Giritli Mahallesi | Tamamlandı

GM|23

Yazardan...

Uğur derin bir nefes alıp yataktan doğruldu. Artık dayanamıyordu daha doğrusu dayanmak istemiyordu. Olacağı varsa zaten olacaktı. Feraye bu gün ne tepki verecekse yarın da aynı tepkiyi verecekti. Uğur'un onu kardeşi gibi gördüğünü düşünerek ona karşı olan duyguları değişmezdi zaten. Belki Uğur söyledikten sonra da değişmeyecekti ama en azından Uğur'un bir şansı olacaktı. Elinden ne geliyorsa yapacaktı. Yapmak zorundaydı. Saate baktığında 8'e geldiğini gördü. Telefonu eline alıp Feraye'yi aradı.

Feraye çalışma masasında oturmuş ders çalışıyordu. Telefonu çalmaya başladığında kafasını test kitabından kaldırıp telefonu aldı eline. Uğur abi yazısını görmeyi beklemediği için şaşırmıştı.

"Alo, Feraye?"

"Efendim." Dedi Feraye.

Feraye'nin son zamanlarda yani en azından son bir iki gündür Uğur'a olan davranışları değişmişti. Ve bu değişiklik gözle görülür cinstendi. Uğur'un birden söylemek istemesinin sebebi de buydu. Feraye Uğur'dan uzaklaşıyordu ve Uğur'un elinden bir şey gelmiyordu.

"Müsait misin?" Diye sordu Uğur.

"Evet. Bir şey mi oldu?" Dedi Feraye.

"Yok. Yani şey benim seninle bir şey konuşmam gerekiyor. Bir 10 dakika sonra dışarıya çıkabilir misin?" Diye sordu Uğur ve derin bir nefes aldı.

"Önemli bir şey mi?"

"Evet." Dedi Uğur çünkü daha fazla uzasın ya da ertelensin istemiyordu.

"Peki. 10 dakika sonra çıkarım." Dedi Feraye.

"Tamam." Dedi Uğur.

"Görüşürüz."

"Görüşürüz." Dedikten sonra telefonu kapattı Uğur. İçinde ki heyecanı dağıtmak için derin bir nefes alıp verdi. Ama pek bir etkisi olmamıştı.

Uğur yatağından kalkıp odadan çıktı. "Anne ben çıkıyorum." Diye bağırdı Uğur. "Nereye oğlum?" Diye sordu annesi. "İşim var." Dedi ve hiç oyalanmadan evden çıktı.

Feraye oturduğu sandalyeden kalkıp üzerini değiştirdi çünkü üzerinde pijamaları vardı. Siyah bir kot pantolon ve sarı bir tişört giydi. Masanın üzerinde duran telefonunu ve cüzdanını cebine sıkıştırıp odadan çıktı.

"Feraye, nereye?"

"Burculara gidiyorum anne ufak bir işimiz var çok geç kalmam." Dedi Feraye ve evden çıktı. Uğur abi ile dışarıya çıkıyorum demekten daha mantıklı gelmişti bu yalanı söylemek.

Ne olur ne olmaz diye bahçeden çıkınca Burcuyu aradı.

"Efendim çiçeğim?"

"Burcu annem sizi falan ararsa ben sizdeyim tamam mı?" Dedi Feraye hemen.

"Tamam da bir şey mi oldu? Neredesin sen?" Diye sordu Burcu. Normalde Feraye böyle yalanlar söylemediği için merak etmişti. "Anlatacağım sonra, merak edilecek bir şey yok." Dedi Feraye. Karşıdan gelen Uğur'u görünce "Ararım seni sonra." Diyip telefonu Burcu'nun suratına kapattı.

"Beklettim mi?" Diye sordu Uğur. Feraye hayır anlamında başını sağa sola salladı. "Ben de şimdi çıktım." Dedi.

"Sahile gidelim mi?" Diye sordu Uğur.

"Olur." Dedi Feraye.

Birlikte sessizce sahile doğru yürümeye başladılar. Sahile geldiklerinde boş bir banka oturdular. Hafta içi olduğu için sahil kalabalık değildi.