math teacher | jerrie

9. Bölüm

Zamanı biraz ilerlettim gibi bir şey oldu. Ve yeni bir kitap kapağı yaptım. Nasıl buldunuz? Yorumlarınızı bekliyorum. İyi okumalar♡♡
○○○

"Yarın mı gideceksiniz?"

Lauren'ın sorduğu soruya kafamı sallayarak cevap verdim. 2.5 hafta beklediğimden daha hızlı geçmişti. Bu süre boyunca konulara çalışmayı elbette unutmamıştım.

"Sizinle gelecek 3. kişi kimdi?"

Aynı soruyu zibilyon kere sormuştu Jesy. Her defasında da unutuyordu. B12 eksikliği çokça vardı.

"Niall diye bir çocuk. Daha tanışma fırsatımız olmadı"

"Ben görmüştüm o çocuğu. Sarışın yakışıklı bir şey"

Dinah'ın cevabına omuzlarımı silktim.

"İlgimi çekmiyor"

"Doğru senin Perrieseksüel olduğunu unutmuşum pardon. Belki Camila'nın ilgisini çeker"

Lauren'ın kasıldığını fark etmiştim. Bu kızı cidden seviyordu. Çok belliydi.

"Onun da çekmez bence" dedim Lauren'ı biraz rahatlatmaya çalışarak.

Bana küçük bir tebessüm göndermesiyle ben de gülümsedim.

"Jade"

Camila'nın bana seslendiğini duyunca ona döndüm. Diğerleri de benimle birlikte dönmüştü.

"Bayan Edwards'a soru sormaya gideceğim. Gelmek ister misin?"

Hemen oturduğum yerden toparlanmıştım. Elbette gidecektim.

"Ne sorusu?"

"Matematik öğretmenine kesinlikle edebiyat falan sorarım"

Bizim kızlar bunu duymuştu ve gülmeye başlamıştı. Ben de dayanamayıp kıkırdadım. Genellikle sessiz bir kızdı. Ama bizim yanımızda rahat olduğunun farkındaydım.

"Acaba nerde ki?" diye bir soru yöneltti.

"2. katta nöbetçi" dedim hemen ezbere bildiğim şeyi.

Bunu bilmeme şaşırmayıp kafasını sallamıştı. İkinci kata indiğimizde Bay Malik'in de yanında olduğunu görmüştüm. Gülerek sohbet ediyorlardı. Bu adama daha ne kadar kıl olabilirdim hiçbir fikrim yoktu.

Bay Malik'e bakmayı bırakıp önüne döndüğünde bizim onun yanına ilerlediğimizi fark etmişti. Gülümsemesi daha da büyürken yanındakine bir şeyler söyledi. Bay Malik ise bana tip tip bakıp Bayan Edwards'ın yanından ayrılmıştı.

"Noldu kızlar?"

Camila sol tarafına ben ise sağ tarafına geçmiştim.

"Soru soracaktım Bayan Edwards" dedi Camila test kitabını göstererek.

"Sen de mi soru soracaksın Jade?"

"Yok ben izleyiciyim"

"Yani dinleyiciyim diyecektim" dedim hemen düzelterek.

Bu halime sırıtıp nöbetçi öğretmenler için ayrılan yere geçti ve oturdu. Camila hemen yanına oturup dinlemeye başlarken ben de yanına oturdum. Kalbim her zamanki gibi hızlanmaya başlamıştı. Onun yanında oluşan bu hisleri seviyordum.

Camila dikkatlice anlattığı soruyu dinlerken ben onu izliyordum. Önüne düşen saçları sürekli olarak kulağının arkasına ittiriyordu. Onun yaptığı gibi saçlarını arkaya itelememek için kendimi zor tutuyordum. Camila anlamadığı yeri gösterirken saniyelik dilini dudaklarında gezdirmişti. Bu görüntüyü çok yakından görmem alt tarafımın sızlamasına ve kalbimin daha hızlı atmaya başlamasına yol açmıştı. Aklımdaki fesat düşünceleri kenara atmaya çalışırken sesi kulaklarımı doldurdu.

"Sen de anladın mı Jade?"

Kendime gelerek cevap verdim.

"Evet Bayan Edwards"

Oysaki onu izlemekten sorunun ne olduğunu bile dinlememiştim.

"O zaman pekiştirmek için hadi sen anlat" dedi sırıtıp kalemi bana uzatarak.

Sanki daha deminden beri onu izlediğimin farkındaymış da bu şeyi bilerek yapıyormuş gibi bir havası vardı.

"Anlatayım Bayan Edwards"

Matematikte kendime oldukça güveniyordum. Soruya bakmam yeterli olacaktı. Hızlıca soruyu okudum. Bana göre oldukça basitti. Bir çırpıda anlattıktan sonra kalemi geri uzattım Bayan Edwards'a yüzümdeki sırıtışla.

"Teşekkürler. Çok iyi anladım" dedi Camila. "Bayan Grande'ye de bir şey sormam gerekiyor. Hemen döneceğim"

Hızla ayaklanarak önümüzden geçen Bayan Grande'ye doğru yürüdü. Camila ciddi anlamda bir inekti. Benim sadece matematiğim çok güzeldi. Diğer derslerim berbatın da ötesindeydi.

"Yarın ki yolculuk için hazır mısın?"

Elbette hazırdım. Bugünün bir an önce gelmesi için dakikaları bile saymıştım.

"Evet oldukça hazırım Bayan Edwards. Kazanmadan döneceğimizi sanmıyorum"

"Matematik söz konusu olunca fazla iddialısın"

"Öğretmenim çok güzel olduktan sonra bu kadar iddialı olmam çok normal"

"İltifatın için teşekkürler" dedi gülümseyerek.

Yine önüne gelen saçı arkaya iteleyecekken elini tutarak onu durdurdum. Bu cesaret nerden geliyordu hiçbir fikrim yoktu. Şaşkınca beni izlerken saçını kıvırarak yanına sabitledim. Cebimden çıkardığım tel tokayı taktım. Artık düşmeyecekti.

Elimi uzun süre orada tuttuğumu fark edince geri çektim. Elimi ordan ayırana kadar nefesimi tuttuğumu fark etmemiştim bile.

"B-bunun için de teşekkürler"

Kekelemiş miydi? Bana mı öyle gelmişti? Şimdi bundan yanımdayken heyecanlandığını çıkaracak ve mutlu olacaktım. Çünkü aşıklar böyle yapardı.

"Geldim. Beklettiğim için üzgünüm Bayan Edwards. Bir soru daha soracaktım"

Yanımıza gelen Camila yine eski yerine geçmişti. O sorusunu gösterirken ben yine Bayan Edwards'ı izlemeye başlamıştım. İlk baştakinin aksine bu sefer izlediğimi çokça belli ediyordum.

Soruyu anlatırken arada bir onu izleyen bana kaçamak bakışlar atıyordu ve bu da gülümsememi sağlıyordu. Bugüne kadar ona karşı hiçbir adım atmamıştım. Sonuçta öğretmenimdi. Bu düşünceyle hiçbir şey yapmamıştım. Ama bugünden sonra artık bir şeyler yapmam gerekiyordu. Çünkü küçükte olsa bir şansım vardı sanırım.