MISSING HEART [Book2of BH] ONGOING

MH-2 "She missed him"

Dedicated sa kanya kase like na like daw niya ang cover ng MH haha! Salamat sis dahil napaka supportive mo hahaha! Alam ko mas gusto mo ang She's Courting Me pero dedicated pa rin sayo ang chapter na ito haha!

Happy New Year mga readers. Enjoy the update. Sana magcomment naman kayo:)

[Inoue's POV]

 

"Sir, what are you doing here?" Matapos ko ilapag ang mainit na chocolate sa lamesa ay naitanong ko iyon. Kumonot lang ang noo ni Kai ng tignan niya ako.

"What kind of question is that?" Kahit kailan napaka irritable niya. Halos apat na taon na ako nagtratrabaho sa KG company. Sa sarili company ng lolo ko na ngayon ang nagpapatakbo ay ang pinsan ko, na si Zeo. Ang nag iisa lalaki sa pamilya. Hindi nila alam na isa ako Tambushi, dahil ang patuloy na ginamit ko ay ang pangalan na Inoue Kagawa-Saga, ayaw ko palitan iyon dahil mas maganda na huwag ko na lang balikan ang mapait na kahapon na iyon na nagbigay sa akin ng trauma noon.

Nagtratrabaho ako  dito bilang isa auditor at ang manager ko ay si Kai. Mag iisa taon pa lang kami magkasama ni Kai ang dati kase naming manager ay retired na.

"Bakit chocolate ang ibinigay mo sa akin instead coffee? I don't like that! Bigyan mo ako ng kape!" Utos nito. Aba't ang kapal talaga ng mukha niya kung maka asta sarili niya bahay. Kanina niyakap niya ako tapos ngayon sisigawan? Nakakainis na talaga siya! Nako kung hindi kita boss baka pinalayas na kita at hindi inasikaso.

"Sorry sir, pero wala ako coffee dito" Nagulat si Kai sa sinabi ko at tumikhim ito.

"Pulubi. Kape lang wala pa" bulong nito pero nadinig ko. Sabay inum ng chocolate. Nagpipigil lang ako ng inis sa lalaki ito. Kung hindi ko lang mahal si Lolo at ang trabaho ko sigurado ako umalis na ako sa kompanya iyon! Argh! Pasalamat siya mahal na mahal na mahal ko ang lolo ko.

"Sir, dahan dahan lang sa pag inum, may lason po iyan"Pabiro sai ko. matapos ko sabihin iyon ay mabilis niya iniluwa ang ininum na chocolate. Halos masuka suka pa siya. Ako naman ay pasimple tumawa. Buti nga sayo. Napaka sama kase ng ugali.

"I-N-O-U-E!" Nahuli niya ata ako tumatawa at ng makita niya iyon ay agad siya tumayo at sinigawan niya ako. Matapos yakapin, utusan, ngayon naman sisigawan niya? At mismo sa bahay ko pa.

"Yes sir?" ngumiti ako na parang wala nangyari.

"Pinagloloko mo ba ako?!" ngayon nakikita ko na parang namumula na siya sa inis. Mas lalo ako natatawa pero pinipigilan ko lang.

"You pay this!" Tapos pumunta siya sa kotse niya meron ata kinuha. Sa pagbalik niya meron siya dali isa folder. Iniabot niya sa akin.

"E Review mo iyan and bukas na bukas magreport ka sa office ko!" madiin na sabi niya. Kung umasta siya napaka walangya. Wala talaga  siya puso. Hindi niya ba nakikita ang nangyari sa akin? Sa amin ng anak ko? Tinignan ko lang ang envelop at dahan dahan tumingin sa kanya.

"Iyan po ba ang pinunta niyo dito,sir?" Sasabog na ang dibdib ko sa galit. Akala ko pa naman kaya siya pumunta dito dahil nag aalala siya. Iyon pala para lang sA bwesit na paper works na iyan.

"Matapos ko po kunin ito sir pwede na kayo umalis. Gusto ko na magpahinga. Masyado marami hindi maganda nangyari sa amin dalawa ng anak ko!" Umalis ka na hanggat hindi ko pa nakakalimutan na boss kita.Kukunin ko na ang file ng ibaba niya ito. Napataas ang kilay ko. Kukunin ko ulit sa kanya ng bigla niya itinapon. Napakunot ang nook o sa ginawa niya.

"Bakit mo tinapon?!" shock ma h-highblood na talaga ako sa ugali niya. Napak walang puso. Pupulitin ko na iyong mga papel ng pigilan niya ako.

"I'm sorry" hindi ko malaman nung sinabi niya iyon ay bumilis ang tibok ng puso ko. Bigla ako may naalala. Naalala ko ang asawa ko.

"I'm sorry, nag aalala lang ako" Ngayon ay hinihimas himas nya ang batok niya habang ang isa niya kamay nakahawak sa braso ko.

"Ganyan po ba kayo mag alala? Hindi ko po kailangan iyan" Kakaiba siya mag alala, ganyan pala? Naninigaw? Nagsusungit? At nag uutos? Huwag na lang,hindi ko kailangan iyan. Bumuntong hininga siya.

"I told you na tanggapin mo na lang ang in-offer sayo na Condo ng company. Atleast doon may mga security. Mas safe ka at ang anak mo" Ngayon nakikita ko sa mga mata niya na nag aalala nga siya. Nakikiusap.  Umiwas lamang ako ng tingin.

" Sir, first of all gusto ko magpasalamat sa pinapakita concern niyo sa amin ng anak ko but I'm sorry pero hindi po magbabago ang decision ko" Not him! Hindi siya ang makaka convince sa akin na umalis sa bahay ng asawa ko.

"Inoue, ano ba? Halos mabaliw ako nung malaman ko na pinasok kayo ng masama loob! Hindi mo ba nakikita iyon?" Kitang kita ko iyon. Halata naman sa itsura niya. Nakapajama pa siya. Tapos baliktad ang white tshirt na suot and ang suot natsinelas hindi pa magkatulad. Nung mapansin niya ata na tinitignan ko siya mula ulo hanggang paa. Tumikhim siya.

"Hindi naman halata sa itsura ko di ba?" Napangiti na lamang ako at siya naman mukha nahiya.

 

"Good night sir, hindi niyo kailangan mag alala. bahay ito ng asawa ko and I know he will protect us" Alam ko para mukha ako tanga sa sinabi ko iyon. Nakita ko pa na napataim ang bagang niya sa sinabi ko.

Pumasok na ako sa loob ng bahay at iniwan ko na siya. Sinara ko na ang pinto. Nakita ko si Kai na hindi pa rin umaalis sa kinatatayuan niya.  Alam ko nasasaktan siya sa tuwing pinamumukha ko sa kanya kung gaano ko kamahal si Saito, na all these years wala laman ang puso ko kung hindi ang asawa ko.  Mabuti na maramdaman niya ito kesa naman lumalim pa ang pagtingin niya sa akin at sa huli masasaktan lang siya.

 

"Inoue?" Nang makita ko si Taki ay agad ko siya niyakap at doon muli ako umiyak.

"Taki, I miss him again" Namimiss ko na naman si Saito. Miss na miss ko siya.

"Taha na Inoue" hinagod niya ang likod ko.

"Nakikita mo na naman ba siya sa boss mo?"-Taki. Napatango ako at muli umiyak.

Kai Yamada

He is my boss, wala siya puso! Napaka impatient niya.Masyado bossy. Mahilig mag utos. Gusto niya siya lagi ang nasusunod!  Lagi naninigaw!

At dahil sa ganun siya..

He reminded me to someone

To Someone who really close in my heart, matagal ng hinahanap hanap ng puso ko na alam ko kahit kailan ay hindi ko na matatagpuan. Pero ang sakit isipin na may isa tao na magpapaalala sayo sa mahal mo.

Ganyan ganyan din si Saito noon. Nung ginawa niya ako slave. Lahat ng naramdaman ko noon ay parang bumabalik. Iyong takot,Inis at galit pagkasama ko siya...si Kai

Mali ito.Pero hindi ko kaya itago ang katutohanan that..

This man really reminded me to my husband.

Saito Saga

A/N:

Naawa ako kay Inoue kahit ako ang author huhu.

Comment and Vote J