deel 2 hoofdstuk 17

42 5 1
                                    

DE ONDENKBARE GEHEIMEN ll SEVENTEEN

p.o.v. Emily

Met een bak ijs kwam ik de winkel van de campus uitlopen. Ik zou zo wel gaan hardlopen om het eraf te rennen.

In mijn kamer zat Lauren met een meisje. Verbaasd keek ik haar aan. Ik had niet gedacht dat Lauren echt vrienden had. 'Wat zie jij er vreselijk uit,' zei Lauren lachend. Ik kon haar geen ongelijk geven. Ik had een slordige knot op mijn hoofd en liep in een slonzige broek en een trui.

Ik deed mijn kast open en pakte hardloopkleren. 'Ik ga hardlopen,' zei ik zonder dat ik wist waarom.

Eenmaal in het park zag ik Jake staan praten met een of andere gast. Ik begon de andere kant op te rennen. Ik wist dat ik Jake niet lang kon ontwijken, want we hadden dat dans ding enso, maar nu had ik even geen zin in hem.

'Emily!' Werd er geschreeuwd achter me. Negeren, Emily gewoon negeren. Ik bleef doorrennen. Ik hoorde nog een paar keer mijn naam.

Bij de bocht keek ik nonchalant naar achter. Poep hij rende achter me aan. Ik begon nog harder te rennen. Een poosje hoorde ik hem niet meer.

Ik schrok toen Jake opeens voor me stond. Hij stond me met zijn armen over elkaar aan te kijken. 'Ontloop je me?'

Ik schudde mijn hoofd. 'Nee joh waarom zou ik dat doen?' Loog ik.

Hij kwam wat dichter naar me toe. 'Oke mooizo. Maar eh hoe weet Shailene van ons?' Hij keek naar de grond.

'Een feestje,' zei ik. 'Ik was dronken en blijkbaar had ik dat tegen haar gezegd. we hadden erge ruzie tijdens stagefighting, maar komop ze moest het ooit weten. Maar Jake ik ben niet in een praatstemming, dus ik ren weer verder.' oftewel ik wil gewoon niet met je praten. Ik rende langs hem heen.

Jake kwam naast me rennen. 'Wat doe je raar vandaag, wat is er aan de hand?' Hij pakte me vast bij mijn pols.

Zijn aanraking brandde op mijn hand. 'Kan je me loslaten,' zei ik zonder van zijn hand op te kijken. Gelijk liet hij me los.

Ik begon weer te rennen. 'Emily,' schreeuwde hij. 'Praat met me! Wat is er!'

Ik draaide me om en liep naar hem toe. Er was nog maar een meter afstand tussen ons. 'Wil je weten wat er is, ik wilde bij Shailene langs en de deur stond open. Ik liep naar boven en heb jullie staan afluisteren. Je had al die tijd gevoelens voor me,' dat laatste zei ik zachter.

Jake stapte naar me toe en drukte zijn lippen op de mijne. Ik verstijfde en liet me meenemen in het moment. Misschien had ik ook nog gevoelens voor Jake, die ik nooit heb willen toegeven.

'Emily, Jake! Wat?' Schreeuwde iemand. Ik keek om en keek recht in de ogen van Shailene. Ik was sprakeloos. 'Hoelang hebben jullie al zitten klooien achter mijn rug om?!'

Ik keek naar Jake, die ook Niks wist te zeggen. Shailene rende huilend weg, waarna ik haar volgde. 'Shailene zo zit het niet. Ik weet niet wat ik voel!'

'Je zoekt dat eerst maar uit,' zei Shailene bijzonder kalm. Ze draaide zich om en liep weg. Dit had ik echt verkloot.

In mijn kamer zat ik een boek te lezen, the fault in our stars, ik zat gewoon bijna te huilen op mijn bed.

Er klonken bonken op mijn deur. 'Hij's open' achter de deur verscheen Duncan.

Ik gooide mijn boek weg en sprong van het bed. 'Hee, Duncan.' Ik was verrast om hem hier te zien.

'Ik kwam hier om je dit te geven,' zei hij terwijl hij een papiertje uit zijn broekzak haalde. Ik zag aan hem dat hij het ongemakkelijk vond om hier te zijn. 'Het is een kopie van de brief over Stefan.'

Ik pakte het blaadje aan. 'Bedankt.' Ik glimlachte naar hem.

'Dus,' zei Duncan langzaam. Hij staarde naar zijn voet die hij rondjes liet draaien. 'Jij en Jake, hebben jullie een soort van relatie nu ofso, ik hoorde van Shay wat er was gebeurd.'

Ik schudde mijn hoofd. 'Ik weet het niet, ik weet niet wat ik wil.'

Duncan knikte. 'Nou dan ga ik maar weer, Later.' Zei hij voordat hij de kamer uit liep. Hoe heb ik het zo ver laten komen tussen ons...

De volgende dag zat ik na mijn lessen in een bibliotheek wat te lezen. Een meisje kwam tegenover me zitten aan de tafel. Fijn, daar ging mijn rust.

Mijn mobiel trilde op tafel en ik las het berichtje van Jake.

Emily we moeten praten!

Ik zie dat je online bent!

Emily negeer me niet!

Ik legde mijn mobiel hard op tafel neer. Ik laat hem me niet zo commanderen.

'Niet blij met je berichtjes?' Vroeg het meisje voor me. Ik keek op en bekeek jaar goed. Ze droeg een rayban bril ze had rood haar in een vlecht, maar dan wel mooi rood. Ze droeg een wijde trui en een spijkerbroek.

'Ja ex vriend van mijn ex beste vriendin vind mij dus leuk en ik weet niet wat ik wil, ingewikkeld dus,' zei ik lachend.

'Ik hoor vaak het woord 'ex', hoezo dat?' Vroeg het meisje lachend.

'Kort samengevat, Ik ging vreemd met het vriendje van mijn beste vriendin. Mijn relatie ging uit, mijn vriendins relatie ging uit. Vriendschap met vriendin verpest. en toen kwam ik Erachter dat die gast mij leuk vond en ik weet niet wat ik voel,' zei ik zonder na te denken waarom ik dit tegen een wildvreemde zei.

Ik stak mijn hand uit, 'Ik ben Emily.' Het meisje schudde stevig mijn hand. 'Robin.'

'Mag ik mijn mening geven?' Zei Robin. 'Ik denk dat je precies weet wat je voelt, maar dat je je gevoelens onderdrukt door ik weet het niet te zeggen omdat je die gevoelens niet wil voelen. En dat je eerst moet uitzoeken waarom niet.'

Ik knikte. Ergens klonk dat wel logisch. 'Ik denk dat ik al weet waarom, ik kan het eigenlijk niet maken tegenover Shailene.'

'Ga met haar praten, en dan niet een schreeuwdiscussie, maar gewoon praten.' Ik knikte en zwaaide naar Robin.

In mijn kamer kwam Jake binnenstormen. 'Mevr. Lancaster wil morgen de uitvoering van ons zien aangezien hij volgende week vrijdag is, waarom antwoorde je nou niet?'

Geërgerd draaide ik me naar hem toe. 'Jake ik heb niet 24/7 tijd voor jou!'

Jake ging op het bed zitten en klopte naast hem. Ik ging op het bed zitten. 'Emily wat zijn wij?'

Ik liet mijn hoofd op zijn schouder vallen. 'Ik weet het niet Jake.. Maar alles met Shailene en Duncan, ik heb er niet over nagedacht.'

Hij haalde haar uit mijn gezicht. 'Ik ga naar Italië voor een week als we vrij hebben.'

Ik keek op en keek nu recht in de ogen van Jake. Ik boog naar voren en drukte mijn lippen op de zijne. Ik ging later wel bedenken wat ik ging doen met Shailene, maar nu wil ik alleen Jake.

Jake boog van me af. 'Ga met me mee naar Italië.'

De ondenkbare geheimenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu