Var Mısın İddiaya? | Tamamlandı✅

🏀Bölüm 19

Ben geldiiiim

İyi okumalar ❤️

*

"Kalk kalk kalk kalk!"

Gelen seslerle gözlerimi ovalayıp hafifçe aralayarak başımda duran Tuna'ya baktım belli belirsiz.

"Oğlum ne diye şafak operasyonu yapar gibi dalıyorsun içeri!"

Hafifçe sırıttı. "Rahatsız mı ettim yoksa?"

Etrafıma baktığımda Hande ve Cem ortalarda gözükmüyordu. Kolumun üzerinde uyuyakalan Nilay'a bakıp derin bir iç çektim.

"Geç kalıyoruz" diye mırıldandı.  "Şimdilik seni yalnız bırakıyorum. Çabuk ol ve hazırlan"

"Kıyafetlerim yok" dediğimde yandan güldü.

"Aldırdım evinden"

Nilay'ı işaret ettim. 

"Hande'nin hiç kullanmadığı yedek kıyafeti?"

Pes ederek başımla onayladım. Mutfağa doğru ilerlerken kolumda uyuyan güzeller güzeli kıza döndü bakışlarım. Öyle saf, öyle temizdi ki. Öyle masum uyuyordu ki. Çocuk gibiydi.

Yüzüne gelen saçını yüzünden yavaşça çektim ve yavaşça sevmeye başladım saçlarını. Ardından saçlarına bir öpücük kondurup yanına uzandım. Bir süre onu izledim. Yüzünün her bir detayını izledim. Sanki ezberlemek istiyordum bu yüzü. Avucumun içi gibi bilmek istiyordum. Aşk böyle bir şey miydi? Bu muydu yani? Olana kadar tüm bu güzelliklerden uzak yaşayıp olduktan sonra bu güzelliklerin içinden çıkamamak mıydı aşk?

Sahi, sizce aşk neydi?

Kıyamamak mı? İçin gidercesine ona bakmak mı? Bakmaya doyamamak mı?

Hafifçe yerinde hareketlenirken neden bilmiyorum ama gözlerimi kapattım. Sanki beni uyurken görünce nasıl tepki vereceğini bilmek istiyordum.

Hafifçe kolumun üzerinde kıpırdayıp yana döndüğünü hissettim.

"Poyraz" dedi fısıltıyla. "Uyuyor" dedi sonra hafif bir sevinçle kendine. Ardından saçlarımda ellerini hissettim. Saçlarımda dolandı biraz elleri.

"Hep saçlarını sevmek istedim" dedi itiraf edercesine.

"O ilk günden beri gördüğüm asla düzgün olmayan saçlarını sevmek istedim" dedi tekrar ederek.

Ardından yüzümde gelindi bir süre elleri.

"Sakalların yeni yeni çıkıyor" dedi sanki uyandığımı, onu duyduğumu biliyormuş gibi. 

"Seni bir yere kapatmak istiyorum. Kimsenin görmemesini, kimsenin konuşmamasını istiyorum. Fazla mı abartıyorum? " diye sorduğunda gülecek gibi oldum ama gülmedim. Aynı şeyleri ben de ona karşı hissediyordum. Onda gördüğüm şeyi görecekler, onu sevecekler diye ödüm kopuyordu. Köpek gibi kıskanıyordum... Bunu ilk kez kendime itiraf eder gibi bir halim vardı.

"Şuan seni öpsem uyanır mısın?" dedi sakince. "Yok ya" dedi sonra itiraz edercesine. "Uyandırmayayım"

Bir süre daha öyle kaldığımızda tereddütte kalmış gibi yeniden konuştu.

"Uyandırsa mıydım?"

Saniyeler geçmeden yine vazgeçti. "Yok yok, uyandırmayayım"

Ardından adım sesleri duydum.

"Ohooo siz hala uyanmadınız mı ya?" dedi Tuna sitemle. Hemen ardından söylenmeye başladı.

"Yine mi uyudu bu?"