slow loris ✔

4

üçüncü kişi
ㅡ hastane

"Gel benimle, Han."

Han, Minho'nun yüzüne baktı sadece. Nefesi daha yeni kendine geliyordu.

Minho ayağa kalktığında, Han onu takip etti.

"Nereye gidiyorsunuz?"

"Han'ın benimle gelmesini istiyorum."

"Mümkün değil, olmaz!"

Görevli önlerini kesmişken, Minho diğerini arkasına alarak konuştu.

"Han burada mutlu değil!"

"Daha toplasan bir saat geçirmediğiniz çocuktan nasıl anladınız bunu?"

Görevli haklıydı, daha bu sabah tanıdığı çocuk için yaptıkları fazlaydı belki.

"Beyefendi, şikayette bulunmadan gidin lütfen."

"Bir daha Han'a bir şey olursa arayacağınız ilk kişi ben olacağım. Gitmemi mi istiyorsun?"

Görevli Minho'ya doğru bir adım atacakken, Han araya girmiş, kafasını göğsüne yaslarken ellerini belinde birleştirmişti.

"Y-ya-p-ma"

Minho bir anlığına kalakalırken görevli geri çekildi.

"Han, içeriye gir."

Bekledi, Han hâlâ diğerine sarılıyordu, yanlış bir şey yapmaktan korkuyormuş gibiydi.

"Han, içeriye gir dedim!"

"Sen, ona bağırma hakkına sahip değilsin."

Minho, Han'a aldırmadan yürümeye çalıştığında, diğeri daha fazla tutundu.

"L-lüt-fen.."

"Han.."

"Lüt-fen.."

Minho kendisine sarılmaya devam eden çocuğa kollarını sarmış ve onu korkuttuğunu düşündüğünden saçlarını karıştırmış, minik bir öpücük bırakıp geri çekilmişti.

"Merak etme, seni yalnız bırakmayacağım."

Han, bu sözü aklına yazdı.

Lee.. Min.. Ho..

Tekrar gelecekti.

Söz vermişti.

İyi insanlar.. sözünü tutmalıydı.

bölüm sonu