس يا ريت الهانم متبجحش وترفض زى كل مرة
سوسن : لا اطمن هى موافقه
كريم : وانتى عرفتى منين
سوسن : من امها قال ايه هتوافق قدام الكل علشان متأكدة انك هترفض فتبقى هى الى بتفكر فى مصلحه العيله وانت لا
كريم : بقى كدة طيب
ينهض كريم من الفراش
سوسن :رايح فين يا حبيبى
كريم : رايح أنقذ العيله
ينزل كريم الى بهو الفيلا وهو ينادى بأعلى صوته
كريم : عمى عمى مصطفى عمى
مصطفى بغضب
مصطفى : ايه مالك فيه ايه بتنادى كدة ليه انت فى زريبه ما تشوف ابنك يا محمد
محمد : فيه ايه يا كريم
كريم : كويس انكم هنا كلكم عمى انا طالب ايد نجلا منك
محمد ومصطفى كأن الطيور تقف على رؤوسهم أما امجد وسوسن وجميله يبتسمون لنجاح خطتهم
مصطفى بعد أن افاق من دهشته
مصطفى : ايه بتقول ايه
كريم : انا طالب ايد بنتك الدكتورة نجلا
كان مصطفى سيرد لولا  صوت نجلا وهى واقفه على السلم
نجلا : وانا موافقه