Under The Stars

Chapter 7

10am na ng magising kaming mag kakaibigan. Dali dali kaming bumangon at nag ayos para kumain ng lunch. Sa ngayon ang plano lang namin is to check the whole place kung papatok ba dito ang itatayo naming restaurant.

"Hoy Altaira, itext mo si Dark. Ask him if he ate breakfast already." Utos sakin ni Chantelle habang pinupuyod ang buhok niya. Agad akong sumunod at dinampot ang phone ko.

To: Dark

Hey? Nag breakfast ka na? We're about to go down na to eat.

I send it to him and wala pang isang segundo nakatanggap din ako ng text galing sa kaniya.

From: Dark

Hey I just woke up. Kumain na ba kayo?

From: Dark

Hindi pa. Sabay na tayo kumain. Give me five minutes.

Hindi na ako nag reply at sinuklay na lang ang buhok ko.

"Anong sabi ni Dark?" Tanong ni Carmela.

"Kakagising din niya. Sasabay daw siya sa atin." Sagot ko sa kaniya. Hindi na siya sumagot pa dahil naging abala na siya sa phone niya.

Ilang sandali pa nakarinig kami ng katok sa pintuan. Agad ko kinuha ang rattan bag at inilagay doon ang phone, wallet at make up kit ko bago lumabas.

"Good morning Alte!" Nanlaki ang mata ko ng marinig ko ang itinawag niya sa akin. No one call me Alte. Not even my family. "Nagulat ka ba? Nahahabaan kasi ako sa pangalan mo kaya Alte na lang. Pero kung ayaw mo, sige Altaira na lang."

"Uh, hindi. Nagulat lang ako kasi walang tumatawag sa akin ng ganyan. Ikaw pa lang."

"Really? Good to know na ako lang ang tumatawag sayo ng Alte." I smiled at him and walk toward my friends na nangunguna sa pag lalakad.

After we ate breakfast Carmela and Chantelle decided to do snorkeling while I and Dark will do our business.

"The place is good. Madaming turista and maganda ang ambiance. What do you think Alte?"

I look down to hide my blushing face. "I agree. But we still have a lot on our list. Let's check the other places first before we decide."

He nods. "How about our special dish? I mean our own dish. Yung sa restaurant lang natin makikita? Do you have anything in mind?"

"Actually, yes, but I don't know if our customers will like it."

"Edi ipatikim mo muna sa akin." Ngumiti siya ng matamis sa akin. "Ano ba ang tawag mo sa dish na yan?"

"Potato chicken."

Kumunot ang noo niya. "Ano naman yun? Baka lason yan ha."

"Bwiset ka! Hindi yun lason!" Hinampas ko siya ng malakas sa braso.

"Sorry na. Masarap ba yan?"

"Siguro, favorite yun nila mom. They always want me to cook kapag birthday nila or may special occasions."

"Alright, kapag nakauwi na tayo, ipagluto mo ako ng potato chicken mo." He patted my head while smilling.

"Wow, maka-hiling akala mo boyfriend eh."

"Hmm, malay natin maging boyfriend mo talaga ako di'ba? Practice lang." He said and winked.

Ngumiwi ako sa kaniya. "Dark, wag mo akong gawing rebound."

"A-altaira, hindi naman kita ginagawang rebound. I didn't mean it that way." Nanlalaki ang mata niya habang sinasabi ito sa akin. "It just that, you was the first person who sees me as someone who can do more. I thought I can joke around you that way. I'm sorry." He looked so sad.