«Καλησπέρα Olivia, πως νιώθεις σήμερα;» ακούστηκε η φωνή του γύρω μου. Προσπάθησα άσκοπα να την ψάξω, να δω το πρόσωπο που κρύβεται πίσω της, κανένα αποτέλεσμα.
Έχω να δω φως, πέρα από την μισοσβησμένη λαμπάδα στο κελί μου, μέρες ολόκληρες. Αρχίζω να αναρωτιέμαι αν μπορώ να θυμηθώ πως μοιάζει ο ήλιος ή πως νιώθεις όταν σε κοιτάζει. Συνεχίζω να αναρωτιέμαι για πόσο καιρό θα συνεχίσω να ζω.
«Έχεις να φας δύο μέρες. Η μπόχα σου αρχίζει να γίνεται το πιο έντονο χαρακτηριστικό σου. Άρχιζα να αναρωτιέμαι τι αίσθηση έχουν τα ρούχα σου μετά από τόσο καιρό.»
Προσπάθησα να μην σκεφτώ το αμέτρητες φορές βρεγμένο παντελόνι μου από τα ίδια μου τα ούρα, αλλά δεν μπόρεσα. Η μυρωδιά ήταν αρκετή.
«Γλυκιά μου Olivia, δεν φαντάζομαι να λυπάσαι τον εαυτό σου, έτσι; Είσαι η αγαπημένη μας καλεσμένη στις εγκαταστάσεις μας.»
Φυλακισμένη εννοείς.
«Οι ανάγκες σου φαντάζομαι εκπληρώνονται στο μέγιστο. Μην μιλήσω για τις ανέσεις σου!»
«Έχω βαρεθεί να σε ακούω να μιλάς. Καλύτερα να με στείλεις να σαπίσω πίσω στα σκατά μου, Arthur.» απάντησα στον αέρα, με την φωνή μου αξιολύπητη, μικρή και αδύναμη. Λίγο νερό θα ήταν καλό. Όχι πολύ, ούτε καν τόσο ώστε να γεμίσω το στόμα μου. Αρκετό μονάχα για να δροσίσει την γλώσσα μου.
«Μα καλώς ήρθες δεσποινίδα Olivia! Επιτέλους καταδέχτηκες να πάρεις μέρος στην παρέα μας; Η συζήτηση γίνεται βαρετή χωρίς εσένα.»
«Χωρίς τα ουρλιαχτά μου εννοείς.» αστειεύτηκα, και δεν με ένοιαζε αν αυτό σήμαινε καθόλου νερό για τις υπόλοιπες έξι ώρες. Ή την υπόλοιπη μέρα.
Όταν δεν απάντησε στο σαρκαστικό μου ύφος κατάλαβα πως είχε τελειώσει η υπομονή του για άλλη μία φορά. Και ετοιμάστηκα για την ερχόμενη σφαλιάρα ή κλοτσιά, τον επόμενο κουβά με κρύο νερό ή την σιδερογροθιά στα πλευρά μου. Έτοιμη ακόμα και να απειλές κάτω από το μαχαίρι ή με τους πυροβολισμούς να ακούγονται δύο εκατοστά δίπλα στο αφτί μου.
«Που βρίσκεται;» Η φωνή του Arthur ακουγόταν εσκεμμένα δήθεν γλυκιά. Οι τρίχες που είχαν μείνει στα χέρια μου σηκώθηκαν απροειδοποίητα, σαν ετοιμοπόλεμες, μα έτοιμες να παραδοθούν στο πρώτο σημάδι κινδύνου.
Μην βγάλεις τα νύχια μου σε παρακαλώ ... όλα τα άλλα εκτός από αυτό.
«Σταμάτα να κλαίγεσαι, δεν είμαι εδώ για να σε λυπηθώ.»
CZYTASZ
Τελευταίο Βλέμμα | Βιβλίο 1 ✓
Tajemnica / Thriller«Μην ζητάς συγγνώμη επειδή αγαπάς. Ζήτα συγγνώμη για αυτά που κάνεις για την αγάπη και πονάνε.» -1 ΘΕΣΗ στην ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΚΟΙΝΟΥ στον διαγωνισμό vilvasawards 2017 -1 ΘΕΣΗ στον διαγωνισμό June's Best Greek Books Contest 2017 (βαθμολογία 8,5/10) -ΒΑΘΜΟ...
