10

2K 71 16
                                    

T/I- Ja pierdole czy ty mnie śledzisz?

??- Ja? No co ty. 

T/I- Dobra puszczaj mnie. - wyrwałam się i wstałam z jego kolan.

??- Już myślałem że coś zadziałamy- -oblizał usta.

T/I- Spieprzaj.- powiedziałam i wyszłam z kawiarni. Kiedy już to zrobiłam zaczęłam iść do domu do puki ktoś nie wciągnął mnie do ciemnej uliczki.

??- Skarbie mi się nie odmawia.

T/I- Odwal się ode mnie!! Nękasz mnie od kilku dni!! To jest wkurzające!!

??- Nie krzycz tak...

T/I- To mnie puść!

Chłopak dalej nie przestawał i zaczął zjeżdżać swoimi rękami na mój tyłek.

??- Jestem Suga....- szepnął i pocałował mnie w szyję- zapamiętaj to imię...będziesz  krzyczeć je w nocy. 

W tej chwili wkurzyłam się i odepchnęłam chłopaka uderzając go w twarz. 

T/I- Nigdy więcej się do mnie nie zbliżaj....- powiedziałam z łzami w oczach po czym zaczęłam biec do domu .

....

Kiedy byłam pod domem szybko do niego wbiegłam i poszłam do pokoju. Rzuciłam się na łóżko i zaczęłam płakać. Źle czułam się z tym że ktoś mnie dotykał. Nie lubiłam dotyku...sama nie wiem dlaczego. 

Po półgodzinnym wylewaniu łez poszłam się przebrać a potem poszłam się położyć.

....

Obudził mnie dzwoniąc telefon. Odebrałam.

T/I- Halo..?

Mama- Skarbie...- usłyszałam znany mi głos.

T/I- M-mama??- otworzyłam szeroko oczy.

Mama- T/I...

T/I- Nie....Ty nie żyjesz..!- krzyknęłam wstając z łóżka.

Mama- Żyje skarbie...

T/I- Nie żyjesz!!

Mama- Przyjdź do parku.

Koniec połączenia.

Stałam z zdziwieniem na twarzy a po moich policzkach spływały łzy. Nie wiedziałam o co chodzi. Moja mama umarła kilka lat temu więc...kto to był? Bez zastanowienia szybko wyszłam z pokoju a potem z domu. Zaczęłam biec do parku płacząc. Musiałam się dowiedzieć o co chodzi.

Kiedy byłam na miejscu zapłakana zaczęłam się rozglądać. Niestety w parku byłam tylko ja. Nikt inny...

Nagle usłyszałam odgłos syreny straży pożarnej. Nie wiem czemu ale do mojej głowy napływały same złe myśli. Szybko zaczęłam biec w stronę domu a kiedy już pod nim byłam nie mogłam uwierzyć.....mój dom stał w płomieniach.

C14 ~<Min Yoongi> Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz