Bölüm 40

43.3K 2.8K 713
                                    

Vote verip yorum yapar mısınız? Vote yi geçtim motive edici yorumlarınıza çok ihtiyacım var. İnstagramdan takip edenler bilir biraz zor bir dönemden geçiyorum.

Kafam aşırı doldu. Patlasam kan çıkar kskwkwkw

Sadece sizi seviyorum, bunu bilin yeter.

Bu olamazdı.

Kabul etmiyordum.

Olanları yaşadığıma emindim.

Kaşlarım çatıldı. "Bu imkansız! Dakikalar önce buraydım ben. Oyun oynuyor bu kadın bize."

Herkes sessiz kaldı. "Valla ağzına sıçarım o karının. Eğer gerçekten böyle bir şey varsa." diyerek ilk konuşan Başak oldu. Ama hepsinin bu olayı sorguladığını dalgın gözlerinden anlayabiliyordum.

"Abi salak mısınız ya? Götümden element uyduracak halim yok ya!"

Başak tekrar konuştu, "Valla şu güzelim götle uydurursun sen."

"Başak!" dedi Duhan uyarıcı bir sesle, "Durum ciddi."

Herkes sessizce birbirine bakarken kafamı kapıya doğru çevirdim. "Benimle oynama," dedim düşlerimi sıkarak. Beni izlediğini biliyordum. "Yoksa sen dansöz olursun."

Evet, bizi buraya tıkayan insanlara karşı ne güzel bir üslubum var öyle değil mi?

"Burada kapı yoktu yani?" dedi Duman yanıma gelip yan profilimden bana bakarak. Gerildim. "Yoktu, eminim."

"Ya sikeceğim böyle işi şimdi de bizi delirtmeye mi çalışıyorlar?"

Ne döndüğü hakkında hiçbir  fikrim yok ama cidden artık olayın yönü değişmeye başladı. Bir şeyler yapmalıydık ama doğru zamanda yapmalıydık. Gerçi neredeyse bir ay olacaktı ve biz tabiri caizse mal gibi bekliyorduk.

"Bana inanmıyor musunuz?" sesim o kadar tedirgindi ki, ihtimali bile beynimi çürütüyordu.

"Saçmalama. Sana inanıyoruz ama kadının neden böyle bir şey yapma gereği duyduğunu anlamaya çalışıyoruz."

Elini siyah saçlarına atıp çekiştirdi ve koridorda bir ileri bir geri gitmeye başladı. Ben sonlara aldırış etmeden kapıyı açarak içeri girdim ve elimdeki ışığı etrafa tutmaya başladım. Madem tekrar geri geldi o zaman amacıma geri dönebilirim. Sonuçta hedefimiz belli şeylere takılıp kalmak değil ayağımızın altında olan taşlar yolun kenarına iterek yola devam etmekti. Bunları kim planlıyor bilmiyorum ama zekice düşünüyor, bütün hamlelerimizi tahmin ediyordu.

En büyük sorun bizim onun ne planladığını tahmin edemiyor oluşumuzdu.

Başak'ın kelepçelendiği yere geldiğimde ellerimi duvarın her yerinde gezdirdim. Artık çıldıracaktım! Diğerleri de bana eşlik ederek duvarları kontrol etmeye başladılar fakat bir şey bulamıyorduk. Duvarın dibine çöktüm ellerimi başımın altına yasladım ve sinirle saçlarımı çekiştirdim. Elimdeki feneri de aynı şekilde önüme, bana dönük bir şekilde yere bıraktım ve kara kara düşünmeye başladım. Ne yapacaktım? Ne yapacaktık? Buradan sahiden kurtulabilecek miydik? Ya da şu an boşuna mı çaba sarf ediyorduk.

Ama her zaman başka yol var derlerdi.

Evet, bu seçeneği biz seçtik ama başka seçenekler de yaratabilirdik değil mi?

Kafamı yere eğip kaşlarımı çattım ve gözlerim, iki duvarın kesişimindeki bir noktaya sabitlendi. Ufak, ama çok ufak delik gibi bir şeydi. En fazla serçe parmağım kadar büyüktü. Uzamış tırnağımı içerisine geçirip kırılması pahasına güçlüce çekiştirdim. Başta bir yanıt alamasamda sonrasında birleşmiş iki duvar yavaş yavaş birbirinden ayrılmaya başladı. Bu sefer iki elimi ayrılmış duvarın ortasına yerleştirdim ve hızlıca çektim ve duvar gürültüyle kapı tarafına doğru sürgülü kapı gibi açılmaya başladı. Diğerleri dedesi duyup bana döndüler.

"Hadi be, bu ne lan?" diyen Duman resmen içimizden geçeni diline vurmuştu. Ağzım kocaman açılırken önümüzdeki manzaraya dehşetle baktık.

Çok geçmeden duvarda bir yansıma ve görüntüler belirdi.

Kızıl kadın oradaydı. Dudaklarında güzel bir tebessüm, gözlerinde zafer kırıntıları.

"Zeki olduğunu biliyordum Ezgi. Unutma, en çok ne zaman yorulursan o zaman güzel sonuçlar bulursun ve işte o an kurtulursun."

***

Yazmak istediğim bölümlere gelene kadar sizi biraz sıkacağım ama kusura bakmayın şimdiden... Öyle heyecanlı bölümler var ki aklımda anlatamam. Şimdi yazsam kitap biter :( aşırı sad. Acaba 60 bölümde final verip 2. Kitap daha mı yazsam dkelslskdlw

Çok kararsızım çok.

Bu arada bayramınız mübarek olsun, annelerinizin babalarınızın ellerinden öper sizi ve kardeşlerinizi yanaklarından öperim. Dilerim ki güzel bir bayram geçirirsiniz. Ben şu an köydeyim bölüm yazdıkça atmaya çalışacağım.

Takipte kalın MUCK.

İnstagram :crktulay
Twitter :crktulay

Seçim Senin Where stories live. Discover now