Chapter 38: Both Broken

117 6 0
                                    

Chapter 38 – Both Broken

[Naomi Rivero’s P.O.V]

“Ma-mi-Miss kita Rivero! Huhu Nakaka-inis naman kasi yung business ko hindi maiwanan” Trixie hugged me so tight.

“I will be back next month na din loka HAHA” Sabi ko naman at bigla akong niyakap nung tatlo

“We will miss you!” TT3TT TT^TT TT~TT

“Loving cous…Thanks for the great advice” Sabi naman ni Spadex at niyakap niya ako at hinatid ko na sila sa loob ng airport

“Mamimiss ka namin” Sabi ni Relle

“Bakit kayo umiiyak Relle?” Natatawa kong sabi

“Eiii Kasi next month ka pa babalik at tsaka diba may isa pa kayong project sa pilipinas? Tapos sa Palawan pa. Kung hindi lang busy sa work e” Sabi ni Yellie sabay hawi ng mukha

“Tss. Grabe aaminin ko namimiss ko si Naomi pero not that much. HAHA she’s still my bitch friend” Sabi ni Jale sabay smirk and I just nudge her tummy

“Naomi uwi ka na din. Nakaka-inis ang work ko buti nga hindi hassle.” Sabi ni Relle at tumawa ako

“Sus! Parang hindi naman kayo ang may-ari ni Yellie ng international school sa pilipinas tapos si Trixie parang hindi ka rin kaulad ko. Gusto mo sumama sa Palawan?” Tanong ko kay Trixie at biglang nag-spark ang mga mata niya

“Really? OMG! I WILL EXPECT THAT!” Sabi ni Trixie at bigla siyang nagtatatalon sa loob ng airport

Honkong now boarding”

“Awts! Babye! Baka next na ang Manila” Sabi nung Apat babaitang nasa harapan ko at si Spadex naman niyakap ako at umalis na sila. *Deep sigh*

[Trixie’s P.O.V]

Nag-lalakad na kami sa loob ng Airport papuntang boarding station. Hay mamimiss ko si Rivero. OuO Excited na akong Makita ang pilipinas ulit. I miss my bed.

“Trixie nasa’yo ba yung credit card ko?” Tanong bigla ni Relle and I nodded and showed her credit card.

“Oh haha sige tara na” Sabi ni Relle and we started walking. Relle, Yellie, Jale and Spadex kept on chatting. Ako hindi ako maka-sabay sakanila dahil napaka lalim ng iniisip ko. How’s Nathan? I never saw him again. Kahit nga email wala e. How can he not answer my calls and emails? Since when did he leave? Bakit pakiramdam ko, we’re not together already?

Tch. Bakit ko siya namimiss? Iniwan na niya ako. For sure hindi na rin niya ako mahal.

“Hey! Earth to Trixie Martinez!!” Biglang sabi ng katabi ko na si Relle

“O?”

“Bili muna tayo ng burger mamaya pa ng konti yung flight” Sabi ni Relle and I nodded

“Bilhan niyo rin kami” Sabi ni Yellie and Relle nodded. Kinaladkad na ako ni Relle papunta sa food station and she started to order.

Habang nag-aantay kami, I looked around at nasa utak ko parin ang mukha at pangalan ni Nathan. He captured my freaking heart.

“Now boarding Paris, France”

I looked at Relle and saw her na nakapangalumbaba habang nag-aantay ng burger namin.

“I Love you, don’t forget about me” I overheard a girl saying those precious words kaya kaagad akong napalingon sa direction niya and saw her kissing a guy. Must be her boyfriend. Tsk. Bakit ako naiinggit?

“I won’t Shane. I won’t” Yung boses nung lalake ay napaka familiar for me. Naka-talikod saakin yung lalake at nakikita ko naman yung mukha ng babae. She have a cute doll face and a plain black hair. Her name is Shane I think.

Now Boarding Paris, France”

“Bye Nathan” Sabi nung babae—Err Shane. I blinked thrice. Nathan.

Umalis na yung babae at hawak parin nung lalake yung kamay ni Shane at nung maka-alis na yung babae nag pa-side view yung lalake kaya kita ko yung mukha niya sa side.

I blinked once again. Twice, thrice, four times. I even rubbed my eyes for goodness gracious! I’m not dreaming!

Hinila ko yung shrit ni Relle

“Relle, Slap me hard” Sabi ko and she gave me a confused look

“Bakit naman?” Tanong niya

“Just slap me—OWW!” I almost shouted

“Sabi mo sampalin kita” Sabi niya and I just rolled my eyes and looked at the guy again.

“Hindi ako nananaginip” Bulong ko sa sarili ko.

“San ka ba nakatingin?...Oh!”

“Nathan Mercado panget!” Nagulat ako nang tumakbo si Relle papunta don sa lalake and napa-harap yung si Nathan at Goodness! Siya nga! Hindi ako nananaginip!

“Uy Relle!” I heard Nathan said. Hindi ko maigalaw yung paa ko.

“Ma’am your burgers” Narinig kong sabi nung nag-titinda kaya kinuha ko yun nang naginginig ang kamay ko.

I held the plastic of burgers in my hand so tight baka mahulog ko e. Relle kept on chatting with Nathan. Ako? Ayun mukhang istatwa na nakatayo sa may malapit sa burger station.

“Sino kasama mo?” Narinig kong sabi ni Nathan kaya itinaas ko yung plastic sa mukha ko

“Trixie! Bakit mo inaamoy yung plastic ng burgers?” Tanong ni Relle at hinila niya ako at itinulak at muntik na akong matumba pero nauntog lang ako kay Nathan. Nag-katinginan kami. Mata to Mata. Everything’s awkward.

Tumayo ako ng maayos at ngumiti ng konti. Hinila ko na si Relle palayo kay Nathan. We went back kila Yellie at nang makarating kami si Relle hingal na hingal at inabot ko sakanya yung plastic ng burgers.

“Ano bang problema mo? Bastos rin. Kausap ko palang si Nathan tapos hindi kayo nag-usap. Akala ko ba kayo? E ‘bat parang umiiwas ka?” Tanong ni Relle and I did not answered her. Instead, I just buried my face between my hands and tears started to flow. Hindi ko pinahalata na umiiyak ako.

Manila, Philippines now boarding”

“Tara na” Sabi ni Yellie and I peeked and tumayo na sila ako naman kaagad na tumayo at iniiwas ko ang mukha ko sa kanila I took my Back pack and I sprinted. Naguna ako sa pag-lalakad, ayaw kong Makita nila na affected ako.

We got inside the plane at katabi ko si Spadex. I never showed my face to them pero napunasan ko rinkaagad ‘yon kaya hindi naman siguro obvious na umiyak ako.

“You’re eyes are red.” Tsk. Si Spadex nanaman.

“Sus! Puwing lang ‘to” Sabi ko and He smirked

“Puwing? Or just  broken?” Sabi ni Spadex at tinitigan ko lang siya. Nakipag titigan din naman siya.

“E ikaw? Hindi ka ba broken?” Tanong ko out of the blue at bigla siyang umiwas ng tingin

“I’m not b-broken” Sabi niya and it’s my turn to smirk

“Tsk. Oo na aminin ko na. It was Nathan all along.” Sabi ko and then my tears went out at bigla ko itong pinunasan at lalo namang dumami ang tumulo and then it resulted me in sobbing. Well silent sobbing. Nakaka-hiya sa mga stewardess.

Naramdaman kong pinat ni Spadex ang ulo ko at sinandal niya ulo niya sa ulo ko.

“I’m broken because of Merthella” Sabi ni Spadex and I looked at him. Humiwalay siya at biglang may tumulo na luha sa mga mata niya.

“I guess we’re both broken”

LLY 2: The One That Got AwayTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon