Het internaat

Hoofdstuk 5

 

Robine's POV

"Ik wil jullie allemaal bedanken," Zeg ik met een grote glimlach. Mijn boeken zitten mooi in het boekenkastje dat ik mee had genomen, mijn belangrijke spullen liggen in mijn nachtkastje, de kleding die mijn ouders hadden opgestuurd zitten in de kast, op mijn muur plakken een paar foto's van familie en dan nog wat kleine spulletjes zoals een lamp en nog wat persoonlijke dingen die op zijn plaats liggen. "Graag gedaan," Zegt Margo. We zaten allemaal op de grond in een cirkel, net zoals de eerste dag toen ik hier aankwam. Alleen Chris was er deze keer niet bij. Ik begrijp nog altijd niet waarom hij zo moest doen tegen Tom en waarom wilde hij perse die doos dragen? Het leek wel alsof hij jaloers was, maar daar heeft hij helemaal geen reden voor. Ik ben nog altijd samen met Maarten, of toch een soort van, en hij wilt geen relatie. Ik zucht en haal alle gedachten over Chris uit mijn hoofd. "Dus, wat hebben jullie allemaal gedaan in de stad?" De twee meisjes beginnen te lachen en de jongens zuchten. "We zijn alleen maar gaan shoppen." "Alleen maar? Dries, je bent aan het liegen!" "Oh sorry Lucy," Zegt hij en kijkt me dan aan, "We zijn ook iets gaan drinken, maar we mochten geen bier of iets anders met alcohol bestellen van haar." Ik moet lachen en stel me voor hoe Lucy aan de tafel van een café zou staan zeggen dat ze alleen water of cola mogen bestellen. "Wil je zien wat we allemaal gekocht hebben?" Ik knik en Margo haalt meteen al haar spullen uit de zakken. Margo heeft een heel leuk zwart rokje waar verticaal witte strepen opstaan en nog wat leuke T-shirts met grappige teksten op. Ze haalt een wit shirt met de tekst 'Be kind to zombies' op en een donkerblauw rokje uit de zak en kijkt me glimlachend aan. "Dit hebben wij voor jou gekocht." Ik trek het bijna uit haar handen van blijdschap. Dat shirt is echt geweldig en het rokje is ook hee leuk! "Heel erg bedankt, ik vind ze echt heel leuk!" "De jongens hebben de T-shirt gekozen en ik heb samen met Lucy het rokje uitgekozen." Ik glimlach en leg de kledingstukken op mijn schoot. "Dus je wilt zeggen dat deze jongens deze T-shirt hebben uitgekozen? Het is het mooiste wat ik ooit heb gezien!" Roep ik bijna uit. Ze moeten allemaal lachen en praten nog even voort over wat ze allemaal hebben gedaan.

Er klinkt een bel door het hele internaat en ik schrik, de anderen lijken er geen last van te hebben. “Het is 18u, dus dat betekent dat het tijd is om te gaan eten,” Zegt Dries. Ik sta net zoals de anderen op en loop met ze mee naar de kantine. Dit internaat is nog steeds één groot doolhof voor me, maar ik weet zeker dat ik binnen een paar weken weet waar alles staat. “Zeg maar gedag tegen de verse maaltijden die je moeder maakt,” Lacht Margo terwijl ze een dienblad van de stapel neemt. Ik pak net zoals haar een dienblad en schuif aan. “Maak je geen zorgen,” Zegt Dave, “Het eten is niet vers, maar het valt wel mee. Eet alleen nooit van de witloof.” “Bedankt voor de tip.” Nu ik dichter bij de grote kommen eten sta kan ik zien wat het allemaal is. In de eerste zit balletjes met tomatensaus, in de tweede zit stoofvlees en in de derde zit vol-au-vent (koninginnehapje). Aardappels, puree en groenten liggen iets verder. Ik pak wat vol-au-vent en ga dan verder. Op mijn dienblad leg ik een kommetje met wat frietjes (patat) en een glas met cola. Dave had me uitgelegd dat er elke zaterdag en zondag frietjes waren, maar dat je er beter niet te veel van neemt. Als je te veel woog moest je blijkbaar extra veel inspanning tonen tijdens gym. Toen hij me dat zei had ik even rond gekeken naar alle kinderen die aan het eten waren, maar er was echt niemand die echt zwaarlijvig was. (Ik heb NIETS tegen mensen die dat zijn! Ik heb respect voor de personen die heel erg hun best doen om te vermageren!) We gaan allemaal aan een tafel in het midden van de kantine zitten, waar Chris al samen zat met een meisje. Ze zaten naast elkaar en waren met elkaar aan het zoenen. Je ziet aan hun gezicht dat ze niet echt op elkaar verlieft zijn, maar duidelijk wat plezier met elkaar beleven. “Dag, Mayte!” Roept Lucy blij. Ze gaat naast haar zitten en geven elkaar een kus op de wang. Ik ga naast Dave zitten, die rechtover Mayte zit. Ik kijk Chris even aan, maar kijk meteen weg als ik zie dat hij ook naar me kijk, hij zit voor me. Naast mij zit Dries, naast Lucy zit Kyle en aan de andere kant van rechterhand van Dave zit Margo. Niemand zegt iets aan onze tafel, maar het is niet ongemakkelijk. Ik neem een hap van mijn vol-au-vent en zo slecht smaakt het niet. Verse is natuurlijk altijd beter, maar ik heb al vaker vol-au-vent uit een potje gegeten dat niet zo lekker is als deze. Mijn moeder kookte niet elke dag en mijn vader kookte nooit. Hij zei altijd dat dat iets voor vrouwen is en niet eens wat een man zoals hij moet doen. Veel mannen zeggen dit en dat haat ik gewoon. Waarom zouden wij als vrouw alles in het huishouden moeten doen? We krijgen zelf veel minder betaalt dan een man en dat vind ik discriminerend… De man die met mij later gaat trouwen, zal mee mogen helpen in het huishouden en niet alleen bier drinken terwijl hij voetbal kijkt.

“Hey, Dave. Hoe gaat het met je?” Ik kijk Mayte even aan en moet bijna kotsen van haar flirterige glimlach. Ze is een heel mooi meisje die wat gekleurd is, ze lijkt Indisch. Haar zwart haar zit in een lange vlecht. Ze heeft een simpel rood T-shirt met een zwarte skinny jeans aan en heeft geen make-up op haar gezicht. Ik ben altijd al jaloers geweest op meisjes die zonder make-up mooi zijn. Niet dat ik zelf zo lelijk ben zonder make-up, maar ik vind me toch mooier met. Zonder make-up lijken mijn ogen heel klein… “Goed en met jou?” Zegt hij zonder naar haar te kijken. Zijn bord met stoofvlees en frietjes lijkt veel interessanter dan dit mooie meisje die duidelijk zijn aandacht probeert te trekken. Christoffer lijkt er geen probleem mee te hebben dat het meisje waar hij een paar minuten geleden nog mee aan het zoenen was, nu Dave veel leuker vindt. “Ook goed, bedankt.” “Geen probleem.” Hij praat met volle mond en er valt gewoon eten uit zijn mond terwijl hij die twee woorden zei. “Praat niet wanneer je eten in je mond hebt, vuil varken,” Zegt Margo met een geïrriteerde blik. Ik geef haar geen ongelijk, het was echt vies om te zien! Hij bromt iets en eet verder. “Ik vind het best sexy als een man laat zien dat het eten smaakt,” Zegt Mayte. Is dit meisje gek ofzo? Dave zegt nog iets, maar ik versta er niets van. Hij heeft echt geen tafelmanieren.

Onderweg naar onze kamer zitten Margo en Dave te discussiëren. Ik kan niet horen wat ze zeggen, dus ik ga wat dichter bij ze staan. “Waarom moest je je zo gedragen? Je doet nooit zo, dus wat bezielt je?” Hoor ik Margo zeggen. “Zien jullie dan echt niet dat ik Mayte niet leuk vind? Het is net alsof jullie allemaal blind zijn…” “Dus dat is de reden waarom je aan het eten was als een varken?” “Ja,” hoor ik hem zuchtend zeggen. Hij draait zij hoofd even om en ik doe net alsof ik met mijn mobieltje bezig ben. “Zeg dan gewoon dat je haar niet leuk vindt.” “Alsof dat gaat helpen… Ze loopt al sinds vorig jaar achter me aan en Lulu zit de hele tijd te zeggen dat Mayte lief en mooi is.” Ik kan niet horen wat ze nog meer zeggen door iemand die me naar achteren trekt. Chris heeft mijn arm vast en kijkt me met dezelfde arrogante blik als anders aan. “Laat me los,” Zeg ik boos. Ik probeer mijn arm uit zijn greep te halen, maar hij verstevigd zijn greep daardoor nog meer. “We luisteren vrienden hun gesprekken met elkaar niet af en al zeker niet als het een familie gesprek is.” “Ik wilde alleen weten wat ze over dat meisje zeiden. Niemand vertelt me wie ze echt is en waarom jij met haar zoent terwijl ze eigenlijk verlieft is op Dave.” “Misschien is dat omdat jij het niet vraagt aan die personen waar je het over hebt.” Hij maakt zijn greep nog vaster en het begint pijn te doen. “Laat me los,” Zeg ik zacht. Hij kijkt naar mijn arm en laat hem dan los, mijn arm is rood en klopt als een bezetene. “Het was niet de bedoeling om zo hard te knijpen. Het spijt me,” Zegt hij zacht. Ik kan aan zijn gezicht zien dat hij meent wat hij zegt, maar hij heeft me wel pijn gedaan. Het valt me nu pas op dat de anderen allemaal naar ons kijken en ik weet niet wat ik moet zeggen. “Wat is hier aan de hand?” Vraagt Dave met een opgetrokken wenkbrauw. Chris begint te lachen, legt zijn arm om me heen en trekt me naar zich toe. “Niets, ik was alleen even aan het lachen met Robine.” Hij doet mijn haar in de war en drukt dan een kus op mijn voorhoofd. “Oke,” Zegt Margo.

Zou je even de tijd willen nemen om te STEMMEN? Bedankt! x