•4•

102 16 3
                                    

Karşımızda on kişi vardı. Cenk ise hiç yanımdan ayrılmadı ve beni hala arkasında koruyordu. Gerçekten buna değer biri miydim?

Cenk'e baktığımda ise bakışları en son derece soğukkanlıydı ve çenesi kasıktı. Silahını topluma doğru tutup onları izliyordu.

Kadınlar kaçmıştı. Sadece Adamlar kalmıştı. Bazıları otuzlu yaşlarda bazıları ise kırk yaşlarındaydı. Herkes beni istiyordu ve geri çekilmek için hiç bir gayret göstermediler.

Cenk'in masum insanlara ateş etmeyeceğini biliyordum. Bizim takımımız böyle değildi ama sanırım tehlikede olduğumuzda bu hemen değişebilirdi.

Adamların hiç biri Cenk'ten korkmamıştı. Cenk derin nefes alıp bana bakmıştı. Bakışlarım hem onda hem de bize yaklaşanlardaydı.

"Bunu başarabilirsin Esin." dedikleri beni hafif gevşetmişti. O an gözlerine baktığımda ise kendimi o güzel gözlerinde kayıp ettim.

Topluma geri dönüp soğukkanlılığına geri dönmüştü. Adamlar önümüzde durup dövüşmek için hazırlardı.

"O 10 milyonluk ödül benim!"

"Ona dokunmanı izin vermeyeceğim." dedi Cenk dişlerinin arasından. Ben ise derin derin nefes alıp veriyordum heyecandan. "Neler oluyor Cenk?"

"Önce bunları dağıtalım Esin!" dedi Cenk kararlı bir şekilde.

Cenk benden sadece birkaç adım uzaklaşıp iki Adamla dövüşüyordu. Benim karşımda ise şu an bir kişi vardı.

"Buyur." diyip ona tebessüm ettim.

"Baya büyük para var üstünde biliyorsun dimi?"

"Değerli olduğumu biliyordum ve hiç kuşkulanmadım da kendimden."

"Bir kız böyle konuşmaz. Sen nasıl böyle konuşmaya tenezzül ediyorsun!"

"Pardon?!" diyip bağırdım. Gözlerimden ateş çıkabilirdi. Bakışlarım onu öldürebilirdi. "Hele bir bana dokunmaya çalış da bak gör bir kız neler yapabilir!"

Arkamdan ayak sesleri gelmişti. "İyi o zaman ikimizi halletmeye çalış da görelim!" Artık hem arkamda hem de önümde biri vardı. Cenk ile dövüşmemi çalışmıştım ama gerçekten buna hazır mıydım bilmiyordum. Buna hazır mıydım? Derin nefes alıyordum. Onlara zayıf olduğumu asla göstermemeliydim!

Dövüş pozisyonuma girip önümdekine tam göze isabet yumruk atmıştım ve hemen yere eğilip diğerinin ayağımla en güzel yerine vurmuştum. Hafif yere çömüldüğünde diğerine döndüm.

Birkaç tane daha yumruk atıp kendimi korudum ve arkamdakinin yavaşça kalktığını farkettiğimde ise yere çömelip birbirlerine vurmalarını sağladım.

İkiside birbirlerine o kadar sert vurmuşlardı ki ikisi de yere yığılmıştı. "Hadi ama beyler..." diyip gözlerimi devirdim. "Bu fazlasıyla kolaydı." dediğimde bir tane Adam çok karalı bakışlarıyla bana gelmişti.

Cenk'i fazla kontrol edemiyordum. Ona her seferinde bir saniye baktığımda ise bir tane yumruk yiyordum. "Esin!" diye bağırmıştı. Hafif karnımı tutuyordum. Sessizce "Siktir!" diye inlemiştim.

"Merak etme beni!" diyip kendimi korumaya çalıştım ve fazla belli etmemeye de gayret göstermiştim. Hadi Esin! Göster onlara neler yapabildiğini! Eğitimin boşuna çöpe gitmesin!

Birkaç defa yumruklarım isabetliydi. Karnımı çoğu zaman koruyabiliyordum ama yinede tam hareket edemiyordum. Üç yumruk hem yüzüme hemde karnıma geldiğinde ise neredeyse pes edecektim. Karşımda ki ise tebessüm ederek bana bakıyordu.

Cesur. •Ara verildi•Where stories live. Discover now