ADDICTED TO YOUR SAVAGE

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 13: ΜΆΧΗ

Ιζαμπέλα POV

- Σερ Φίλιπ,είναι πολύ ευγενικό εκ μέρους σας.,του λέω καθώς μυρίζω τα λουλούδια που μου έδωσε στα χέρια.
Είναι μια πανδαισία αρωμάτων. Άσπρα, κόκκινα , κίτρινα ,ροζ λουλούδια βρίσκονται στα χέρια μου και είναι εκπληκτικά.

- Έμαθα, δυστυχώς, αργά για το ατύχημα σας. Έπειτα μου είπαν πως ξεκουραζοσασταν και είπα να σας επισκεφτώ σήμερα., μου λέει.

Μυρίζω τα λουλούδια και έπειτα τον κοιτάζω. Τι θα κάνω με την ζωή μου? Θέλω να εκδικηθώ για την οικογένεια μου,το σπίτι μου και τον λαό μου αλλά από την άλλη έχω και υποχρέωση και μια ζωή να φροντίσω μετά από την εκδίκηση.
Πρέπει να φτιάξω την ζωή μου. Θέλω να έχω κάποιον μόνιμα δίπλα μου. Δείχνει να είναι ο πλέον κατάλληλος. Το πάθος είναι ωραίο και διεγείρει κάθε εκατοστό του είναι σου ,όμως δεν είναι αρκετό για αυτό που ψάχνω. Θέλω σιγουριά, νομιμότητα και ΠΑΝΤΟΤΙΝΆ. Θέλω να αγαπήσω και να αγαπηθω αλλά δεν γίνεται οπότε μένω στο να αγαπηθω από τον Σερ Φίλιπ. Εγώ θα συμβιβαστώ. Ο Αλεξάντερ δεν με καταλαβαίνει , ούτε από ότι φαίνεται θέλει. Χθες περάσαμε τέλεια μαζί αλλά πάντα θα γυρνάμε στα ίδια και τα ίδια εξαιτίας των νόμων. Είναι ένας φαύλος κύκλος που περιλαμβάνει πάθος, σεξ ,τσακωμό και πάλι από την αρχή με άλλη σειρά.

Κοιτάζω τον Σερ Φίλιπ που με κοιτάζει με ένα απλανες βλέμμα.
- Ο χορός που μου λέγατε πότε θα γίνει?,τον ρωτάω.
- Ο χορός? Μα εσείς πρέπει να....
- είμαι καλά Φίλιπ.,του εξηγώ.
- Σε μια εβδομάδα. Θα με συνοδέψεις?,με ρωτάει.
- αν ισχύει ακόμα η πρόταση ,τότε ναι!, απαντάω και μου χαμογελάει.
- πάντα θα ισχύει για εσένα.,μου λέει.
- Και πάλι σε ευχαριστώ!,του λέω.
Μου φιλάει το χέρι.

Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και ο Αλεξάντερ μπαίνει μέσα . Σταματάει απότομα όταν με βλέπει να μου φιλάει ο Σερ Φίλιπ το χέρι.

- Αλεξάντερ!, προσφωνώ.
Εκείνος υποκλίνεται.
- Συγνώμη για τον αγενές τρόπο που μπήκα μέσα.,μου λέει. Το κάνει για να μην προδοθεί.
- Δεκτή η συγνώμη σου.,του αποκρινομαι.
- είναι σημαντικό να σας μιλήσω ιδιαίτερος.,μου λέει.
Κοιτάζω τον Σερ Φίλιπ και έπειτα πίσω στον Αλεξάντερ.
- ωραία! Σερ Φίλιπ,θα μου επιτρέψετε να αποχωρηστουμε για τώρα και αν και εσείς το επιθυμητε να τα πούμε αργότερα.,του λέω.
- πολύ ευχαρίστως.,μου απαντάει καθώς μου φιλάει για ακόμα μια φορά το χέρι πριν αποχωρήσει από το δωμάτιο.

Μυρίζω τα λουλούδια και τα ακουμπάω στο γραφείο ακριβώς δίπλα μου .
- Τι είναι τόσο.....
- τι στο διάολο είναι όλο αυτό? Τι ευγένειες και χαρούλες του έκανες? ,με ρωτάει.
- Αλεξάντερ σταματα πια. Δεν έχεις κανέναν λόγο να επέμβεις στην προσωπική μου ζωή.
- έχω και μάλιστα μεγάλο. Ανήκω σε αυτήν θυμάσαι ή να στην περιγράψω λεπτομερώς. Μην παίζεις μαζί μου Ιζαμπέλα γιατί παρόλο που είσαι βασίλισσα δεν έχεις εξουσία επάνω μου. Δεν με ενδιαφέρει το τι λες και τι κάνεις αλλά απαιτώ σε ότι έχουμε να υπάρχει λίγος σεβασμός.,μου λέει. Αυτό ήταν! Σηκώνομαι από το κρεβάτι μου και πηγαίνω κοντά του.
- Σου το είπα και θα το ξαναπώ. Θα φτιάξω την ζωή μου είτε το θες είτε όχι και εσύ από ότι φαίνεται δεν ανήκεις στην ζωή που θέλω να έχω. ,του λέω σπρώχνοντας τον με τα χέρια μου.
Προσπαθεί να με σταματήσει ώσπου τελικά τα καταφέρνει.
- Ιζαμπέλα ,το ξέραμε που μπλέξαμε ,τι κάναμε και τι κάνουμε αλλά θα ήταν άδικο να καταπιεζομαστε σε κάτι που και οι δύο θέλουμε., μου λέει.
- Όχι άλλο Αλεξάντερ. Όχι πια. Κουράστηκα να είσαι μία όπως τώρα λογικός, έπειτα να εξαφανιζεσαι για ημέρες και στο τέλος να εμφανιζεσαι για να ικανοποιήσεις τις ορέξεις σου .,του λέω και αποτραβιέμαι από την λαβή του.
- Μην το ξαναπείς ,γαμωτο.  Είσαι δική μου. Δεν δέχομαι να σε μοιράζομαι και δεν το θέλω.,μου λέει.
- Ποτέ δεν ήμουν κανενός. Δεν είσαι ο μοναδικός άντρας στην ζωή μου. Έχω και άλλο γκόμενο.,του λέω χωρίς να τον κοιτάζω. Κλείνω τα μάτια μου καθώς έχω το προνόμιο να έχω την πλάτη μου γυρισμένη σε εκείνον.