Bölüm 2
selma_nur_1903 cancağızım ❤️❤️❤️
Biasımızla uzun zamandır süre gelen bir birlikteliğimiz vardır. Ve birbirimizi çok seviyoruzdur. Ama bir gün kader ya tahihsiz bir trafik kazası geçirip ölüyoruz. Mezarımızın başına gelen biasımızın tepkisi ;
Sehun: O sana ağlamayacağına dair söz vermiştir. Fakat her adımda bir gözleri dolar tükürükleri boğazında düğümlenirdi... "Merhaba Aşkım! Ben geldim! Bugün nasılsın! Ben seni biraz iyi gördüm! Benim nasıl olduğumu soracak olursan! Aynı işte sen gittiğinden beri hep aynıyım hiç birşey değişmedi.. Bu mezar taşından farksızım! Neyse hayatım! Buraya sana veda etmeye geldim! Bir daha ne zaman görüşürüz bilmiyorum ama bu şehir üstüme üstüme geliyor! Burada anılarımız çok.. Şehirin her sokakları seni bana hatırlatıyor bir Cafenin önünden geçmek istemiyorum kokun tüm bedenime sirayet ediyor ve bu bana acı veriyor hem de çok... Artık dayanamıyorum bunu uzunca bir süre düşündüm ve gitmeye karar verdim.. Çok uzaklara gidiyorum senin istediğin gibi kendime yeni bir hayat kuracağım... Sil baştan yapıp herşeyi yeniden başlayacağım. Elveda Birtanem seni çok seviyorum seninle umarım orada kavuşuruz der ve giderdi...
Tao: Herşeyi dün gibi hatırlıyorum... Ben seninle mutlu oluyormuşum bunu çok iyi anladım!! Şimdi Ne vardı gidecek herşeyi öylece ortada bırakıp gitmek için erken değilmiydi? Daha! Sen varken herşey ne kolaymış öyle şimdi ise çok zor. Sensiz hiçbir şey bana tat vermiyor. Dayanacak gücüm kalmadı! Çok çaresizim! Der ve ağlardı...
Chen: Yağmurlu bir yaz günü yanı başına gelip mezar taşınım yanına oturur ve toprağının üzerinde elini gezdirirdi. Ve biliyor musun!? Kokun toprağın dışına kadar çıkmış! Sanki yanımdaymışsın gibi! eski günlerimizi yine hatırlattı bana! Benim cennet kokan biricik sevgilim! Bugün tam 4 yıl oldu! Ben hala Yokluğuna alışamadım! Bazen yatağımın sol kısmında yattığını görüyorum ve hafifçe sırıtıp günaydın dediğim zamanlar oluyor! Daha sonra oraya dokunuyorum ve buz gibi soğuk çarşaftan başka bir bok olmuyor! Derdi ve yağmur başlardı ve taşının başından kalkıp yere sırtüstü yatardım ve yağmurun onu sırılsıklam etmesine izin verirdi. Ve yağmur damlalarının altında derince bir çığlık atar ve ağlardı...
Minseok: Hatırlıyor musun? Her ne olursa olsun benden gülmemi istemiştin! Ben sözümü tutamadım! Meğer ne zormuş sensiz yaşamak! Benden senden sonra başka biriyle evlenip mutlu olmamı hayat çok güzel doya doya yaşa demiştin. Evet başka bir kadınla evleneceğim ama diğer yanım hep eksik kalacak! Ve onu senin gibi sevmeyeceğim sanırım hiç bir zaman... Ama onu üzmeyeceğim belli etmeyeceğim ve değer vereceğim.... Sana yemin ederim... Ona her baktığımda seni düşüneceğim ve seni sevmekten hiç bir zaman vazgeçmeyeceğim.... Seni çok seviyorum Birtanem! Yine görüşeceğiz! İyi uykular meleğim der ve ağlardı....
Baek: Toprağının üzerine yatardı ve Üşüdün mü? Sevgilim! Buz gibisin yine! Seni şimdi kollarımın arasına alıp ısıtmak için nelerimi vermezdim ki! Bazen odaların içinde dolaşıyorum her an bir yerden çıkıp ben geldim deyip boynuma atlayacaksın gibi hissediyorum! Sana ait bir oda yaptım evimize duvarlara resimlerimizi astım! Giysilerini temizledim dolba teker teker yerleştirdim. Geri kalan eşyalarını ve tüm anılarımızı oraya sakladım ve kapıyı kilitledim. Çünkü benden başka kimse girsin istemiyorum! Bazen oraya giriyor anılarımızı tekrardan yaşatıyorum ve bazen sabahladım bile oluyor! Yaşayacak o kadar çok şey varken ölmekte nereden çıktı şimdi! Gerçekleştirmek üzere olduğun hayallerin vardı. Şimdi onlarda seninle birlikte toz olup gittiler!!! Çık gel artık yeniden hayat ver bize der ve ağlardı....
