Aşk, bir başka insanın ruhuna erişmekse eğer bunun en iyi yolunu anlatan kelime Har’dır; “İnsanın ruhuna erişeceksen deliğinden değil yarasından gireceksin.”
Duyguları derin ve güçlüydü ama onları gizlerdi..
Eve telefon açtım eunbyul'a : +Alo? -efendim bong she +eunbyul ben bugün eve gelmeyeceğim anemler ararsa haber ver sadece gelmek istemiyorum o kadar diyip konuşmasına izin vermeden kapattım. Ben sadece bugün kaiyle kalacaktım uyku tulumlarımızı aldık ve yıldızların altında uzandık. Kai bana bakarak seni seviyorum dedi. Ben seni seviyorum diyemedim. Sadece onun yanağından öptüm. Kai elimi tuttu yaklaşık 2 saat sonra uyumuştu ben uyumamştım sadece onu izliyordum. Yüzünü unutmamak için yüz hatlarını ezberliyordum. Güneş doğmaya başlamıştı artık. Kainin kulağına seni seviyorum diye fısıldadım... Yola çıktım daha şimdiden özledim ama artık yeter. Onu bitirmeliyim içimde. Eve gittim eunbyul kapıyı açtı. -neredeydin Bong she? +lütfen eunbyul sorma... Artık öyle bir raddeye gelmiştim ki kendi kendimi bitiriyordum kaiyi içimde bitireceğime artık dayanamıyordum ikisinden birini tercih etmeliydim. Bahçeye çıktım hava almak için tae geldi yanıma yanağımdan öptü. -aşkım iyimisin sen? +iyiyim -seni çok özledim... +burdayım işte Ahh tae aşkının sadakati beni bitiriyor. Taeye sarıldım canım ben uyuyacağım görüşürüz dedim. Tae iç çekerek peki dedi. 🌺🌺🌺🌺🌺 Sabah giyinip şirkette doğru yola çıktım. Kai erkenden gelmişti. Odama çıkıp yeni kombinasyonlar geliştirmeye başladım. Bunların hepsi kainin tarzıydı. Kapı çaldı. Buyurun dedim. Gelen kai'ydi. Kombinasyonu görünce ıslık çaldı narin ellerinle yine harikalar yaratmışsın dedi. Gülümsedim boynuma sarıldı.Bu sefer kendimi geri çekemedim ona sarıldım bende onu öptüm. Kai mutlu bir şekilde odadan ayrıldı. Bende mutlu olmuştum onunlayken gerçekten mutluydum nasıl bu hale geldik. Hersey çok zordu artık. Kurtulmanın tek yolu vardı. Kimsenin kalbi kırılmadan...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hava almak için şirkettin çatısına çıktım. Yüksekten korkardım, aslında düşmekten. Ayağımı ileri attım. Soğuk ve sert rüzgar yüzüme çarpıyordu bende ona ilerlemek istiyordum hayatımı düşündükçe bırakmak istiyordum kendimi çatıdan kuş gibi süzülerek hem belki orda bulurdum mutluluğu onu eskisi gibi uzaktan severdim... Ayağımı kaldırdım boşluğa attım sadece aşağıya süzüldüm gözlerim kapalı bir şekilde...
Duygularını topladı dört bir yandan, bohçaladı sır dünyasında.
Arkadaşlar bölüm kısa oldu bidaha ki bölümde telafisi olacak. Bu arada kitapta diğer karakterlerden kesitler gelsinmi yorumlarda belirtirmisiniz? Bir de karakterlerin tanıtımı görselleri gelsinmi ilerki bölümlerde
Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın lütfen canlarım ❤️
