slow loris ✔

28, final

üçüncü kişi anlatımı

Minho kapüşonlusunu başına geçirip giderken, geç saate rağmen açık bir çiçekçi bulup gülümseyerek içeriye girmişti.

"Hoşgeldiniz."

"Merhaba, ben çiçek alacaktım da."

Çalışan adam, Minho'nun dediğine gülmüştü.

"Tabii, ne için istiyorsunuz?"

"Mezarlık için."

"Oh.. Bu saatte mi?"

Minho kafasını salladıktan sonra adamın seçtiği bir çiçek buketinin ücretini ödeyerek oradan ayrılmıştı.

Yol boyunca yürürken, sürekli olarak saati kontrol etmeye başladı.

Mezarlığa gitmeden önce hastanenin önüne gelirken, adımlarını hala çalışanların olduğunu hastaneye çevirip içeriye girmişti.

"Merhaba Bay Lee."

"Merhaba."

Kadının el hareketlerini artık ezberleyen Minho, merdivenlerden hızlı adımlarla çıktı

Gideceği odaya gelmeden önce her zaman gördüğü küçük çocuğu görmüştü.

"Beomie? Bu saatte odanda olmalısın, koridor tehlikeli.."

"Ama Jisung çok ağlıyor.. Geleceğini bildiğim için sana söylemem gerekiyordu. Ona sımsıkı sarıl ve ağlamasın.. Ben sarıldım ama işe yaramadı.."

Minho, gülümseyerek küçük çocuğun saçlarını okşadı.

"Aferin sana.. Hadi bakalım, odana git. Ben Jisungie ile ilgileneceğim."

Çocuk gülümseyerek uzaklaşırken, Minho birkaç adım daha atıp bir kapının önünde durmuştu.

Kapı tıkladıktan sonra, içeriden gelen 'girin!' sesine karşı ilk önce kapıyı hafifçe aralayıp içeriye bakmıştı.

Işıkları kapatmış, camdan hüzünlü bir şekilde bakan, dizlerini kendine çekerek, hıçkırıklar eşliğinde ağlayan Jisung'u gördüğünde, endişelenerek onun yanına gitti.

Jisung, gözyaşlarından zar zor Minho'nun geldiğini görüp ayağa kalkıp koşarak diğerinin kollarına atlamıştı.

"Beomie demişti ama bu kadar kötü olacağını düşünmemiştim.. Neyin var?"

Jisung, Minho'ya sımsıkı sarılıp yüzünü boynuna gömmüşken gözyaşları akmaya devam etse de anlatmaya çalışmıştı.

"Bugün.. Geçen ay gelen çocuk vardı ya. Şu intihar etmekten son anda kurtardığım.. Bugün.. bugün başaramadım. Onu kaybettik.. Beomie saatlerce başında ağlamasına rağmen ben ağlayınca beni teselli etmek için sarıldı.. Seokyeon'u kurtarabilirdim.. Neden yapamadım?"

Jisung anlatarak daha fazla ağlamaya başladığında, Minho onun saçlarını okşamaya başlamıştı.

"Bu yüzden mi çiçek almamı istedin.."

"Evet.. Seokyeon ölmeden önceki gün bana çiçek vermişti. Beomie, sen ve çiçekler haricinde artık sevdiğim bir şey kalmadı demişti.. Çiçeklerle birlikte ona düzgün bir veda etmeliyim."