Epilogue: Fall For You
Grade 4 palang ako nag-simulang umibig. Umibig ng hindi ko inaasahan.
Sa nag-daang panahon akala ko simpleng pag-hanga lang ang lahat pero sa katunayan isa palang mala-fairytale ang naging buhay ko at ang kulang nalang ay ang salitang And they lived happily ever after.
Nag-kamali ako.
Hindi pa pala yun yung happily ever after namin. May mas malala pang nang-yari.
Hindi natuloy ang flight ko nung araw na iyon dahil dumating siya. Hindi ako nag-sisisi na mahalin siyang muli.
Matapos ng araw na iyon maraming nag-bago. Medyo naging mas masaya ang mga araw namin.
Ang barkada, pamilya ko, pamilya ni DJ, ako, at si DJ ay naging masaya.
Pero sabi nga nila Laging may storm na darating matapos ang tag-araw.
Dumaan ang maraming araw at napag-desisyunan namin na mag-karoon ng parang party.
By the time of the party had arrived nag-karoon ng malagim na pang-yayari. Dugo sa paligid, umaapoy na sasakyan sa ibaba ng cliff, nawawala si DJ. Nawawala siya. Walang naitalang patay nung araw na ‘yon hindi rin namin alam kung nasaan yung driver.
--
Araw ng birthday ko, hindi ako naging masaya. 2 weeks simula nung mawala siya. Pinahanap namin siya pero wala talaga.
“We think that because of that accident maaring ikinamatay ni David ang pag-kahulog sa bangin. Wala kaming leads kung nasaan si David pero maaring patay na siya” Hindi ako naniwala sa sinasabi nung investigator.
“That’s not true” Sabi ko at tsaka ikinuyom ang palad
“Pero yun ang maaring mang-yar—“
“WALA KAYONG ALAM! DI NIYO PA NAKIKITA BANKAY NIYA DIBA?! DIBA? Sabihin niyo napapagod na kayo sa kakahanap! Sabihin niyo buhay pa siya!” Umiyak na ako sa harapan nila pero hindi ko na sila pinansin dahil ang mahalaga sa akin ay ang mahanap siya.
“Gusto ko pa siyang makita…Gusto ko pang makita niya yung anak niya. Gusto ko pang makita niya ang anak namin”
Napa-hawak ako sa tiyan ko kasabay ng pag-luha ko habang tinititigan ko yung kalangitan na walang bitwin. Tanging ang buwan lang ang meron. Nalaman kong buntis ako nung araw na pinuntahan kami ng mga investigator kaya ko rin nasabi yung mga iyon.
Lonely moon shining on an empty sky.
“Naomi…Okay ka na?” Narinig kong sambit ni Harvey pero tinignan ko lang siya at hindi na ako nag-salita pa.
“Alam kong masakit para sayo ang nang-yari.” Sabi niya and I just closed my eyes and pakiramdam ko isang pitik nalang guguho na ang mundo ko.
“Pero kahit anong mang-yari tandaan mo ang anak niyo.” Sabi ni Harvey that made me look at him and I just smiled weakly
“You’re right.” Sabi ko
“Well. I better get going inside. May aayusin pa ako sa business” Sabi ni Harvey and I just nodded
“Cause all I know is we said hello
And your eyes look like coming home
All I know is a simple name,
everything has changed
All I know is you held the door
You'll be mine and I'll be yours
BINABASA MO ANG
LLY 2: The One That Got Away
Romance4 Damn Years of Waiting and Waiting, Pero it turned out na naka move on na pala ang Both sides. Bukod sa Sakit na naranasan ni David Jon Gonzales. May mas masakit palang nararamdaman si Naomi Rivero dahil sa pag-ka confuse niya sa mga nang-yayari. W...
