👑Endlessly Before My Eyes[Dreamcatcher]✔

╠11╣patience

"O çocuklara sahip olamayacaksınız. Sizi yeneceğim, sizi yeneceğim. Mavi güllerin yanına gitmeyeceğim." Yoohyeon o günden beri sürekli bu cümleyi düşünüyordu. Neler yaşatmışlardı Kraliçe Celia'ya.

"Kraliçe Yoohyeon" Gahyoen'un sesi ile irkilmişti Yoohyeon. "Evet Gahyeon, ne istemiştin?"

"Kraliçem saray girişine kırmızı güller mı istersiniz yoksa beyaz mı? Yoksa aklınızda başka bir şey mi var?" Doğru ya ilkbahardaydılar. Doğum gününden sonra günler ne hızlı geçmişti ama.

"Benim herhangi özel bir istediğim yok Gahyeon. Sarayın görünümüyle ilgili en bilgili kişi Siyeon ona danışabilirsin." Gahyeon başıyla Yoohyeon'u onaylamıştı. Gahyeon taht odasından çıktıktan hemen sonra Yoohyeon yine onlarla başbaşa kalmıştı.

"Şu Gahyeon'a bak Yoohyeon bir işi dahi beceremiyor. Bahçıvan olan o, hangi çiçeğin olacağını ondan daha iyi bilen başka birinin olmaması lazım. Ama şu olana bak başka birine danışıyor." Yoohyeon'un sabrının sınırlarını zorlamaya başlamışlardı artık. Başta onun kendine olan güvenini azaltmaya çalışmışlardı. Zamanla bunun bir faydasını görememişlerdi. Şimdi ise hedefte arkadaşları vardı. En ufacık şeyde bile onları kötülüyorlardı. Belki de şuan doğru hedefteydiler. Yoohyeon'un en değerlilerinden başlamak.

Yoohyeon o kadar dalmıştı ki tam önünde duran Minji'yi farketmemişti. Artık Minji'yi her gördüğünde direk kolundaki mühre bakıyordu. Belki de ona en çok güç veren şey Minji'ydi. En yakınlarından biri o özel çocuklardan biriydi. O hedef alınanlardan biriydi.

Evet, Yoohyeon'un onları susturması mümkün değildi. Ama dayanmalıydı. Kraliçe Celia onu seçmişti. Nasıl seçmişti? Neden seçmişti? Kimse bilmiyordu, o da bilmiyordu. Ama o doğru kişiydi, doğru kişi olmak zorundaydı.

Yorumlarınız eksik etmeyin♡

Kitap nasıl gidiyor gençler? Sıkıldınız mı?