Var Mısın İddiaya? | Tamamlandı✅

🏀Bölüm 1

Not : Kitabı 16 yaşıma yeni girdiğim zamanlarda yazdım. Bu yüzden saçma, mantıksız gelen yerler olabilir.

Öncelikle, şu konuya bir açıklık getireyim. Burada tüm kurgular birbirinin aynısı nereden bakarsanız bakın. Her kurgu birbirine benziyor. Kitapları geçtim, her yazar bir şeyden etkilenip kitap yazmaya başlar. Her yazarın bir ilham kaynağı olmuştur, o fikri onun aklına sokan bir şeyler olmuştur.

Lütfen, rica ediyorum kitabımı hiçbir filmle, diziyle veya başka bir kitapla kıyaslamayın.

Başlama tarihini buraya bırakır mısınız? 🖇️

➡️BAŞLIYORUZ...⬅️

▪️

Koskoca 3 ay göz açıp kapayıncaya kadar bitmiş, okulun ilk günü nihayet gelmişti. Aceleyle bir yerlere yetişmeye çalışan insanlar, telaşla okula doğru koşuşturan öğrenciler... Ve daha bir çoğu kendini sokağa atmışlardı. Onların aksine rahat bir şekilde ilerliyordum. Ellerim cebimde, ıslık çala çala okulun bahçesine ulaştığımda bakışlar üzerime çevrilirken etrafa göz gezdirdim. Her zaman oturduğumuz bankta oturan Tuna elini salladı yerini belirtmek için. Görüş açıma girdiğinde adımlarımı ona doğru yönlendirdim.

"Günaydın bro," dedi, neşeli bir ses tonuyla. 3 ayın her günü birlikte değilmişiz gibi beni gördüğüne sevinmişti.

"Günaydın kardeşim." dedim, havada duran elini ellerime kenetleyerek. Erkekçe tokalaştıktan sonra karşısındaki yerimi aldım ve bacaklarımı öne doğru uzatıp oturduğum yere iyice yayıldım.

"Handeyle Cem nerede?" diye sordum, okulun bahçesini gözlerimle keserken.

Başını telefondan kaldırıp, "Kantine gittiler." dediğinde 'anladım' dercesine kafamı salladım.

Üçüyle de çocukluk arkadaşıydım. Onlardan başka arkadaşım yoktu. İstesem olurdu ama bu üç sevimsiz bana yetiyordu.

Görüş açıma Hande ve Cem girdiğinde ikisinin de söylene söylene gelirken beni gördüklerinde sustuklarını farkettim. Yanımıza varlıklarında ise derin bir sessizlik oluşmuştu.

"Günaydın kardeşim," dedi ve omzuma dokundu Cem. Ona gülümserken Tuna'nın yanına bıraktı kendini.

"Günaydın kardeşim."

Hemen ardından Hande de yanımdaki yerini aldı.

"Günaydın çirkin," diye mırıldandım, ona takılmak amaçlı şakalaşırken. "Bakıyorum çok mutlusun okula geldiğine."

Kafama vurdu. "Sensin çirkin. Utanmıyor musun bana çirkin demeye?"

"Ne vuruyorsun lan?" dediğimde omuz silkti. Eli hemcinslerinin aksine fazlasıyla ağırdı.

"Hak ettin." diye söylendi hafifçe gülerek. Ona ters bir bakış atıp Tuna'nın oturduğu banka ayaklarımı uzattım ve gözlerimi kapattım.

"Off çok tatlı ya!" Kulağıma dolan sese aldırış etmedim. Bu tarz söylenimlere alışmıştım artık. İnkâr etmiyordum, kızların ilgisini çekebilecek biriydim. Tam o sırada kulağımın dibinde biri cırladı.

"Sensin tatlı. Hadi işine bak işine!"

Cem ve Tuna gülerken gözlerimi açıp Hande'ye baktım.

"Napıyorsun kızım? Delirdin mi?"

Bacağıma tekme attı. "İndir şu bacağını adam gibi otur şurada."

Bacaklarımı indirdim.

"Kıskançlık mod on." dedi Tuna.

"Kısmetimi kapatıyor!" diye söylendiğimde trip atarcasına kollarını önünde birleştirdi.

Gülerek omzuna koydum başımı. "Tamam ya demedim bir şey, küsme."

O da güldü.

"İşte Hande'nin ciddiyeti buraya kadar." dedi Cem.

Konuşmamızı okulun çalan zili böldü. Müdürümüz Süleyman Karataş kürsüye çıkarken oflayarak oturduğum yerden kalkıp sıraya doğru ayaklandım. Hepimiz sıraya doluştuğumuzda mikrofona birkaç kez vurdu deneme amaçlı.

"Evet çocuklar, yeni bir eğitim yılına başlıyoruz. Bu yıl geçen yıldan iyi olacağınıza inanıyorum. Bazılarınız hariç" dedi ve bizden tarafa baktı. Bu adam kesinlikle bize takıktı.

"Neyse, umarım onlar da kendilerini düzeltir ve sorunsuz bir yıl olur. Hepimize hayırlı uğurlu olsun. İyi dersler "

Ardından İstiklal Marşı'nı okuduktan sonra bir süre sırada bekledik. O sırada kızların gözleri üzerimdeydi. Onlara ters bir bakış atıp bizimkilere döndüm.

"Seni bugünden itibaren arkadaşlıktan reddediyorum. Oğlum bu ne böyle sabahtan beni seni gözleriyle yiyip bitirdiler" dedi Cem. Ona göz devirdim.

"Böyle bir şey olabilir mi ya? Tüm kızlar hasta buna. Numarasını isteyen mi dersin, tanıştırmamı isteyenler mi dersin. Var da var bıktım vallahi" diye söylendi Hande. Bu hayıflanması beni güldürmüştü.

"O kadar emin olma cadı" dedi Tuna Hande'ye bakıp. Hepimiz anlamsız bakışlarla ona bakarken devam etti.

"Bir kız dışında tüm kızlar hasta olabilir. Ama o kız kesinlikle olmaz. Gitsen gel benimle çık desen basar sana tekmeyi. Öyle bir kız"

Kaşlarımı çattım. Kimdi bu kız?

Sanki düşüncelerimi okumuş gibi kaşlarıyla aramızdaki sırada duran kızı işaret etti. Bakışlarım oraya yöneldiğinde kaşları çatık, suratsız bir şekilde yanında konuşan kızı dinleyen birini gördüm. Sarı ve dalgalı saçları çekmişti dikkatimi.

"Nilay Özkan" dedi düşüncelerimi bölüp. "Okulun bizimkinden sonraki belalı kızı" diyerek Hande'yi gösterdi. "2 yıldır bu okuldayız ve hiçbir erkek yanına yanaşamıyor. Yanaşan da dakikasında pişman olup kaçıyor."

"Zor kızı oynuyor yani" dedim mırıltıyla.

"Oynamıyor abi, kızın kendisi zor. Duvarları var ve yıkan olmamış o duvarları."

"Yıkmasını biliriz." dedim gözlerimi ondan ayırmayıp.

"Abi boşa ümitlenme olmaz o iş!"

"Emin misin? " dedim tek kaşımı kaldırarak Tuna'ya dönüp.

"Eminim. Ha ben bu kızı ayarlarım, etkilerim diyorsan gel seninle iddiaya girelim. Kaybeden kazanana o çok istediği oyunu alır."

Yüzüne baktım birkaç dakika.

"Abi yapma, kaybedersin." dedi Cem. "Ulan Tuna kendi çıkarın için şu çocuğu gaza getiriyorsun ya!" diye devam ettiğinde "Tamam girelim." dedim onu takmayıp.

"Abi delirdiniz mi siz? Saçma sapan konuşmayın. Bir kız üzerinden iddiaya mı gireceksiniz?" dedi Hande dişlerinin arasından. Üçümüz de cevapsız kaldık.

"Ne halt yerseniz yiyin. Ben gidiyorum, peşimden de gelmeyin. Gerçekten inanamıyorum size ya!" diyerek tam gidecekken kolunu tuttum. Elimi savurdu.

"Sakın! " dedi ve hırsla nefesini verdi dışarıya. "Geldiğinizi görmeyeyim."

Giderken peşinden ofladım. "Alırız gönlünü, bir şey olmaz" dedi Cem. Onu başımla onayladım.

"Ben Tuna'dan yanayım abi, kusura bakma" dediğinde ona ters ters baktım.

"Şimdi.." dedi Tuna. "Emin misin, Var Mısın İddiaya?"

Son kez Nilay denilen kıza baktım. "Varım lan" dedim gözlerimi kızdan ayırmayıp. "Görelim bakalım kim kazanıyor? "

*

Bölüm sonu...

İlk bölümü nasıl buldunuz?