Var Mısın İddiaya? | Tamamlandı✅

🏀Bölüm 3

İyi okumalar♥️

*

"Delirdin mi sen kızım? Kafa atmak ne lan?" derken çenem sinirle kasılmıştı. Bu kız manyaktı! Ciddi sorunları vardı, doktora gitmesi gerekiyordu.

"İzin verseydin sende" dedi omuz silkip.

"Ulan!" dedim dişlerimin arasından ve ona doğru ilerledim. Kolunu sıktığımda yüzünü buruşturdu.

"Abi napıyorsun, bırak kızı. Kolu moraracak" dedi Tuna. Ona yandan bir bakış attım.

"Karışma sen!"

"Bırak kolumu" diye tısladı. Daha çok sıktım.

"Bana bulaşma kızım"

"Sen de benimle uğraşma" dediğinde elimden kurtulmaya çalışıyordu. Sertçe kolunu bırakıp dışarıya çıkmak için ilerlemeye başladım. Başıma bela almıştım. Bu kız beni fazla uğraştıracaktı.

Hande ve Cem'i gördüğümde onlara doğru yöneldim ve yanlarına oturdum. Sinirle nefes alıp verirken bir yandan da ayağımı ritmik bir şekilde sallıyordum. Hemen arkamdan Tuna da geldi.

"Ne oldu buna, niye sinirli bu kadar? " diye bir soru yöneltti Cem.

Tuna'ya baktım ters bir şekilde. Bakışlarımdan anlamış olacak ki omuz silkti.

"Her zamanki şeyler işte"

Ellerimi saçlarıma geçirdim. "Ulan" dedim mırıldanarak. Başımı yere eğmiştim ama görüş açıma giren bir çift ayakkabı tekrar yukarı bakmama sebep olmuştu. Gördüğüm yüz ise baş belası Nilay'a aitti. Elindeki çantamı kucağıma attı.

"Unutmuşsun"

"Noluyor burada?" diye sordu Hande. Nilay kaşlarıyla onu işaret etti. "Söylemedin mi daha?" dedi dudakları yukarı kıvrılırken.

"Neyi?" diye sordu tekrar Hande. Nilay tam konuşacakken "Kapa çeneni!" diye bağırdım. Bağırmamla irkilirken bana dikti gözlerini. Ona doğru bir adım attım oturduğum yerden kalkıp.

"Bu yaptığını çok fena ödeteceğim sana, baş belası"

Gözleri hala gözlerimdeyken o da bir adım attı. Aramızdaki mesafe kapanmıştı. Nefesini yüzümde hissedebiliyordum.

"Ödet de görelim, ego yığını"

*

Nilay'dan :

"Offff cidden inanamıyorum sana ya, nasıl böyle bir şey yaparsın?"

Bir sağa bir sola sınıfın içinde koşuşturan Elif'e ters bir bakış attım.

"Ciddi ciddi soruyorum, gerizekalı mısın Elif? "

Bana yandan bir bakış atıp yanıma oturdu.

"Asıl sen gerizekalısın. Ya ben o çocuğa hayranım, herkes hayran!" dediğinde kaşlarımı çattım.

"Ben değilim"

"İnsan olduğundan şüphe ediyorum bazen" dedi ve devam etti. "Herkes onunla konuşmak için can atarken sen fırsatını bulmuşsun, yetmiyormuş gibi aynı sınıfta ve yan yana oturuyorsunuz. Çocuğa kafa atmak ne?" diye cırladı. Ofladım.

"Şu ego yığını için bana şey yapma. Kendini bir şey sanıyor, aptal!"

Dudaklarını büzdü. "Tamam özür dilerim abartmış olabilirim ama onu ne kadar beğendiğimi biliyorsun"