slow loris ✔

27

Dört Yıl Sonra

Dört sene.

Kırk sekiz ay.

Mutlu, mutsuz, farklı geçen birbirinden değişik onlarca gün.

Lee Jisung ne durumda?

İçerisi lacivert - mor tonlarında tasarlanmış farklı, büyük bir restorant.

Onlarca kişi.

"Hyung, siparişler yetişmiyor!"

Seungmin ve Hyunjin deli gibi çalışırken, Minho mutfakta ter döküyordu.

"JEONGİN! KÜÇÜK TİLKİ NEREYE GİTTİN?"

Minho mutfaktan bağırırken, kısa süre içinde Jeongin geldi.

"Dediğin malzemeleri getirdim hyung. Tamam! Geliyorum!"

Bu sefer de Seungmin'in bağırışına ilerleyen Jeongin de diğerleri gibi fazlaca yorulmuştu.

Kaç saat geçmişti?

İki? Üç? Belki de Yedi?

Tutulamayan süre akıp giderken, hiçbiri ne kadar geçtiğini bilmiyordu. Restoran yavaş yavaş boşalırken sonunda sadece çalışanların kalması ile hepsi kendilerini sandalyelere atmaya başladılar.

"Hepiniz iyi iş çıkardınız çocuklar.."

Minho onlara güç vermek için alkışlarken, Hyunjin ve Seungmin birbirlerine sıkıca sarılmışlardı.

İkisinin parmağında ise çift yüzükleri vardı.

Oh.. Henüz onlar henüz sadece nişanlılar!

Minho, anahtarları Hyunjin'e verdikten sonra üzerini değiştirip geri dönmüştü.

"Hyung, eve mi gidiyorsun?"

"Hayır.. Jisung'u ziyaret edeceğim."

"Giderken çiçek almayı unutma."

Minho ona gülümsedi ve restorandan ayrıldı.

bölüm sonu