Var Mısın İddiaya? | Tamamlandı✅

🏀Bölüm 20

Selaam,

İyi okumalar canlarım💜

*

Beni öptü, utangaç bir şekilde yüzüme baktı, hafifçe güldüm, sersemlemiş bir şekilde koşarak yanımdan uzaklaştı.

Saatler geçti, eve geldim ama yüzümdeki o aptal gülümseyiş geçmedi.

Elimdeki basketbol topunu sektirirken gelen gürültüyle başımı kaldırıp baktığımda babamı gördüm. Şaşırsam da belli etmedim.

"Topu at!" dedi sertçe. Elimdeki topu ona attığımda sektirmeye başladı. Onu kaşlarım çatık bir şekilde izlerken bu da onu farketmiş olacak ki konuşmaya başladı.

"Yalan söyledim. Seni ona değil, kendime benzetiyorum... Kendi gençliğime" dediğinde afallayarak yüzüne baktım ve diyeceklerini beklemeye başladım.

"Senin yaşlarında basketbol oynardım sürekli, senin gibi bir hayalim vardı. Bizimkilere söylediğimde dalga geçmişlerdi" dediğinde topu potaya attı. Üçlük atması şaşırmama sebep olurken devam etti.

"Pes etmedim, hırslıydım. Senin gibi acımasızdım. Serttim"

"Hâlâ öylesin" diye mırıldandığımda hafifçe güldü. Bana yıllar sonra ilk kez gülmesi içimde farklı şeyler hissetmeme sebep olmuştu.

"Annenle... O zamanlar tanışmıştık. Bir sebepten bırakmak zorunda kaldım basketbolu"

"Sevdiğin kadın için geleceğinden mi vazgeçtin?" dedim şaşkınlıkla. Başını salladı.

"Benim geleceğim oydu. Basketbola aşık bir insan da olsam hiçbir şey ondan önemli değildi"

"Ben olsam vazgeçmezdim" dediğimde burukça güldü.

"Aşık olursan ve öyle bir durumda kalırsan o zaman görürüm"

Cevap vermedim, ben aşık oldum zaten baba diyemedim.

"Senden nefret etmedim hiç" dediğinde ona döndüm.

"Sadece sana baktıkça onu hatırlıyorum. O gittikten sonra her şeyi değiştirdim. Evi, arabayı, ona dair her şeyi... Ondan kalan tek hatırasın" dedi acı içinde. İlk defa bunu bana itiraf ediyordu.

"Bugün... Onları gördüm" dedi ve yutkundu.

"O adamı mı?" dedim titreyen sesimle. Başını salladı sakince.

"Nasıl böylesin?"

"Onu seviyor. Benden vazgeçti,ne yapabilirim? "

"Ben olsam sevdiğim kadını bırakmazdım" dedim sertçe. Topu elinden atıp bana döndü.

"Benden nefret ederken mi?" dedi sesini yükseltip.

"Benden nefret ediyorsun değil mi? Böyle olduğum için, sana babalık yapamadığım için. Ne yapsaydım? Eve mi kapatsaydım? Zorla mı tutsaydım? Sevmiyordu!"

"Niye evlendiniz o zaman?" dedim öfkeyle.

"Seviyordu, seviyordum!" dedi o da bağırarak. "Hiçbir şey yapmadım! Vurmadım! Bağırmadım! O herifi bana tercih etti ne yapsaydım?"

Sustum.

"Seni bu yüzden kendimden uzak tutuyorum! Bana acı veriyorsun, bana onu sevmeye ona aşık olmaya başladığım zamanları hatırlatıyorsun"

"Niye yanına aldın?" dedim acı içinde. "Ne diye beni yanında tuttun? Madem acı çekiyordun ne istedin? Benim de mi acı çekmemi?"

Ona doğru bir adım attım.