ADDICTED TO YOUR SAVAGE

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 4 : ΠΑΙΧΝΊΔΙΑ ΜΙΣΟΥΣ

Αν σου έλεγαν ότι μπορείς να κατακτήσεις  το κόσμο τότε θα το έκανες?

Αλεξάντερ POV

Ούτε να την δω δεν θέλω γαμωτο. Με σταμάτησε από την διασκέδαση μου μόνο και μόνο για να μου σπάσει τα νεύρα. Αλλά όταν με κοίταξε με εκείνο το αυστηρό βλέμμα με έκανε να αλλάξω γνώμη και να θελήσω να την αφήσω να μου πει αυτά που θέλει.
Έχω έναν στόχο και κανείς δεν θα με σταματήσει από να τον ανακαλύψω.
Είναι τόσο νέα, τόσο όμορφη και το σέξι γυναίκα που πολύ ευχαρίστως θα την έριχνα στο κρεβάτι και θα την αποπλανουσα μέχρι να ουρλιάξει το όνομα μου από πάθος και ηδονή. Υπάρχει ένα πρόβλημα όμως.... Δεν την συμπαθώ καθόλου.

Ντύνομαι με το πάσο μου και βγαίνω έξω στον διάδρομο αφήνοντας τα κορίτσια να με περιμένουν στο δωμάτιο.
Φτάνω στην πόρτα της και την ανοίγω.
Την βρίσκω να κάθετε στο κρεβάτι της και να με περιμένει.
- Δεν με προετοιμασες για τέτοια.,της λέω χαμογελώντας.
- Θα το ήθελες πολύ να γίνει αλλά λυπάμαι. Δεν είσαι καθόλου του γούστου μου.,μου απαντάει.
Τα υπέροχα μάτια της με καρφώνουν σαν καρφιά. Το μόνο που κάνω είναι να περιμένω να δω τι θέλει. Δεν λέει όμως τίποτα.
- Λοιπόν?,την ρωτάω.
- Πόσα θέλεις για να φύγεις από εδώ?,με ρωτάει και ξεσπάω σε γέλια.
Δεν μπορώ να σταματήσω να γελάω.
- Πλάκα μου κάνεις , έτσι?,την ρωτάω γιατί πολύ απλά δεν το πιστεύω ότι το ρώτησε αυτό σε εμένα.
- Όχι λέω αλήθεια., σηκώνεται από το κρεβάτι και έρχεται κοντά μου.
- Γέλα όσο θες Αλεξάντερ! Αν δεν φύγεις σου ορκίζομαι ότι....
- Θα με σκοτώσεις όπως τον θείο μου?,την ρωτάω ειρωνικά και εκείνη επιχειρεί να με ξαναχαστουκισει. Αυτή την φορά την σταματάω και την γυρίζω με την πλάτη της επάνω μου.
- Δεν πρόκειται να φύγω. Θα σου κάνω την ζωή σου κόλαση. Θα μάθω αυτό που θέλω και έπειτα θα φύγεις από τον θρόνο. Μετράς μέρες .,της ψυθιριζω στο αυτί.
- Εγώ θα σου κάνω την ζωή δύσκολη και εσύ θα αναγκαστείς να φύγεις .,μου λέει.
Την νιώθω να έχει ανατριχιασει. Οφείλω να πω ότι με κάνει να την ποθησω ακόμα περισσότερο. Δεν έκρυψα άλλωστε ποτέ το πόσο τέλεια είναι.
Τα χέρια μου κατιφιριζουν προς την μέση της περνώντας απαλά από την καμπύλη του στήθους.
- Να θυμώνεις πιο συχνά! Με φτιάχνουν κάτι τέτοια!,της ψιθυρίζω απαλά στο αυτί.
Το κεφάλι της ακουμπάει στο στέρνο μου. Την απομακρύνω όμως και φεύγω. Άμα θελήσω πραγματικά να την πηδήξω θα το κάνω για την ώρα μου αρέσει να την κοροϊδεύω.
Είναι ένα εύκολο παιχνίδι και θα βγω σίγουρα νικητής.
Αύριο θα ξεκινήσω ανάκριση και ψάξιμο σε αρχεία.
Μπαίνω στο δωμάτιο μου και χαμογελάω στα κορίτσια τα οποία με περιμένουν....