SAKAR (Tamamlandı)

11.BÖLÜM

   Konumun olduğu yere geldiğimde bir barın önündeydim. Barın ismine baktığımda hiç şaşırmamıştım. Şanlı Bar...

Bir yandan korkuyordum bir yandan da onu öldürmek istiyordum. Arkamdan tanıdık ses gelince hızlıca arkamı döndüm.

"Zamanın azalıyor, daha fazla bekleme bence."  

Baktığımda koyu kahverengi saçlarını tepeden at kuyruğu yapmıştı.

"Ebru?"

Sırıtarak yanıma geldi.

"Beni takip et."

Önümden geçip bara girdi. Hemen arkasından onu takip etmeye başladım. Geçtiğimiz yerlerin duvarlarında loş ışıklar vardı. Bir sürü insanlar vardı ve hepsi şarkıya ayak uydurmaya çalışıyordu. Aşağıya inen merdivenlere geldiğimizde durakladım.

"Neden bu tarafa iniyoruz?"

"Kes sesini de yürü." diyerek merdivenleri inmeye başladı.

Gözümü devirip arkasından yürümeye başladım. Merdivenleri indikçe duvardaki ışıklar kayboluyordu. Gittikçe duvarlar siyah rengi alıyordu. Karşımıza büyük kapı çıkınca oraya doğru gidiyordum ki arkamdan Ebru bağırdı.

"Sakın! Sakın oraya girme! Benimle gel."

Tekrar kapıya baktım ve kaşlarımı çattım. Ne olabilirdi ki orada? Ebru'nun girdiği küçük kapıya yöneldim ve arkasından bende içeriye girdim. Küçük bir boş odaydı. Bir kaç sandalye ve masadan başka hiç bir şey yoktu. Ebru tekrar kapıya yöneldi.

"Nereye?"

"Burada bekle."

"Sen nasıl yaparsın bunu? Bizimle yakınlaşıyorsun, sonra Bartu'nun kalbini çalıyorsun ve burada gelip Savaş ile iş birliği yapıyorsun. Nasıl bir pisliksin sen?" dedim sesimi yükselterek.

Alayla gülerek cevap verdi.

"Savaş ile iş birliği yaptığımı nereden çıkardın?" diyerek kapıdan çıktı ve kapının kilitlenme sesini duydum.

Ne yani Savaş ile değilse kiminle iş birliği yapıyordu ki?

Ne cam vardı ne de başka çıkış yolu. Masaların olduğu yere yöneldim ve sandalyeyi çekip oturdum. 

                                                                                        *****

ARIN'DAN

Duştan çıkıp üstümü giyindim. Bugün baya uyumuştum. Muhtemelen Esna uyanmamıştı çünkü uyansaydı eğer gelip kapıma kırarcasına vururdu.

Esna'yı uyandırmak için yukarıya çıktım ve bana yaptığı gibi kapıya vurmaya başladım. Ama içeriden ses gelmiyordu.

"Sakar kız, kalksana. Bak içeriye giriyorum."

Hala ses gelmeyince içeri girdim. Üstünden hızlıca yorganı çekmiştim ki karşılaştığım şey ile şok oldum. Yastıktan başka bir şey yoktu. Beyaz kağıdı gördüğümde hemen alıp okumaya başladım.

Beni merak etmeyin, ben iyiyim. Eğer dönmezsem bana kızmayın çünkü ben sizin için gittim. Kendinize iyi bakın. Sizi seviyorum... (Esna)

"Nasıl ya? Hayır, gitmemiştir. Esna sen ne yaptın ya inanamıyorum."

Kağıdı arka cebime koyup hemen aşağıya indim. Ceketimi giyinip anahtarları aldım ve dışarı çıktım. Motosikletimi çalıştırıp yola koyuldum.