Cesur. •Ara verildi•

•27•

Bölüm ithafı: @TubaBakeser

-

Nurgül daha fazla devam koşamadığında yerinde durup ağlamaya başlamıştı. Nihat arkasına bakıp yanına koştuğunda ise "Devam etmemiz gerek!" demişti ona endişeli bir şekilde.

"Ben olmalıydım Nihat!"
"Onun yerinde ben ölmeliydim! Neden beni öldürmediler!" demişti Nurgül hıçkırarak.

"Senin yüzünden değil. Kendinde suçu arama." demişti Nihat onu teselli etmeye çalışarak.

"Üzgünüm Nurgül. Elimden bir şey gelmedi. Bir şeyler yapmam gerekiyordu ama yapamadım." dedikten sonra Nurgül' e sımsıkı sarılmaya başlamıştı.

"Hep birlikte olduğumuz müddette bize hiç bir şey olmaz."
"Lütfen Nurgül. Yaşadığımız olaydan sonra bana sırtını çevirme."

"Zihnimde hep canlanıyor. O olay bir türlü zihnimden çıkmıyor."
"Neden durmuyor?" demişti Nurgül daha sarılmakta daha sıkı karşılık vererek.

"Ne zaman durur biliyorum."
"Ama unutmasak da iyi olur."

Nurgül burnunu çekip kendisini birazcık toparladığında ise Nihat' a önemli sorusunu sormuştu.

"Birbirimizden ayrılmayacağımıza dair söz veriyor musun?"

"Söz."
"Bizi yakalamadan devam etmemiz gerekiyor.. Hadi Nurgül."

Nurgül ise yıllar önceki yaşadıkları olayların yine zihninde canlandırdığında ise elini göğüsüne koyarak derin bir nefes almıştı.

Nihat yanına geldiğinde ise yere bakarak "Bugün nasıl durumu?" diye sormuştu.

"Pek iyi değil." dedi Nihat bıkkın bir şekilde.
"Gece boyunca uyuyamadı."

"Bırak da bu sefer ben deniyim hm?" diye sordu Nurgül Nihat' a bakarak.

"Katiyen olmaz!"
"Onun aklı dengesi iyi değil. Nasıl olduğunu sende biliyorsun Nurgül."

Nurgül ise duyduklarından sonra Uğur' un odasına doğru koşup kapıdan içeriye girmişti.

Nihat onun peşinden koşup onu bir şekilde durdurmak istedi ama nafile. Nurgül bu konuda çok kararlıydı.

Uğur karşısında ki duvarı bağırarak defalarca kez yumrukladığında ise Nurgül arkasında duruyordu.

"Acılar içerisinde kıvrandığını biliyorum Uğur."

Uğur yumruklamayı bırakıp sinirli bir şekilde Nurgül' e bakmıştı.

"Sana yardım etmek istiyoruz. Aksi hali aklımızda bile değil."
"Biz Emel' in arkadaşlarıyız."

Son cümlesini dediğinde Uğur ağlamaya başlamıştı. Nurgül ise daha fazla yaklaştığında Nihat ona panikler içerisinde "Dikkatli ol!" demişti.

"İyi olacaksın Uğur."
"Biraz uzun sürebilir ama olacaksın."

Nurgül dediklerinden sonra Uğur' a sarıldığında ise. Uğur hafiften geri çekilmişti. Nihat ise gördüklerinde inanamıyordu.

Uğur ağlayarak yere çöktüğünde ise Nurgül de onunda birlikte yerdeydi. Onu kollarının arasından bırakmak istemiyordu.

"Acıyor! Her yerim acıyor!" dedi Uğur.

"Biliyorum." dedi Nurgül anlayarak.

Cenk' in sakince çarpan kalbi beni hafiften uyandırmıştı.

Nedense onun yanında olduğumda kendimi iyi hissediyordum. Sanki buraya aitmişim gibi.

İkimizin de bu odada uyuya kalmamız gerekliydi ama olan olmuştu artık ve sanki ikimizde uyanmak istemiyor gibiydik.