SEVENTEEN IMAGINES II

SVT HOSHI IMAGINE 02 (4)

#3

Seokmin's POV

Nang makalabas ako sa kwarto ni Y/N ay may isang lalaki ang nakasandal sa gilid...

"Can we talk?" I clench my fist.. Calm down Seokmin wag kang magi iskandalo para kay Y/N... I nod and follow him until we reach the rooftop...

"Please take care of her..." Napahinto naman ako sa sinabi nya

"I want her to be strong without me.." Pagpapatuloy nya sa sinabi nya

"What now? Matapos mo syang laging saktan sasabihin mo ngayon yan?" I grab his collar...

"I need to leave her..."

"At sa tingin mo tamang lagi mo syang tinataboy dahil alng sa iiwan--- Teka iiwan mo sya?" Binitawan ko sya at tinitigan..

"Just do what i said...Magiging okay na ang lahat...Lalo na sya" Mas lalo akong naguluhan sa sinabi nya

"Paano magiging okay ang lahat kung ikaw ang lagi nyang hinahanap" Natahimik sya at ganun din ako.. Siya ang laging hinahanap ni Y/N kahit na ako ang laging nasa tabi ni Y/N ang laging bukambibig nya ay si Hoshi...

"Si Y/N... Mahal na Mahal ka nya... Kahit na lagi mo na syang pinagtatabuyan"

"Kaya nga gusto kong bumawi sa kanya.."

"Pero dapat noon mo pa ginawa yan.." Bigla akong napahinto ng ilapag nya sa kamay ko ang isang sobre..

"Ibigay mo ito sa kanya pagkatapos ng operation?"

"O-Operation? What do you mean?" Napaiwas sya ng tingin...

"Just do what i said... Take care of her" I hold his shoulders at tumingin sa kanya

"Ikaw ba ay---" He didn't respond at inalis lang ang kamay ko sa balikat nya at umalis na sya

Anong sasabihin ko...? Siguradong malulungkot si Y/N.. Argh... Biglang tumunog ang phone ko at nakita sa screen ang pangalan ni Y/N

"Hello.. Y/N.. Bakit ka napatawag?"

"Seokmin! May Donor na ako!" Bakas sa boses nya ang tuwa... Pero hindi nya alam.. /sigh/

"C-Congrats... Siguradong masaya ka.."

"Nakakapagtaka lang kasi biglaan ang lahat.. Di ko alam kung paanong may nakaalam na kailangan ko ng Donor pero.. Natutuwa ako.."

"Y/N..."

"Yes Seokmin?"

"Please be strong ah.. After ng Operation may gusto akong sabihin sayo..."

"Hmm... Yes.. After ng Operation gusto ko maging okay na din kami ni Hoshi at gusto ko ring mag confess sa kanya ng maayos at--- Hello Seokmin?"

"Sorry Y/N medyo chappy di ko maintindihan sinasabi mo.. bukas na lang tayo mag usap okay?"

"Ok.. Goodnight!" Then pinatay ko na yung phone.. Bigla na lang tumulo ang mga luha sa mga mata ko...

Paano ko ngayon ipapaliwanag sa kanya ang lahat.. Paano?

---------------------------------------------------

Your POV

Malabo ang paningin ko ng dahan dahan kong binuksan ang aking mga mata

"Y/N" Isang tawag galing sa tabi ko..

"H-Hoshi..." Unti unting luminaw ang paningin ko... Akala ko si Hoshi ang nasa tabi ko pero...

"Seokmin ikaw pala" Umupo ako sa hinihigaan ko.. Inalalayan naman agad ako ni Seokmin para makaupo...

"Mabuti at naging successful ang transplant..." Ngumiti ako.. Sa wakas.. pwede na akong mamuhay ng normal at pwede na rin akong mag confess sa kanya

"Si Hoshi.. Makakapag confess na ako" Bigla na lang nagbago ang ekspresyon ni Seokmin... Ang kaninang nakangiti nyang labi ay napalitan ng lungkot at ang masiglang mata ay bigla na lang nanlumo

"Y/N...Ano..." Pinutol nya ang kanyang sasabihin at Bigla na lang syang may inilapag na skyblue na sobre sa harap ko...

"Basahin mo yan... Lalabas muna ako" Tumayo naman sya at lumabas ng kwarto ko...

Nang buksan ko ang sobre ay agad na tumambad sakin ang isang sulat... Sulat kamay ni Hoshi toh... Hindi ko alam pero bigla akong binalot ng kaba sa di malamang kadahilanan... Ano nga bang dapat kong ikakaba?

"Siguro nagtataka ka sa biglaang sulat na ito... Ang sabi mo kasi sa akin noon.. Kung hindi ko kayang sabihin ng personal ay idaan ko sa sulat kaya eto nga at sinulatan kita..." Bahagya akong natawa sa sinabi nya dito sa sulat

"Gusto kong sabihin na salamat sa lahat... Sa lahat ng bagay na ginawa mo para sakin... Patawad kung napapaiyak kita... Nasasaktan kita... Lagi kang sumusuporta sa mga gusto ko... Kahit nung sinabi kong may nagugustuhan ako.. Gumawa ka pa ng paraan para maging kami... Pero sa kasamaang palad... Hindi kami nagtagal... Para akong naging baliw at bigla na lang nagbago ang trato ko sayo... Pasensya na.. Sobrang.. Sobrang nasaktan lang talaga ako... Hinihiling ko na sana... Pwede pang maibalik.. I act like a badboy kasi ang totoo nyan.. Nahihiya ako sayo..." Bigla na lang tumulo ang mga luha ko.. Umiiyak na pala ako

"Patawad sana sa lahat Y/N.. Kaya ngayon gusto kong bumawi... Alam kong magagalit ka kapag ginawa ko toh pero let me make this everything right... The world still needs you... Kaya mas kailangan mo ang bagay na toh kesa sakin... Tutal lagi ko namang nasasaktan ang puso mo let me replace it... The strong one... Y/N... Please take care of my heart Ok?... Thank you for everything... I love you..." Hindi ko alam pero biglang nag loading sakin ang lahat...

"Y/N tapos mo n--- Y/N..."

"Seokmin please tell me hindi totoo toh.. Hindi ba? Hindi---"

"I'm sorry Y/N..."

"No Seokmin hindi pwede.."

"Please be strong Y/N...I'm sorry wala akong nagawa.. eto ang hiling nya..." Niyakap nya ako.. Hindi.. Hindi pwede.. Paano na ang lahat.. Ang pagco confess ko

"Seokmin... Babalik pa s-sya di ba?"

"Y/N..."

"Not now but very soon..." Huminga sya ng malalim at tumango na lang sa sinabi ko.. Alam ko na pinapagaan nya lang din loob ko sa sagot nya...

"I will wait..." Hinawakan ko ang dibdib ko... This is his heart... I will take care of it Hoshi-ah.. I promise... Hindi ko sasayangin ang sacrifice mong toh para sakin...

~END~

----------------------------------

DON'T FORGET TO VOTE 🌟 AND LEAVE COMMENT 📜 😘