«Το βράδυ που έμαθα για τον Dylan, αν και ποτέ δεν το πρόσεξα μέχρι να το τονίσει καταλάθος ο Peter εκείνη την τελευταία φορά, ήταν η βράδια που είχα βγει κρυφά από το σπίτι το πρωί. Σε ξύπνησα όταν επέστρεψα τα ξημερώματα. Θυμάσαι;»
Πράγματι θυμόταν, γιατί εκείνη ήταν η στιγμή που αποφάσισα να μην ανακατέψω την φίλη μου άλλο, και η άρνησή μου να της πω οτιδήποτε, δεν έμεινε απαρατήρητη. Με ήρεμο τόνο τής εξήγησα τι έγινε εκείνο το βράδυ. Με την επιθυμία μου να μάθω κάτι από το νοσοκομείο, που βέβαια κατέληξε στο πουθενά, για την στιγμή που ανακάλυψα την τρύπα - μαγαζί με τα παλικάρια μας. Έφερα στην επιφάνεια και την επίθεση του άντρα, που πίεζε να μείνω στο μαγαζί και να μην φύγω, καθώς και την εμπλοκή τού Peter στην κατάσταση. Με κοίταξε εκστασιασμένη, σαν να της είχα διαβάσει κάποιο ποίημα φτιαγμένο από εμένα μονάχα και όχι μια πραγματική ιστορία που θα μπορούσε να είχε και άσχημη κατάληξη, αν δεν ήταν εκεί αυτός.
«Πιστεύεις πως μπορούμε να την βρούμε εκεί;»
«Ίσως, από όσο θυμάμαι ο Peter δεν ήταν μόνος το εκείνο το βράδυ. Εκείνης όμως δεν της έριξα δεύτερη ματιά στο άγχος μου να εξαφανιστώ από εκεί μέσα.»
Το να την αναγνωρίσουμε ήταν έξω από τις επιλογές μας. Θαυμάσια.
«Προς το παρόν ξεχνάμε την δεσποινίδα Wright. Εσύ, Olivia Russel, θα πας να κάνεις ντους για να ηρεμήσεις λίγο. Μετά θα πάω στην τράπεζα για να μάθουμε κάποιο γενικά πράγματα.»
«Σαν τι; Τι θα τους ρωτήσεις;» Αναρωτήθηκα φωναχτά. Η επιθυμία της να πάει μόνη της στην τράπεζα για πληροφορίες δεν μου άρεσε στο ελάχιστο. Δεν είχε καμία δουλειά να πάει εκεί χωρίς εμένα.
«Για την θυρίδα. Ποιος μπορεί να την ανοίξει, αν χρησιμεύει μόνο για χρήματα. Θα μας βοηθούσε περισσότερο από το να πάμε με το κλειδί εκεί στα τυφλά. Τουλάχιστον έτσι θα μάθουμε αν το κλειδί είναι χρήσιμο χωρίς τον Peter.» Εξήγησε τους σκοπούς της, αφήνοντας το σχέδιο να γεμίσει με λεπτομέρειες.
«Μπορούμε να τηλεφωνήσουμε, ξέρεις. Μπορεί να μην είναι ασφαλές να πας μόνη σου εκεί.»
Η συζήτηση τελείωσε ένα λεπτό αργότερα, με τις σκέψεις τής Natalie να γίνονται επίσημα το επόμενό μας βήμα. Το να πάει εκεί θα μας έδινε αίσθηση τού χώρου. Τουλάχιστον αυτό υποστήριξε και τίποτα από όσα σκέφτηκα φαινόταν αρκετό για να επιχειρήσω να της αλλάξω γνώμη. Οι ανησυχίες μου έγιναν ξεκάθαρες και σημειώθηκαν.
ČTEŠ
Τελευταίο Βλέμμα | Βιβλίο 1 ✓
Mystery / Thriller«Μην ζητάς συγγνώμη επειδή αγαπάς. Ζήτα συγγνώμη για αυτά που κάνεις για την αγάπη και πονάνε.» -1 ΘΕΣΗ στην ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΚΟΙΝΟΥ στον διαγωνισμό vilvasawards 2017 -1 ΘΕΣΗ στον διαγωνισμό June's Best Greek Books Contest 2017 (βαθμολογία 8,5/10) -ΒΑΘΜΟ...
16. City Of Angels, Baby | Part 2
Začít od začátku
