He's part of my soul (R-18)

Chapter1

Meet him again

"wala ka na ngang pakinabang dito sa bahay waldas ka ng waldas ng pera ng anak ko!"

"Anak mo lang, hindi nanalaytay ang dugo ko sa katauhan ng anak mo ezkhaea" sigaw ng tyong kay mama

"mabuti ngat hindi ka niya ama! Dahil isa kang kriminal"

"Magdahan dahan ka sa mga sinasabi mo baka tong kriminal na nasa harapan mo ay Di mag dadalawang isip na gilitin kayo ng buhay ora mismo" nakaramdam ako ng kaba sa mga sinasabi ng aking ama amahin, Sana matapos na ang araw nato Sana!

"sana noon pa man! Sana hindi na ako sumama sa Iyo kasama ang mga anak ko! Kung alam ko lang sana Di sila namumuhay na parang impyerno ngayon!"
Hinawakan ko na sa likod si mama nangangatal ang mga kamay ko sa pagkakahawak sa kaniya.! Wake up xiea kailangan ka ngayon ng mama mo at ng kapatid mo!

" Subukan niyong, umalis diniyo kilala kung sinong kinakalaban niyo" dito ko na naramdaman ang tunay na takot na baka maulit ulit ang limang taon ko nang binabaon sa aking memorya! Not again please.hindi siya mag dadalawang isip na patayin kami dahil nagawa niya mismo yon sa sarili kong ama.

Nanlulumo na ako sa aking sarili ng pumasok nanaman sa isip ko si daddy my poor daddy! I miss him damn much! I promise that I'll grow up to be a brave women... I'll be brave i will be!

Natauhan nalang ako ng sigawan ako ng ama amahin ko usual sweldo ko nanamn! Walang hiyang butete to ang laking tao!

"Hoy ikaw Ella! Amin na ang pera at baka kung saan mo pa yan gamitin"
Pinipigilan kung Iikot ang dalawang mata ko sakaniya! Damn this old man.. Mamatay kana King ina ka!

"heto po tyong"

"kumpleto ba to?" Asa ka!
"buo po" pagsisinungaling ko, nagtatabi ako ng kahit kunting halaga para sa pag takas namin na matagal ko ng pinaplano.

"sige umalis kana! Atupagin mo ang pagtatrabaho mo! Wag kang lalandi at baka mapatay pa kita! Go to hell!

" MACARIO"sigaw ni mama, halakhak lang ang tugon ng ka niyang pangalwang asawa....
Kahit tumutunog na ang aking tiyan dahil sa kagutuman pinilit ko paring mag paalam ng maayos kay mama ayaw ko ng makihati sa ano mang pagkaing nakahain....

" Ma una na po ako" hinalikan ko na sila sa nuo at ganun Din kay blix, hindi ko na inaantay ang sagot ni mama at dali dali akong lumabas ng apartment na kasalukayan naming tinitirahan.

Pagkasakay ko ng jeep dun kumalam ang sikmura ko halos mapamura ako dahil namimilipit sa sakit ang tiyan ko! Damn this life diko nalang pinansin dahil sakto lang ang dala kong pamasahe papasok at pauwi...inaashan ko nalang ang pagkain na pwedi sa opisana ang kaso nakadepende lang! Kaya moto Ella hindi ka magdadala ng apelyidong batumbakal kong Di ka matatag gutom lang yan!
Kunting ipon nalang at maiaalis ko narin sila mama at blix sa impyernong buhay na yon! Kahit anong trabaho pa pa pasukan ko Di ako susuko ika nga nila don't give up on your dream! At if there's a will theres a way!

Pagka rating ko sa Heirass Washton Enterprise ay agad akong tumungo sa cubicle ko at bumati sa mga ka offficemate ko isa akong Encoder sa writing publicity department sa kompanyang to, apat na taon na ako dito pero diko parin kilala ang Big CEO AT VP ng kompaniyang to! in the other side I think its because of their personal life, Bahala na basta ako magtratrabaho para makapag ipon tapos!

Napatingin ako sa luma kong relo na bigay pa ni daddy sakin, Kumikirot parin ang tiyan ko nagpa tuloy nalang ako sa trabaho para maibsan ang gutom ko!

Tumunog ang wrist watch ko nabigla nalamang ako ng pasado alas kwatrona! Dina ako nakapag lunch pero mabuti na rin yon dahil wala din akong pambili ng pagkain! Uuwi na din naman na ako... Hinaplos halos ko ang aking tiyan dahil sa kagutuman. Pumunta ako sa water despenser para sa mga empleyado iinom ko nalang muna ito. Isang oras nalang din naman ay out ko na.

Nahihilo akong umupo siguro dala na rin ng pagod at kulang sa pagkain.

"Hey ba-be you okay? You look pale Ella" ani ni Jo ymar kaooficemate ko, siya din ang tumulong sakin na makapasok dito sa trabahong ito kahit na hindi ko natapos ang course na journalist, isa siya sa mga matatalik na kaibigan ko dito sa kompanya.

"Yah, I'm fine I'm just tired" pagsisonungaling ko, ayaw kong sabihin pa sakaniya na nagugutom ako dahil paniguradong Papagalitan niya ako at bibilhan ng pagkain, gustuhin ko man ay kinakain ako ng kahihiyan ko dahil tulad ko ay ganun din siya may pinapakain na pamilya sa probinsya. Pero Iba siya dahil masaya ang pamilya niya at kumpleto.

"Are you sure" pangungulit niya.

"Yes! Well go back to work baka may makakita pa satin masesanti pa tayo pareho"

"Okay!" pagsuko niya

One hour past palabas na ako ng building nahihilo parin ako. Akala ko ay aayos na ang pakiramdam ko pero hindi pa pala. Nag paalam na ako kay Jo para makauwi.

"Jo una na ako sayo"

"Haluh! Ba-be Di ako makakasabay mag oovernight kasi ako, kailangan ng datung ng kapatid ko para tuition kaya kailangan kumayod alam mona panganay"

"Siguro, sa susunod na ako Mag OVT kailangan ko kasi umuwi kagad"

"Ay gora na ba-be para makahanap kapa ng jeep diyan Ingat"

Paglabas na paglabas ko ay na pahawak ako sa railing ng parking lot! Shet mukang Di ako sa looby na punta! Nagblublured na paningin ko! Dumiretso ako sa Exit para makaalis na dahil wala akong nakikitang madaming kotse na kalimitang nakikita sa parking lot, pero nahinto ako sa paglalakad ng may magsalita sa likuran ko!

"Hey miss what are you doing here?this parking lot is only for Mr. CEO"

Shocks bat diko yon alam ei bat siya andito, pinagloloko ata ako ng lalaking ito! That voice its sounds familiar but damn I can't focused, because, I'm so unconscious right now! Gutom na gutom na ako at gusto ng umuwi, magmumuka na akong patay gutom sa pustura ko ngayon!

"Hey miss I said this is private! Bingi kaba?" nag iinit na ulo dumadagdag kapang lalaki ka, kahit kailan talaga walang pakundangan ang mga tao lalo na sa mga taong may lawet!

"I don't care! Wala akong pakialam!"

"What you don't care? You're not scared on the consequence once Mr. CEO knows about this?"

"Mr CEO my ass! Ni bulto noon Di ko pa nakikita isama mo na pati ang anino!Ano bang meron sa parking lot na to! At private private pang nalalaman, ganun kaarte ang CEO para pati kotse niya ay dapat walang katabi? " Sigaw ko sakaniya habang nakatalikod parin ako kay Mr. Who are you
Naninibago man ako sa mga salitang binibitawan ko ay nadala ko na din ang naririnig at nasasaksehan ko sa kalyeng tinirahan ko. Pero dahil graduated ako ay may manners din naman ako

"I'm the CEO miss and I'm sure you're just one of my employee according to that uniform you are wearing"

OH FUCK WHAT DID I DO!
Haharap na sana ako ng namilipit sa sakit ang tiyan ko at bigla nalang nandilim ang paningin oh fuck not now! Inaantay ko nalang na matangay ako ng pagkahilo ko at sasalo sakin ang matigas na semento Ngunit sa matigas na dibdib at mabangong bisig ako natumba... HEAVEN! AT naaninag konalang na isang Bulto ng lalaki ang nakayapos sakin at tuluyan na akong kinain ng kadiliman

Pagka gising ko napasinghap nalang ako sa puting kisame at amoy ng arumo! Di nga ako nagkakamali nasa hospital ako! How do I forget this kind of this place! Eh dati palang ay araw araw naaadmit sa ganitong lugar.
Naalimpungatan nalang ako ng may humawi sa buhok ko unti unti kong nilakihan ang pagkakabuka ng mata ko at nanlamig ako sa kinahihigaan ko at parang tumigil ang aking paghinga.

Unti unti akong nanlumo sa nakikita ko how I miss this man! How can I forget this man..... My heart beat fast at siya lang ang nakakagawa sakin nito almost 5 years pero alam kong siya parin. Akala ko hindi ko na siya makikita pero heto siya sa harapan ko! Pero baka nanaginip lang ako? Sinampal ko ng mag asawang sampal ang sarili ko pero hindi parin siya nawala! Totoo siya hindi ako nanaginip.

"you okay?"
how Imiss his voice pinipigilan kong tumulo ang mga luha ko

"Soul"

-------
Keep reading❤️