Hoofdstuk 17

2.4K 140 46
                                    

Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vinden! Bedankt voor de votes en comments! ❤️
----

Robine's POV

De volgende ochtend verliep rustig, onze leerkrachten gaven niet veel les, Dave keek geen één keer naar me om en Christoffer liet me ook al de hele voormiddag met rust. Het was net alsof iedereen nog doodmoe was van het feesten gisterenavond. Ik weet, het klinkt heel dom dat we les hebben na een grote wedstrijd en een super groot feest om het te vieren, maar we hebben alleen in de voormiddag les dus dat was wel leuk van de directie om ons een verlengd weekend te geven! Het verlengde weekend viel ook net voor de vakantie, dus als je wou mocht je nu al naar huis vertrekken. Omdat de meeste nog blijven voor het Halloween feest dat vrijdagavond is, blijf ik natuurlijk ook. Halloween was altijd al mijn favoriete feestdag.

"In wat ga jij morgen naar het feest?" Margo's stem brengt me uit mijn gedachten. Ze zat op haar bed, te staren naar het golvende plafond.

"Ik heb nog geen idee. Ik dacht gewoon een leuk jurkje aan te doen en mijn haar op te steken." Ik had namelijk genoeg jurkjes hier in de kast hangen en het werd wel eens tijd dat ik wat dingen uitprobeerde met mijn haar.

Het gezicht van Margo stond raar, ze leek wel geschokt om wat ik net zei. "Wat? Een leuk jurkje?" Haar handen gingen in de lucht en vielen met een doffe klap naast haar neer op het bed. "Je gaat met mij gaan shoppen!"

"Shoppen? Nu nog?" Tegenspreken kon ik namelijk niet. Ze stond al op, deed haar schoenen aan en stond met haar tas in haar handen te wachten aan de deur.

"Kom op! Lucy kan niet met me gaan shoppen en zij gaat toch als cheerleader naar het feest, dus nu gaan wij iets super sexy en cool vinden!" Nog nooit heb ik haar zo enthousiast gezien en ik dacht namelijk dat ze al enthousiast was toen we de bureau en stoel van meneer Verstraeten saboteerden.

Ik geef me gewonnen en doe snel mijn schoenen aan om iets leuks voor het feestje te gaan kopen. Normaal ga ik nooit naar feestjes, maar een Halloween feestje lijkt me echt wel leuk!

*Even later*
Met een heleboel jurkjes in mijn handen en een gekke piratenhoed op mijn hoofd, loop ik naar het kleedhokje. De kleren gooide ik gewoon in een bolletje op de grond, er waren toch niet genoeg kapstokken in dit veel te kleine pashokje. Margo was net zoals mij, overbeladen met kleren in haar handen. "Nou... Ik wacht op je als ik het eerste kostuum aanheb," Zegt ze vrolijk terwijl ze het gordijntje sluit. Ik doe net hetzelfde en begin me uit te kleden, klaar om deze te gekke kostuums te passen.

Toen ik klein was vierden we in school nooit Halloween, maar thuis zorgde mijn mama er altijd voor dat het huis op een sprookjesbos leek! Ik was dan ook vaak verkleed als heks, maar dat doet er niet echt toe. Die tijden waar ik als een gek samen met haar rondjes rond de tafel danste al zingend en snoep etend, vergeet ik nooit. Ze heeft nu misschien niet altijd tijd voor me, maar vroeger deed ze er echt alles aan om me blij te maken! We gingen zo vaak naar de speeltuin, we gingen elke dag die kleine poezen winkeltjes bezoeken als we op vakantie gingen naar Spanje, ze gaf me altijd de lekkerste broodjes mee naar school, ... Echt een geweldige moeder had ik, heb ik nog steeds, het is alleen jammer dat ze niet meer veel tijd voor me heeft en al zeker niet nu ze altijd ruzie heeft met mijn vader. "Robine!? Kom je nog?" Ik schrik meteen weer eens uit mijn gedachten, wauw ik moet echt stoppen met al dat dagdromen!

"Ja, ik kom!" Snel doe ik het piratenjurkje aan en zet de hoed recht op mijn hoofd. Mijn spiegelbeeld ziet er niet slecht uit, ik vind het zelfs nog leuk hoe ik er nu uitzie. Het gordijntje maak ik snel open en stap eruit zodat ik kan kijken naar het kostuum van mijn kamergenoot. Margo had een verpleegsters outfit aan. Ik weet wat je nu denkt, maar het is echt niet te kort en haar borsten zijn ook helemaal niet zichtbaar hierin. Het ziet er niet slecht uit, maar ik vind het gewoon iets typisch en ja dat is gewoon niet het soort kostuum waar ik voor wil gaan.

Het internaatWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu