Het internaat

Hoofdstuk 7

Robine's POV

"Kus me," Zeg ik zacht. De spanning begint met de minuut te stijgen en ik kan in zijn ogen zien dat hij net zo zenuwachtig is als mij. Ik voel zijn lippen zacht op de mijne, terwijl mijn handen met zijn haar speelt. Hij zoent me teder en het voelt anders dan de vorige keer, het voelt veel beter. Bij elke aanraking voel ik vlinders in mijn buik en heb ik de drang om zo dicht als maar kan bij hem te zitten. Zijn handen strelen mijn zij, armen en uiteindelijk mijn gezicht. "Christoffer! Je zei dat je met Robine wilde praten en dan is dit waarom we onze kamer moesten verlaten? Je zei niets over dat je bijna seks met haar ging hebben!" Zegt Margo geïrriteerd. Ik kon mijn hart horen kloppen in mijn oren en ik ben er bijna zeker van, dat de andere in deze kamer het ook kunnen horen. We hadden het niet gehoord dat Margo en Lucy onze kamer binnenkwamen, maar toen ze op Chris riep was hij niet meteen gestopt met me te zoenen. Zijn gezicht zit nog altijd heel dicht bij het mijne en we zijn allebei buiten adem. De kus was zo goed, het was de beste kus die ik ooit heb gekregen. Die met Maarten voelden ook altijd goed, maar voor deze heb ik geen woorden. "Het is 10 uur, dus stop met klef doen en ga naar je eigen kamer," Zegt Margo terwijl ze aan Chris zijn arm trekt. "Ja, wacht. Geef me een momentje." Hij kijkt me met een glimlach aan en ik sluit mijn ogen automatisch als hij dichterbij komt, alleen zoent hij me deze keer niet. "Dus alles is weer goed tussen ons?" Fluistert hij in mijn oor. Ik knik en open mijn ogen weer. "Dan ga ik maar eens," Zegt hij met een knipoog. Hij wrijft nog even met zijn duimen onder mijn ogen en ik bloos. "Je had wat onder je ogen." "Dank je," Zeg ik zacht. Margo staat zuchtend naast ons en Lucy zit op haar bed te lachen. Chris draait zich om en loopt naar de deur, maar draait zich eerst nog even om voor hij vertrekt. "Doei." "Ja, doei! Je zou je trouwens moeten schamen, je haar zit helemaal in de war en jullie zweten allebei als een otter," Zegt Margo. Christoffer werd door Margo de deur uit geduwd en ze keek me daarna met grote ogen aan. "Wat had dat allemaal te betekenen?" Ik schud mijn hoofd en ga op mijn rug liggen terwijl ik glimlach. Ik had niet gedacht dat een kus met Chris zo intens kon zijn. "Het stelde niets voor," Zeg ik tegen haar. "Ja, dat zal wel. Je zit te glimlachen en je bloost." Lucy moet nog harder lachen dan eerst en begint dan een gesprek met Margo. Ik ben haar dankbaar. Als ze Margo niet zou afleiden, zou ze nu nog vragen stellen terwijl het eigenlijk niet zoveel betekende. De kus was magisch, maar het is niet dat ik verlieft op hem ben. Ik ken Chris nog maar twee dagen, dus dat zou maar vreemd zijn.

*TRIIING!!!* Daar is de ochtendbel weer. Lucy is weer super vrolijk en Margo ziet er net zo moe uit als gisteren. Na een tijdje had Lucy ons toch uit bed gekregen en waren we nu alle drie in de badkamer. Margo en ik hadden al gedoucht, nu was Lucy nog aan het douchen en ze was ondertussen heel de tijd aan het zingen. Ze kan nog goed zingen! Ik deed alleen nog wat mascara op, deze keer waterproof. De meisjes hadden gelukkig niets meer gevraagd over wat er gisteren tussen Chris en mij aan de hand was. "Mag ik je mascara even lenen?" "Alsjeblieft," Zeg ik terwijl ik haar mijn mascara geef. Het was al 7u30, dus dat betekent dat ik me snel moet omkleden. Ik loop snel naar mijn kast en zucht, wat moet ik aandoen? Ik vond het vroeger altijd dom als meisjes zoiets zeiden, maar nu begrijp ik het volkomen! Ik doe een donker blauwe skinny jeans met een soort kaki (of khaki) kleurig hemdje aan, samen met mijn zwarte Dr. Martens laarzen. Margo en Lucy waren nu ook uit de badkamer en zochten net zoals mij een outfit uit. Ik pak mijn roze rugzak van mijn bed en open de deur van de slaapkamer, ik moet echt vertrekken nu. "Robine, wacht!" Ik draai me om en kijk Margo met een glimlach aan. Ze had een short met panty's eronder aan en daarboven een dikke wollen grijzen trui. "Het is best koud buiten, dus je doet beter een jas aan." "Ik ga niet naar buiten," Zeg ik. Waarom denkt ze dat ik met dit weer naar buiten ga? Ik ben niet gek! "Het gebouw waar we les hebben is aan de overkant van dit gebouw. Je kunt het aan de voorkant niet zien, het is aan de achterkant van het gebouw. Eerst heb je een groot voetbalveld voor gym en daarachter staat een groot gebouw met de lokalen waar we les hebben." "Wat dacht je wel niet?" Vraagt Lucy lachend. Ik voel me best dom, maar ik kon dit niet weten. Het klonk eigenlijk wel logisch aangezien Chris me niet had verteld dat er lokalen waren in dit gebouw. "Oh oke." Ik doe mijn zwarte blazer aan en doe mijn haar snel weer goed. Het is nog maar oktober, dus zo koud zal het buiten nog niet zijn. "Zie ik jullie straks in de kantine?" Vraag ik als ik de deur wil openen. "We zien je daar wel, meid." Ik glimlach en loop de kamer uit.