Cesur. •Ara verildi•

•30•

Bölüm ithafı: @CansuAkturk2

-

Berk ise küçükken annesi ile sarılarak uyuduğunu hatırladığında bunun sadece bir anı olmasına dair üzülmüştü.

"Nerede gömülü olduğunu bile bilmiyorum." dedi Berk.

Burak arkasından derin bir nefes alarak dikkatli bir şekilde "Selin' i mi kast ediyorsun?"  diye sormuştu.

"Hayır. Annemi."
"Hayatım boyunca Babamın, Esin' in, Rüzgar' ın ve sistemin beni bu hale soktuğuna inandım."
"Ama her şeyin böyle olmasının tek suçlusu benim. Asıl sorun ben' im."

"Ne demek istiyorsun sen?"

"Benim yüzümden Selin öldü." demişti Berk ellerini sıkarak.
"Benim yüzümden Betül' ün çocuğu asla nefes alamayacak."
"Benim yüzümden kendi kanımla ilişkim olamayacak."

Burak sessizce Berk' in dediklerini dinlediğinde ne diyeceğini bilmiyordu. İlk defa patronunu ve hayatını borçlu olan arkadaşını böyle görmüştü.

"Bittim artık. Daha fazla çabalayamayorum." dedikten sonra Burak' a döndü.

"Buraya kadar benim yanımda olduğun için sana teşekkür ediyorum Burak."
"Esin kazandı."

Cenk dediklerinden sonra yine kendisini tutamayarak Nihat' ı yumruklamaya başlamıştı.

"Onun bütün ailesi katillerle dolu!" diye bağırmıştı Cenk.

Rüzgar Devran ile olay yerine geri döndüğünde ise Devran "Cenk yeter!" diye bağırmıştı.

Oğlu durmayıp karşısındakini devam yumrukladığında Devran hızlıca koşup kendini oğlunun üstüne atıp onu yerle bir etmişti.

Bekçi ise olanları ve gürültünüleri duyduğunda dört tane polis ile olay yerine gitmişti.

Olanları gördüğünde ise yerinde gürlemişti ve arkasında ki polisler silahlarını çıkartıp suçlulara doğru tutmuşlardılar.

"Ben böyle hapishanemi kontrol etmiyorum!"
"Hemen bırakıyorsunuz!"
"Eğer bırakmazsanız hepinizi tek kişilik hücrelere koyarım!"

Bekçi' nin söylediklerinden sonra etrafımızda ki kişiler hızlıca koşarak ortalıktan kayıp olmuşlardılar.

Cenk' de kaçtığında sadece altı kişi kalmıştık. Devran Nihat' a baktığında ise "Oğlum belli ki seni gördüğünde kendisini zor kontrol etmiş." demişti.

Ben ise Nihat' a bakarak "Nihat?" diye sormuştum. Cenk gerçekten onun yüzünde bütün öfkesini bırakmıştı ve bende onun iyi olup olmadığını öğrenmek istiyordum.

Nihat bana cevap vermeyip yanımdan ayrılmıştı. Ne yapacağımı bilemeyip yerimde durmuştum. Devran yanıma geldiğinde ise bakışlarım yerdeydi.

"Bu olaydan zararlı çıkma Esin."

"Söylenenler gerçekten doğru mu?" diye sormuştum üzülerek.

"Bu sorunu Nihat' a sorsan iyi olur."
"Cenk için bunları anlamak zor."

Derin bir iç çekip yere bakarak Nihat' in gittiği yolu takip etmiştim. Onu evrakların olduğu odada gördüğümde ise içeriye girmiştim.

Kendini kontrol etmeye çalışıp derin nefes alıp veriyordu. Arkasından dikkatli bir şekilde yaklaşıp durmuştum.

Benim geldiğimi hissedermiş gibi konuşmaya başlamıştı. "Bana hiç bir zaman tam olarak kimleri buradan kurtarmak istediğini söylememiştin."
"Geçmişlerimizi biliyordun dimi?"