De ondenkbare geheimen

deel 2 hoofdstuk 16

DE ONDENKBARE GEHEIMEN ll SIXTEEN

p.o.v. Emily

Met trillende benen zat ik naar alle uitvoeringen van de scènes te kijken. Shailene en ik moesten als laatst, wat normaal niet zo erg was geweest. Het enige waar ik op hoopte was dat ze zich aan het script hield, zo niet, dan was ik echt de lul.

Iedereen begon te klappen, waardoor ik wakker werd geschud. Samen met Shailene zette ik de spullen neer en ging ik zitten aan het tafeltje tegenover Shailene. 'Succes,' fluisterde ik zodat alleen zij het kon horen. 'Val dood,' kaatste ze terug. Er werd tegen de bel geslagen als teken dat we mochten beginnen. Op hoop van zegen dan maar...

Ik begon wat te eten van het bord voor me terwijl Shailene sprak. 'Heb je het al gehoord van Bri en Brandon, ze zijn uit elkaar.' Ik keek haar verbaasd aan. 'Waarom?' zei ik waarna ik een slok van mijn drinken nam. 'Haar beste vriendin, je weet wel Kate, had met Brandon gezoend, ze was zo kwaad op Brandon dat ze het heeft uitgemaakt. Ik snap haar wel hoor, ik zou het ook niet aankunnen als jij met Nate zoende.' Ik zag de woede in haar ogen, terwijl ze het uitsprak.

Shailene begon te drinken. 'Shay, ik moet je iets zeggen, ik heb gezoend met Nate..' Ze spuugde haar drinken naast zich uit. 'What!' 'Ik heb weer gevoelens voor hem.' Ze gooide het glas op de grond, dat gelijk in stukken brak. 'Het is 7 jaar verder!'

Ze sprong van haar stoel, waarna ik haar volgde. 'Het spijt me! Ik was dronken en-' Ze pakte mijn glas water en gooide het in mijn gezicht. 'Probeer er niet onderuit te komen!'

Al het eten op de tafel begon ze te gooien. Wat doet ze nou? Ze zou alleen het water gooien. 'Dat probeer ik niet, echt niet. Ik kan er toch ook niks aan doen?' Ze stapte naar me toe en haar hand klapte op mijn wang. Wat doet dat kind? Dat moest nog niet. Ik raakte voorzichtig mijn wang aan en keek daarna naar Shay. Ze keek me vol afschuw aan. 'Jij slet,' sprak ze gemeend uit.

Dit zou niet meer volgens het script gaan denk. Ze draaide zich om en liep weg. Ik ging achter haar aan en pakte haar arm vast. 'Shay wacht nou even!' Ze draaide zich om en trok me aan mijn shirt naar haar toe. 'Ik verafschuw jou!' Ze liet me op de grond vallen en trapte me in mijn buik. Ik kroop weg naar achter de tafel en stond voorzichtig op. Alles deed zeer, van alle klappen die ik kreeg, wat niet de bedoeling was. Als iemand zou merken dat echt was zouden we beiden zakken.

We stonden aan verschillende van het podium naar elkaar te kijken. Ik liep voorzichtig naar haar toe. 'Alsjeblieft luister nou even..' zei ik. Ze rende naar me toe en ik ging achter de tafel staan. Ze gooide de tafel opzij. Ik keek naar alle kapotte spullen die op een hoop nu op de grond lagen. Shailene dook op me waardoor ik op de grond viel met haar bovenop me. Ze trok aan mijn haar, waardoor ik een gil slaakte. Haar vuist raakte mijn mond en ik proefte bloed.

Ik boog mijn hoofd weg voor haar volgende slag. Ik trapte met mijn benen tegen haar rug zodat ze van me af viel. Ik ging op haar buik zitten en hield haar handen naast haar hoofd vast. 'RUSTIG nou!' Ze begon met haar hoofd te schudden en met haar benen te trappen. Met mijn platte hand raakte ik haar wang, wat ik beter niet had kunnen doen.

Ze duwde me van haar af en trok me omhoog aan mijn kraag en duwde me tegen de muur. Mijn benen bungelden boven de grond. 'Shay, ik ben nog steeds je beste vriendin weet je nog? Je kan me toch niet haten.' Met een harde klap belandde ik op de grond. En boog Shailene over me heen. Ze duwde mijn kin omhoog zodat ik naar haar moest kijken. 'Je kan iemand niet haten als je niet om diegene geeft.'

Ze ging rechtop staan en draaide zich om, om weg te lopen. Ik trok haar been van de grond, waardoor ze met haar gezicht op de grond viel. Ze griste een mes dat op de tafel had gelegen van de grond. Ze gooide hem naar me toe en de punt schaafde langs mijn oor. 'Shailene ben je gek geworden!' Ik trok het mes uit de muur achter me en gooide het weg. Ze rende weer op me af en gaf me een klap op mijn neus en een knietje in mijn buik. Ik liet me op de grond vallen. Ze raapte het mes op en liep naar me toe. 'Go to hell!,' zei ze waarna ze het mes het tussen mijn zij en arm stak, waardoor het voor de mensen die keken leek alsof ze me neerstak.

Ik bleef stil liggen kijkend wat ze ging doen. Ze liet zich op haar knieën vallen en begon te huilen. Heel even dacht ik dat het was omdat ik "dood" was, maar kort daarna sleepte ze me achter de stapel kapotte spullen. Ze pakte een lucifer en gooide het op het hout. Ik kroop wat naar achter zodat ik er niet in zat. Zogenaamd lag ik in het vuur maar in het echt had ik het liever niet.

Iedereen begon te klappen en het vuur werd geblust. Ik en Shailene bogen. 'Oké iedereen, overmorgen komt er een lijst te hangen met de namen wie geslaagd zijn en onthou als het echt was ben je gezakt. Nou ga jezelf maar even opfrissen!' Ik rende de college uit en rende richting mijn kamer.

Ik pakte mijn toilettas en wat kleren en liep naar de douchruimte. Het was vreselijk om geen eigen douche te hebben. De plas onder me werd langzamerhand rood van al het bloed van mijn mond en neus. Als ze maar niet gemerkt heeft dat het echt was. Ik begon te huilen, mijn vriendschap met Shailene was over. Eenmaal weer in mijn kamer bloedde mijn neus nog steeds. Ik trok een wit shirtje en een spijkerbroek aan en liep naar de EHBO kamer onder in de campus.

Met een lelijk verband dingetje om mijn neus zat ik naar mijn spiegelbeeld te staren. Mijn oog werd wat dikker en ik had een snee in mijn lip. Ik wilde niet weten hoe mijn lijf eruit zag, ik voelde nog alle klappen als ik erover nadacht. Ik smeerde wat make-up op mijn gezicht deed een trui van de campus aan en liep naar mijn fiets die ergens op de campus stond. Ik sprong op mijn fiets en fietste richting Shailene. Ik moest haar gewoon op een normaal moment spreken.

Bij Shailene gooide ik mijn fiets op de grond en liep naar de deur, die openstond. Vreemd.. Ik keek door de vooruit en zag niemand. Zachtjes stapte ik over de drempel naar binnen. 'Hallo?' zei ik voorzichtig. Ik hoorde mensen schreeuwen en liep de trap op richtings Shailene's kamer.

Ik ging achter de deur staan. Ik hoorde de stemmen van Shailene en Jake naar elkaar schreeuwen. 'Shailene het spijt me!' schreeuwde Jake. Shailene lachte nep. 'Denk je dat ik dat geloof? Jullie hebben een relatie gehad en volgens mij had je er geen problemen mee, je was volgens mij gewoon doorgegaan als Emily je niet had gestopt!' 'Dat is niet waar!' kaatste Jake terug. 'Volgens Emily waren jullie dronken, en ik heb zo'n gevoel dat het voor haar niks betekende, wat het nog iets minder erg maakt! Maar jij geef maar toe, je houd van Emily!' 'Ik hou van jou!'

Ik hoorde een klets, wat waarschijnlijk Shailene's hand op Jake's wang was. 'Ontken het niet, ik zie hoe je naar haar kijkt! Zeg wat je voor haar voelt!' 'Ik hou nog van haar sinds de dag dat ik verhuisde!' Mijn lichaam verstijfde. 'Ik ben nooit gestopt, en ik had er geen problemen mee nee! Ben je nu tevreden!'  schreeuwde Jake erachter aan.